Kwasy tlenowe

związek chemiczny zawierający atom tlenu, przynajmniej jeden atom innego pierwiastka i atom wodoru przyłączony do atomu tlenu, przy czym związek taki zdolny do utworzenia sprzężonej zasady wskutek usunięcia protonu (H⁺)

Kwasy tlenowe (oksokwasy, oksykwasy) – kwasy, które zawierają przynajmniej jeden atom tlenu, jeden inny atom i połączony z atomem tlenu dysocjowalny atom wodoru. Według definicji tradycyjnej kwasami tlenowymi są kwasy, które zawierają atom tlenu w reszcie kwasowej. Termin ten stosuje się w opozycji do kwasów beztlenowych. Przykłady tego rodzaju kwasów to kwas siarkowy H2SO4 lub kwasy karboksylowe[1].

Moc kwasów tlenowych rośnie wraz ze wzrostem elektroujemności pierwiastka centralnego, np. moc kwasów tlenowych z atomem centralnym pochodzącym z trzeciego okresu układu okresowego wzrasta następująco:

H2SiO3 < H3PO4 < H2SO4 < HClO4.

Przy tym samym atomie centralnym moc kwasów tlenowych rośnie wraz ze wzrostem stopnia utlenienia atomu centralnego np.:

HClO < HClO2 < HClO3 < HClO4.

Do mocnych kwasów tlenowych zalicza się m.in.:

Sposoby otrzymywania

edytuj

Kwasy tlenowe można otrzymać przez rozpuszczenie odpowiednich tlenków kwasowych w wodzie:

tlenek kwasowy + woda → kwas tlenowy

Np.:

SO2 + H2OH2SO3
SO3 + H2OH2SO4
N2O5 + H2O2HNO3
P4O10 + 6H2O4H3PO4
Cl2O7 + H2O2HClO4

Przypisy

edytuj
  1. oxoacids, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.O04374, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).