La Cumparsita: Zatańczmy Jeszcze Raz

La Cumparsita: Zatańczmy Jeszcze Raz – album typu składanka, zawierający 14 hitów muzyki tanecznej z końca XIX i początku XX wieku (od 1861 do 1939). Wydany w trybie LP w 1984 roku nakładem Pronit (SX 2170).

La Cumparsita: Zatańczmy Jeszcze Raz
Wykonawca kompilacji
różni wykonawcy
Wydany

1984

Gatunek

muzyka taneczna (tanga i walce)

Długość

44:39

Wydawnictwo

Pronit (SX 2170)

Zawiera 7 znanych walców i 7 tang (pojedyncze evergreeny salonowe, nastrojowe piosenki oraz składowe operetek) w wersjach instrumentalnych, zarówno polskich kompozytorów, jak i międzynarodowych (Argentyna, Austria, Francja, Hiszpania, Niemcy, Rumunia, Rosja, Węgry, Urugwaj).

Na stronie A dominują tanga (5 tang i 2 walce), a na stronie walce (5 walców i 2 tanga). Większość utworów wykonały orkiestra pod kierownictwem Stanisława Gajdeczki i Stanisława Łódzkiego, wyjątkowo Piotra Szymanowskiego i Jerzego Gerta.

Projekt graficzny okładki przedstawia profil długowłosej kobiety autorstwa Pawła Wenerskiego.

Lista utworów

edytuj
Strona 1
  1. La Cumparsita(muz. Gerardo Matos Rodríguez) – 2:39 (tango, Urugwaj, 1919) – Orkiestra pod dyr. S. Gajdeczki
  2. Tango Milonga(muz. Jerzy Petersburski) – 2:24 (tango, Polska, 1929) – Orkiestra pod dyr. S. Gajdeczki
  3. François(muz. Adam Józef Karasiński) – 3:34 (walc, Polska, 1905) Orkiestra p/k J. Gerta
  4. Granada Śpi[1] (muz. Jerzy Gert) – 2:32 (tango, Polska, 1939) – Orkiestra pod dyr. S. Gajdeczki
  5. La Paloma(muz. Sebastián Yradier) – 2:18 (tango, Hiszpania, 1861) – Orkiestra pod dyr. S. Gajdeczki
  6. Wiedeńska Krew(inne języki)(muz. Johann Strauss) – 3:10 (walc, Austria, 1873) – Orkiestra p/k S. Łódzkiego
  7. Błękitne Bolero[2] (muz. Tadeusz Kwieciński) – 2:49 (tango, Polska, 1926) – Orkiestra pod dyr. S. Gajdeczki
Strona 2
  1. Fale Dunaju(inne języki)(muz. Ion Ivanovici) – 3:26 (walc, Rumunia, 1880) – Orkiestra p/k S. Łódzkiego
  2. Na Wzgórzach Mandżurii(muz. Ilja Szatrow) – 3:10 (walc, Rosja, 1906) – Orkiestra Taneczna p/k P. Szymanowskiego
  3. El Choclo(muz. Ángel Villoldo) – 2:38 (tango, Argentyna, 1905) – Orkiestra pod dyr. S. Gajdeczki
  4. Łyżwiarze(muz. Émile Waldteufel) – 3:31 (walc, Francja, 1882) – Orkiestra p/k S. Łódzkiego
  5. Walc Skarb(inne języki)” z operetki „Baron Cygański(muz. Johann Strauss) – 3:25 (walc, Austria, 1885) – Orkiestra p/k S. Łódzkiego
  6. Violetta(inne języki)(muz. Othmar Klose i Rudolf Lukesch) – 3:37 (tango, Niemcy, 1936) – Orkiestra Taneczna p/k P. Szymanowskiego
  7. „Walc” (c-moll) z operetki „Księżniczka Czardasza(muz. Imre Kálmán) – 3:20 (walc, Węgry, 1915) – Orkiestra p/k S. Łódzkiego

Zastosowanie

edytuj

Wersja walca François z albumu została wykorzystana jako podkład do wstępu filmu ESD z 1986[3].

Przypisy

edytuj
  1. Na okładce zapisano błędnie „Granda Śpi” (por. Granada śpi).
  2. Błękitne bolero.
  3. ESD 1986 – wysyłamy sygnał dobra :). Rafał Skonecki 2023-05-15. [dostęp 2024-09-01].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj