LM-49
LM-49/LP-49 − wysokopodłogowy, jednokierunkowy tramwaj wyprodukowany przez zakłady PTMZ mieszczące się w Leningradzie.
 Tramwaj LM-49 w Niżnym Nowogrodzie | |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Republika związkowa | |
| Producent |
PTMZ |
| Miejsce produkcji | |
| Premiera |
1948 |
| Lata produkcji |
1949-1960 i 1965-1968[potrzebny przypis] |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów |
1 |
| Długość |
15 000 mm |
| Szerokość |
2550 mm |
| Wysokość |
3100 mm |
| Masa |
19 000.5 kg |
| Moc silników |
4 × 55 kW |
| Prędkość maksymalna |
55 km/h |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących |
35 |
| Liczba miejsc ogółem |
200 |
Konstrukcja edytuj
Tramwaje LM/LP-49 były jednokierunkowe, jednostronne, wysokopodłogowe o długości 15 m. Konstrukcja tramwaju jest stalowa, natomiast we wnętrzu zastosowano wykończenie drewnem. Siedzenia w LM/LP-49 są miękkie w układzie 2+1. Do wagonu wchodzi się trzema parami dwuskrzydłowych drzwi. W późniejszym czasie wbudowano układ niskiego napięcia. Zasilał on kierunkowskazy oraz oświetlenie.
Eksploatacja edytuj
Tramwaje silnikowe LM-49 i doczepne LP-49 zaczęto produkować w 1949. Łącznie wyprodukowano 400 tramwajów LM-49 z czego 287 wyprodukowano dla Petersburga, a pozostałe 113 dla miast: Mińsk, Magnitogorsk, Niżny Nowogród i Nowokuźnieck. Wagonów LP-49 wyprodukowano 268 dla Petersburga oraz 46 dla Niżnego Nowogrodu. Ostatnie tramwaje wycofano z eksploatacji w latach 1982 − 1983. Do dzisiaj zachowały 3 tramwaje LM-49 po jednym w Mińsku, Niżnym Nowogrodzie i Petersburgu oraz jeden tramwaj LP-49 w Petersburgu.