La Louvière
La Louvière – miasto w środkowej Belgii, w prowincji Hainaut, na wschód od Mons. Siedziba polskiego konsulatu honorowego.
| |||
| |||
Państwo | ![]() | ||
Region | ![]() | ||
Burmistrz | Jacques Gobert | ||
Powierzchnia | 64,24 km² | ||
Populacja (2017[1]) • liczba ludności • gęstość |
80 648 1255 os./km² | ||
Nr kierunkowy | 064 | ||
Kod pocztowy | 7100 | ||
Położenie na mapie Hainaut ![]() | |||
Położenie na mapie Belgii ![]() | |||
![]() | |||
Strona internetowa |
HistoriaEdytuj
Mityczne początkiEdytuj
Legenda o wilczycy opiekującej się dziećmi w La Louvière jest reminiscencją mitycznych narodzin Rzymu. Prawdziwe początki miasta sięgają XII wieku. W tym czasie zalesione i prawdopodobnie zamieszkane przez wilki terytorium obecnego miasta nosiło nazwę Menaulu, co w starofrancuskim oznacza "siedlisko wilków". Region ten był częścią większej gminy Saint-Vaast, która z kolei należała do opactwa Aulne.
W 1284 roku nazwa terytorium została przetłumaczona na łacinę, a następnie znów na francuski jako La Louvière. W 1390 roku po raz pierwszy wydobyto tu węgiel. Opactwo odmówiło stworzenia potrzebnej infrastruktury, co opóźniło rozwój miasta aż do XVIII wieku.
Narodziny La LouvièreEdytuj
W XIX wieku powstanie dróg, kanałów i linii kolejowych umożliwiło eksport wydobywanego tutaj węgla. Przyciągnęło to inwestycje. La Louvière szybko przewyższyło podległe suwerenowi Saint-Vaast, zarówno pod względem liczby mieszkańców jak i rozwoju gospodarki. W ciągu pięćdziesięciu lat miasto to stało się jednym z najważniejszych miast w Walonii. La Louvière zostało uznane za samodzielne miasto w 1869 roku. Obecnie La Louvière jest piątym pod względem wielkości miastem w Walonii, po Charleroi, Liège, Namurze i Mons.
WidokiEdytuj
| ||
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | ||
Dźwig przenoszący łodzie na Kanale Centralnym | ||
Państwo | Belgia | |
Typ | kulturowy | |
Spełniane kryterium | III, IV | |
Numer ref. | 856 | |
Region[b] | Europa i Ameryka Północna | |
Historia wpisania na listę | ||
Wpisanie na listę | 1998 na 22. sesji | |
- Cztery hydrauliczne dźwigi na starym Kanale Centralnym (Canal du Centre), które łącza Mozę ze Skaldą. Te podwójne windy pochodzą z ok. 1900 roku i zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa w 1998 roku.
- Odrestaurowane centrum mieszkalne zbudowane dla górników z Bois-du-Luc w pierwszej połowie XIX wieku. Można obejrzeć jeden z takich domów, a także kilka muzeów przedstawiających historię górnictwa w regionie Centre.
- Liczne kaplice i kościoły zbudowane pomiędzy wiekiem XIII a XVI.
- W La Louvière znajduje się jedna z najlepszych kolekcji Idela Ianchelvici.
FolklorEdytuj
Karnawał w La Louvière nosi nazwę Laetare, co po łacinie znaczy "cieszyć się". Trwa on trzy dni, od niedzieli do wtorku i odbywa się w połowie wielkiego postu.
Sławni mieszkańcyEdytuj
- Maurice Baudoux, kanadyjski ksiądz (1902–1988)
- Pol Bury, rzeźbiarz (1922–2005)
- Jean Louvet, dramaturg (ur. 1934)
- Maurice Grevisse, gramatyk (1895–1980)
- Eden Hazard, piłkarz (ur. 1991)
- Thorgan Hazard, piłkarz (ur. 1993)
- Jean Louvet, dramaturg (ur. 1934)
- Enzo Scifo (ur. 1966)
SportEdytuj
La Louvière ma klub piłkarski Jupiler League nazwany RAA Louviéroise. Klub ten zdobył Puchar Belgii w 2003 roku.
Miasta partnerskieEdytuj
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona La Louvière, po francusku
- Strona regionu Centre, po francusku
- Karnawał, po francusku, flamandzku i angielsku
PrzypisyEdytuj
- ↑ Stan na 1 stycznia 2017 roku, Direction générale Institutions et Population: Chiffres de la population par province et par commune, à la date du premier janvier 2017 (fr.). [dostęp 2017-01-01].