Léa Lemare

francuska skoczkini narciarska

Léa Lemare (ur. 21 czerwca 1996 w Albertville[1]) – francuska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu CS Courchevel, brązowa medalistka Mistrzostw Francji w Skokach Narciarskich 2010, uczestniczka Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011.

Léa Lemare
Ilustracja
Léa Lemare w Seefeld (2019)
Data i miejsce urodzenia 21 czerwca 1996
Albertville, Francja
Klub CS Courchevel
Reprezentacja  Francja
Debiut w PŚ 3 grudnia 2011 w Lillehammer (36. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ 7 stycznia 2012 w Hinterzarten (21. miejsce)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata juniorów
Silver medal with cup.svg Srebro
2013
Liberec		 Drużynowo
Bronze medal with cup.svg Brąz
2014
Val di Fiemme		 Skocznia K-95
drużynowo
Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg karieryEdytuj

Jej pierwszy występ na międzynarodowej arenie miał miejsce 1 marca 2008 podczas zawodów juniorskich w Bois-d’Amont, gdzie Lemare zajęła 10. miejsce. W Pucharze Kontynentalnym zadebiutowała 8 sierpnia 2009 w Bischofsgrün, gdzie zajęła 48. miejsce, natomiast pierwsze punkty do klasyfikacji PK zdobyła 14 sierpnia 2009 w Oberwiesenthal, zajmując 27. pozycję[2].

W kwietniu 2010 została brązową medalistką mistrzostw Francji w skokach narciarskich w Prémanon, przegrywając z Caroline Espiau i Julią Clair[3]. Podobny sukces osiągnęła również w marcu 2011, gdy podczas mistrzostw Francji w skokach narciarskich rozgrywanych w Chaux-Neuve zdobyła brązowy medal, przegrywając z Coline Mattel i Julią Clair[4]. W marcu 2012 zdobyła kolejny medal mistrzostw Francji, tym razem srebrny, przegrywając jedynie z Mattel[5].

Wzięła udział w Mistrzostwach Świata Juniorów 2011 w Otepää, gdzie była 22. oraz w mistrzostwach świata w Oslo, gdzie uplasowała się na 33. miejscu[2].

19 sierpnia 2011 w konkursie na normalnej skoczni w Oberwiesenthal po raz pierwszy w karierze stanęła na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego. Po skokach na 97,5 oraz 95 metrów zajęła drugą pozycję, przegrywając tylko z Austriaczką Jacqueline Seifriedsberger[6].

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 36. miejsce[7], natomiast 7 stycznia 2012 w Hinterzarten, zdobyła pierwsze punkty w PŚ, zajmując 21. miejsce, po oddanym jedynym skoku (ze względu na odwołaną II serię) na odległość 86,5 metra[8].

W lutym 2019 zdiagnozowano u niej chorobę tarczycy, która zmusiła ją do zawieszenia kariery. W listopadzie 2020 ogłosiła, że nie wróci już na skocznię[9].

Igrzyska olimpijskieEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
20. 11 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 ind. 93,0 m 93,0 m 218,1 pkt 29,3 pkt Carina Vogt
28. 12 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 ind. 74,5 m 93,5 m 146,8 pkt 117,8 pkt Maren Lundby

Mistrzostwa świataEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
33. 25 lutego 2011   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 ind. 75,5 m – 67,3 pkt 164,4 pkt Daniela Iraschko
38. 22 lutego 2013   Val di Fiemme Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 84,0 m – 70,3 pkt 183,4 pkt Sarah Hendrickson
5. 24 lutego 2013   Val di Fiemme Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. miesz[a]. 93,5 m 94,0 m 941,2 pkt (230,8 pkt) 69,8 pkt Japonia
32. 20 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 ind. 80,0 m – 89,6 pkt 147,3 pkt Carina Vogt
8. 21 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 druż. miesz[b]. 82,5 m 83,0 m 773,2 pkt (177,6 pkt) 144,7 pkt Niemcy
20. 24 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 90,0 m 83,0 m 203,8 pkt 50,8 pkt Carina Vogt
10. 26 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz[c]. 84,5 m – 403,1 pkt (103,3 pkt) 632,4 pkt Niemcy
7. 26 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[d] 88,0 m 90,5 m 718,1 pkt (175,0 pkt) 180,8 pkt Niemcy
30. 27 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 ind. 90,5 m 89,5 m 188,6 pkt 71,0 pkt Maren Lundby

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
36. 29 stycznia 2010   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 ind. 72,0 m – 60,5 pkt 207,0 pkt Elena Runggaldier
22. 27 stycznia 2011   Otepää Tehvandi K-90 HS-100 ind. 80,5 m 84,5 m 190,0 pkt 67,5 pkt Coline Mattel
24. 23 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 ind. 82,0 m 85,0 m 170,5 pkt 106,0 pkt Sara Takanashi
5. 26 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[e] 80,0 m 90,0 m 691,5 pkt (179,0 pkt) 276,5 pkt Japonia
10. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 ind. 89,0 m 92,0 m 226,0 pkt 42,0 pkt Sara Takanashi
2.  26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[f] 88,0 m 96,5 m 787,0 pkt (232,5 pkt) 222,0 pkt Słowenia
16. 28 stycznia 2014   Val di Fiemme Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 84,0 m 87,0 m 196,9 pkt 66,0 pkt Sara Takanashi
3.  30 stycznia 2014   Val di Fiemme Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[g] 87,5 m 89,0 m 856,9 pkt (207,0 pkt) 62,1 pkt Japonia
17. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 ind. 74,5 m 80,0 m 154,7 pkt 54,3 pkt Chiara Hölzl
10. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 druż. miesz[h]. 71,0 m – 341,3 pkt (62,8 pkt) 541,5 pkt Słowenia

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2011/2012 38.[10]
2012/2013 24.[11]
2013/2014 30.[12]
2014/2015 29.[13]
2015/2016 50.[14]
2016/2017 22.[15]
2017/2018 28.[16]
2018/2019 31.[17]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2019/2020

Sezon 2011/2012
                          punkty
36 21 26 - - 20 30 27 27 - - - 32 35
Sezon 2012/2013
                                punkty
41 33 26 20 24 13 20 20 26 31 - - 10 12 31 27 122
Sezon 2013/2014
                                    punkty
25 34 25 27 26 30 31 30 24 - - - - 8 15 20 11 14 131
Sezon 2014/2015
                          punkty
31 37 26 27 22 31 17 19 22 24 23 25 16 89
Sezon 2015/2016
                                  punkty
32 38 28 30 33 40 35 q q - - - q q - - - 4
Sezon 2016/2017
                                      punkty
27 22 22 26 19 20 25 22 25 25 12 22 22 18 16 26 - - 16 165
Sezon 2017/2018
                              punkty
13 18 10 22 - - - - 23 25 29 26 25 35 39 95
Sezon 2018/2019
                                                punkty
23 20 14 29 34 24 22 25 24 24 19 25 34 q 41 - - - - - - - - - 93
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letnie Grand PrixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2012 nieklasyfikowana[18]
2013 14.[19]
2015 17.[20]
2016 nieklasyfikowana[21]
2017 37.[22]
2018 46.[23]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGPEdytuj

stan na koniec sezonu 2018

2012
        punkty
32 - - - 0
2013
            punkty
9 20 9 20 16 18 108
2015
          punkty
14 15 20 21 23 63
2016
      punkty
- 39 35 0
2017
          punkty
19 40 q - - 12
2018
          punkty
36 30 28 33 - 4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 –  – zawodniczka nie wystartowała

dsq – zawodniczka zdyskwalifikowana

q – zawodniczka nie zakwalifikowała się

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Saut à Ski Equipe de France B Dames (saison 2019 / 2020) (fr.). ffs.fr. [dostęp 2019-12-14].
  2. ↑ a b FIS-Ski - biographie: LEMARE Lea: Results (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2011-11-16].
  3. ↑ Sonja J. Kołaczkowska: Vincent Descombes Sevoie mistrzem Francji (akt.) (pol.). skokinarciarskie.pl, 4 kwietnia 2010. [dostęp 2011-11-16].
  4. ↑ Sebastian Kaniewski: Lamy Chappuis nowym Mistrzem Francji. skijumping.pl, 28 marca 2011. [dostęp 2016-06-05].
  5. ↑ Paweł Borkowski: Mattel mistrzynią Francji (pol.). nicesport.pl, 2012-03-25. [dostęp 2012-03-25].
  6. ↑ FIS-Ski - resultats: Oberwiesenthal (GER), 19.08.2011, HS106, Continental Cup L (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2011-11-16].
  7. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Sarah Hendrickson deklasuje w historycznym konkursie (pol.). Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-09].
  8. ↑ FIS: Hinterzarten (GER) World CUP 07.01.2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2012-01-09].
  9. ↑ Wojciech Skucha: Léa Lemare kończy karierę. Przyczyną choroba (pol.). skijumping.pl, 2020-12-04. [dostęp 2020-12-04].
  10. ↑ World Cup 2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2016-06-05].
  11. ↑ World Cup 2013 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2013-03-19].
  12. ↑ World Cup 2014 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2017-02-12].
  13. ↑ World Cup 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2017-02-12].
  14. ↑ World Cup 2016 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2017-02-12].
  15. ↑ World Cup 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2017-03-14].
  16. ↑ World Cup 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-03-28].
  17. ↑ World Cup 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-03-24].
  18. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].
  19. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2013 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].
  20. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].
  21. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2016 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].
  22. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].
  23. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].

UwagiEdytuj

  1. ↑ Skład zespołu: Léa Lemare, Ronan Lamy Chappuis, Coline Mattel, Vincent Descombes Sevoie
  2. ↑ Skład zespołu: Léa Lemare, Ronan Lamy Chappuis, Julia Clair, Vincent Descombes Sevoie
  3. ↑ Skład zespołu: Léa Lemare, Paul Brasme, Lucile Morat, Vincent Descombes Sevoie
  4. ↑ Skład zespołu: Léa Lemare, Joséphine Pagnier, Océane Avocat Gros, Lucile Morat
  5. ↑ Skład zespołu: Léa Lemare, Caroline Espiau, Julia Clair, Coline Mattel
  6. ↑ Skład zespołu: Léa Lemare, Océane Avocat Gros, Julia Clair, Coline Mattel
  7. ↑ Skład zespołu: Léa Lemare, Marie Hoyau, Julia Clair, Coline Mattel
  8. ↑ Skład zespołu: Romane Dieu, Noëlig Revilliod Blanchard, Léa Lemare, Paul Brasme

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Léa_Lemare&oldid=62456226”