Kwas ursolowy

związek chemiczny

Kwas ursolowy, kwas ursanowy[3]organiczny związek chemiczny, z grupy terpenoidów, pochodna ursanu.

Kwas ursolowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C30H48O3

Masa molowa

456,70 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

77-52-1

PubChem

64945

DrugBank

DB15588

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas ursolowy występuje najczęściej w postaci wolnej, ale tworzy też pochodne glikozydowe, glikozydoestrowe i estrowe.

Kwas ursolowy, podobnie jak inny triterpenoid pentacykliczny, kwas oleanolowy, występuje powszechnie u roślin klasy dwuliściennych, we wszystkich częściach rośliny, to jest w korzeniu, łodydze, liściach, kwiatach, owocach i nasionach.

Izolowany z liści gatunku mącznica lekarska Arctostaphylos uva ursi (Ericaceae) – stąd nazwa. Występuje w wielu gatunkach rodziny Ericaceae, liściach jemioły Viscum album (Loranthaceae), szałwii lekarskiej Salvia officinalis (Lamiaceae) i głogów Crataegus (Rosaceae)

Wykazuje liczne właściwości farmakologiczne, takie jak działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, grzybo- i pierwotniakobójcze, przeciwbólowe, przeciwnowotworowe, oraz przeciwcukrzycowe, moduluje także funkcjonowanie układu immunologicznego i krwionośnego, zmniejsza stężenie cholesterolu w surowicy krwi[4][5].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. Ursolic acid, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 3 października 2021, numer katalogowy: U6753 [dostęp 2024-03-08]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. Ł. Sędek, M. Michalik, Nowe badania nad saponinami ujawniają ich liczne lecznicze właściwości, „Kosmos”, 54 (4), 2005, s. 345–356.
  4. Jie Li, Wei-Jian Guo, Qing-Yao Yang, Effects of ursolic acid and oleanolic acid on human colon carcinoma cell line HCT15, „World Journal of Gastroenterology”, 8 (3), 2002, s. 493–495, DOI10.3748/wjg.v8.i3.49, PMID12046077, PMCIDPMC4656428 (ang.).
  5. Stanisław Kohlmüncer, Farmakognozja, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003.