Kwarc różowy
Kwarc różowy – minerał będący odmianą kwarcu.
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
SiO |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
7 |
| Przełam |
muszlowy |
| Łupliwość |
brak |
| Gęstość minerału |
2,65g/cm3 |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
różowa |
| Rysa |
biała, szara |
| Połysk |
szklisty |
Właściwości edytuj
- Wzór chemiczny – (SiO2)
- Układ krystalograficzny – trygonalny
- Twardość w skali Mohsa – 7
- Łupliwość – brak
- Rysa – biała lub szara
- Przełam – muszlowy
- Gęstość – 2,65 g/cm³
- Barwa – różowa
- Połysk – szklisty
Występują odmiany o zabarwieniu bladoróżowym, głębokoróżowym i różowoczerwonym. Zabarwienie powoduje obecność manganu lub tytanu. Rzadko tworzy kryształy. Wiele okazów wykazuje zjawisko asteryzmu (kwarc gwiaździsty) dzięki obecności rutylu, a także zjawisko opalescencji oraz efekt kociego oka. Odmiany ciemniejsze wykazują też nieznaczny dichroizm.
Występowanie edytuj
W większości utworów skalnych typowych dla kwarcu: składnik pegmatytów, spotykany w żyłach kwarcowych, geodach a także w formie otoczaków w żwirach.
Miejsca występowania: Brazylia (Araçuaí, Minas Gerais), USA, Japonia, Republika Malgaska, Indie, Namibia, Rosja, Francja, Niemcy, Szwajcaria.
W Polsce został stwierdzony w pegmatytach Gór Sowich i Górach Izerskich.
Zastosowanie edytuj
Kwarc różowy ma duże znaczenie kolekcjonerskie jako kamień ozdobny. Znalazł zastosowanie w jubilerstwie. Wykonywane z niego są: brosze, wisiorki, naszyjniki. Szczególnie cenione są kamienie opalizujące o głębokiej barwie.
