Lagurini

	Lagurini
	Kretzoi, 1955
	; Przedstawiciele plemienia – piestruszki stepowe (Lagurus lagurus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	karczowniki
Plemię	Lagurini
	Typ nomenklatoryczny
	Lagurus Gloger, 1841
Synonimy
	Lagurinae: Chaline, 1972; Lagurina: Pavlinov & Rоssolimo, 1987;
	Lagurinae: Chaline, 1972; Lagurina: Pavlinov & Rоssolimo, 1987;
Gatunki
	4 rodzaje (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	4 rodzaje (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Lagurini – plemię ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania edytuj

Plemię obejmuje gatunki występujące w Eurazji^[4]^[5].

Podział systematyczny edytuj

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[6]^[4]^[7]:

Eolagurus Argyropulo, 1946 – stepoleming
Lagurus Gloger, 1841 – piestruszka – jedynym żyjącym przedstawicielem jest Lagurus lagurus (Pallas, 1773) – piestruszka stepowa

Opisano również rodzaje wymarłe:

Borsodia Jánossy & Van der Meulen, 1975^[8]
Lagurodon Kretzoi, 1956^[9] – jedynym przedstawicielem był Lagurodon arankae (Kretzoi, 1954)

Przypisy edytuj

↑ M. Kretzoi. Dolomys and Ondatra. „Acta Geologica Academiae Scientiarum Hungaricae”. 3, s. 353, 1955. (ang.).
↑ J. Chaline: Les rongeures du pléistocène moyen et supérieur de France (systématique, biostratigraphie, paléoclimatologie). Paris: Centre national de la recherche scientifique, 1972, s. 181. (fr.).
↑ И.Я. Павлинов & О.Л. Россолимо: Систематика млекопитающих СССР. Москва: Московский университет [МГУ] им. М.В. Ломоносова, 1987, s. 185. (ros.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 352. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 315–316. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-04]. (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 236. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ D. Jánossy & A.J. van der Meulen. On Mimomys (Rodentia) from Osztramos-3, North Hungary. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. Palaeontology, Geology, Physics and Chemistry. 78 (5), s. 389, 1975. (ang.).
↑ M. Kretzoi. Die altpleistozänen Wirbeltierfaunen des Villányer Gebirges. „Geologica Hungarica”. Series Palaeontologica. 27, s. 162, 1956. (niem.).

[kre55-1] M. Kretzoi. Dolomys and Ondatra. „Acta Geologica Academiae Scientiarum Hungaricae”. 3, s. 353, 1955. (ang.).

[cha-2] J. Chaline: Les rongeures du pléistocène moyen et supérieur de France (systématique, biostratigraphie, paléoclimatologie). Paris: Centre national de la recherche scientifique, 1972, s. 181. (fr.).

[pav&ros-3] И.Я. Павлинов & О.Л. Россолимо: Систематика млекопитающих СССР. Москва: Московский университет [МГУ] им. М.В. Ломоносова, 1987, s. 185. (ros.).

[Burgin&inni-4] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 352. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Pardiñas&inni-5] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 315–316. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[mdd-6] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-04]. (ang.).

[Cichocki&inni-7] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 236. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[jan&mau-8] D. Jánossy & A.J. van der Meulen. On Mimomys (Rodentia) from Osztramos-3, North Hungary. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. Palaeontology, Geology, Physics and Chemistry. 78 (5), s. 389, 1975. (ang.).

[kre56-9] M. Kretzoi. Die altpleistozänen Wirbeltierfaunen des Villányer Gebirges. „Geologica Hungarica”. Series Palaeontologica. 27, s. 162, 1956. (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]