Kwantyfikator ogólny, kwantyfikator duży, kwantyfikator uniwersalny – kwantyfikator oznaczający, że dane twierdzenie (funkcja zdaniowa) jest prawdziwe dla dowolnej wartości zmiennej.
Stosuje się dwie postacie graficzne:
(odwrócona litera A; zapis ten jest związany z angielskim zwrotem „for all”)
oraz:

W obu przypadkach czyta się „dla każdego
zachodzi
”.
Gdy formuła wymaga ustalenia zakresu dla zmiennej, np.:


to używa się uproszczonej notacji:


i czyta się „dla każdego
należącego do zbioru
zachodzi
”.
Jeżeli
jest skończonym podzbiorem (niekoniecznie właściwym) argumentów
to:

Zanegowany kwantyfikator ogólny staje się kwantyfikatorem egzystencjalnym i na odwrót:


Generalnie, jeśli coś zachodzi „dla każdego
”, to istnieje takie
że to zachodzi. Mamy więc implikację:

Wyjątkiem są uniwersa puste, w których nie istnieje żaden obiekt. W takim wypadku dla każdego
zachodzi cokolwiek – z fałszem włącznie – bo nie możemy przecież znaleźć żadnego
dla którego można by wykazać sprzeczność. Z tego powodu zwykle z góry wyklucza się uniwersa puste i zakłada się, że „coś istnieje”. Badaniem struktur z pustymi uniwersami zajmuje się logika wolna.