Latarnia Morska Darłowo
Latarnia Morska Darłowo – latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Darłowo (powiat sławieński, województwo zachodniopomorskie) w dzielnicy Darłówko[1].
![]() | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Wysokość wieży |
21,00 m |
Wysokość światła |
19,70 m n.p.m. |
Zasięg światła |
15,00 Mm |
Charakterystyka światła |
Blaskowe grupowe |
Administrator | |
Położenie na mapie Darłowa ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego ![]() | |
![]() |
11 lipca 2018 | |
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy. |
Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Gąski (około 40 km na zachód) a Latarnią Morską Jarosławiec (około 15 km na wschód).
Informacje ogólneEdytuj
Latarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Szczecinie i jest udostępniona do zwiedzania.
Dane techniczneEdytuj
- Położenie: 54°26'25,08" N 16°22'42,96" E
- Wysokość wieży: 22,00 m
- Wysokość światła: 19,70 m n.p.m.
- Zasięg nominalny światła: 15 Mm (27,78 km)
- Charakterystyka światła: Blaskowe grupowe
- Blask: 2,0 s
- Przerwa: 3,0 s
- Blask: 2,0 s
- Przerwa: 8,0 s
- Okres: 15,0 s
Wyposażona w nadajnik radiolatarni – wysyłała na żądanie sygnał rozpoznawczy D (– • • według alfabetu Morse’a)[2][3].
HistoriaEdytuj
W marcu 1715 roku nakazano ustawienie świateł nawigacyjnych po obu stronach ujścia Wieprzy, ale dopiero po ponad stu latach wybudowano stację pilotów z 6 metrową wieżą. W 1885 roku stanął na wschodnim brzegu nieduży parterowy budynek z czerwonej licowanej cegły z kwadratową wieżą, w której mieszkał latarnik dbający o to, by lampa na latarni świeciła stałym czerwonym światłem o zasięgu 6 Mm. Źródłem światła była soczewka IV klasy umieszczona w oknie na wysokości 12 metrów, która w 1899 roku zmieniono na soczewkę VI kasy a pięć lat później spis świateł informuje o zmianie charakterystyki światła na białe, przerywane[4].
W 1927 roku wieżę latarni podwyższono o jedną kondygnację, na której zbudowano galeryjkę i laternę z białą kopułą. Do dnia dzisiejszego tak właśnie wygląda latarnia morska w Darłowie, zmieniały się tylko z latami źródła światła. Obecnie używana jest „żarówka o mocy 500 W, umieszczona w pół cylindrycznej soczewce. Całkowita wysokość latarni wynosi 23 metry a zasięg światła 15 Mm[4].
Lokalizacja darłowskiej latarni jest bardzo niekorzystna ze względu na warunki hydrologiczne. Jesienią i zimą w czasie sztormów jest zalewany cały budynek a zimą ściana od strony morza jest skuta lodem[5]. Spowodowało to konieczność umocnienia północnej ściany, która obmurowana dodatkową warstwą cegieł i otynkowana tynkiem cementowo – wapiennym, ma imponująca grubość 54 centymetrów. Z powodu nawilgocenie i zasolenia murów latarnia przez długi okres nie była udostępniona turystom, ale po remoncie kapitalnym w 2006 roku znów można ją zwiedzać[4].
GaleriaEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Latarnia Morska Darłowo. [w:] Polskie latarnie morskie [on-line]. [dostęp 2021-04-07].
- ↑ po wywołaniu radiotelefonem na kanale 16 VHF Latarni Darłowo za: Pub. 116 List of lights radio aids and fog signals Baltic Sea with Kattegat, Belts and Sound and Gulf of Bothnia. Springfield, VA: NATIONAL GEOSPATIAL-INTELLIGENCE AGENCY, 2013, s. 241. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
- ↑ Źródło Pub. 116 List of lights jest niemiarodajnym źródłem informacji, nie do końca aktualnym we wszystkich sprawach. Dla polskiego wybrzeża najważniejszym źródłem są publikacje nautyczne wydawane przez BHMW w Gdyni, tutaj Spis radiostacji nautycznych część 1, w którym brak informacji o działających radiolatarniach na polskim wybrzeżu.
- ↑ a b c Renata Baczyńska , Polskie latarnie morskie i ich związek z gospodarką turystyczną, Bydgoszcz 2010, s. 38-41 [dostęp 2021-04-03] .
- ↑ Latarnia morska w Darłowie [dostęp 2021-04-05] .brak strony (książka)
- Latarnia na stronie Polskie Latarnie. latarnie.pti.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-13)].