Lampa spustowa
Lampa spustowa ((ang.) trigger tube)[1] – lampa gazowana z zimną katodą, w której zapłon wyładowania pomiędzy katodą i anodą jest inicjowany za pomocą elektrody zapłonowej zwanej starterem. Lampa ta jest zwykle wypełniona mieszaniną neonu i argonu. Napięcie zapłonowe startera wynosi 80 – 150 V, a prąd wyładowania katoda – starter wynosi kilkadziesiąt mikroamperów. Lampy spustowe stosowane były w układach zliczających, przekaźnikowych, sygnalizacyjnych itp.
W Polsce (PRL) produkowano lampy spustowe o oznaczeniach PZ1, PZ2, PZ2E.
Przypisy edytuj
- ↑ Inne spotykane nazwy to: lampa przekaźnikowa z zimną katodą, tyratron z zimną katodą oraz przekaźnik jarzeniowy.
Bibliografia edytuj
- Bohdan Paszkowski (red.), Poradnik Inżyniera Elektronika, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Wydanie I, Warszawa 1971
- Leonard Niemcewicz, Lampy elektronowe i półprzewodniki, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie III poprawione i uzupełnione, Warszawa 1968