Latarnia Morska Darłowo

Latarnia Morska Darłowolatarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Darłowo (powiat sławieński, województwo zachodniopomorskie) w dzielnicy Darłówko[1].

Latarnia Morska Darłowo
Obiekt zabytkowy nr rej. A-397 z 15.05.2009
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Darłowo

Wysokość wieży

21,00 m

Wysokość światła

19,70 m n.p.m.

Zasięg światła

15,00 Mm

Charakterystyka światła

Blaskowe grupowe
Okres: 15,00 s
Blask: 2,00 s
Przerwa: 3,00 s
Blask: 2,00 s
Przerwa: 8,00 s

Administrator

Urząd Morski w Szczecinie

Położenie na mapie Darłowa
Mapa konturowa Darłowa, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Darłowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Darłowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Darłowo”
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego
Mapa konturowa powiatu sławieńskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Darłowo”
Ziemia54°26′25,08″N 16°22′42,96″E/54,440300 16,378600
11 lipca 2018

Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Gąski (około 40 km na zachód) a Latarnią Morską Jarosławiec (około 15 km na wschód).

Informacje ogólne edytuj

Latarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Szczecinie i jest udostępniona do zwiedzania.

Dane techniczne edytuj

  • Położenie: 54°26'25,08" N 16°22'42,96" E
  • Wysokość wieży: 22,00 m
  • Wysokość światła: 19,70 m n.p.m.
  • Zasięg nominalny światła: 15 Mm (27,78 km)
  • Charakterystyka światła: Blaskowe grupowe
    • Blask: 2,0 s
    • Przerwa: 3,0 s
    • Blask: 2,0 s
    • Przerwa: 8,0 s
    • Okres: 15,0 s

Wyposażona w nadajnik radiolatarni – wysyła na żądanie sygnał rozpoznawczy D (– • • według alfabetu Morse’a)[2][3].

Historia edytuj

W marcu 1715 roku nakazano ustawienie świateł nawigacyjnych po obu stronach ujścia Wieprzy, ale dopiero po ponad stu latach wybudowano stację pilotów z 6 metrową wieżą. W 1885 roku stanął na wschodnim brzegu nieduży parterowy budynek z czerwonej licowanej cegły z kwadratową wieżą, w której mieszkał latarnik dbający o to, by lampa na latarni świeciła stałym czerwonym światłem o zasięgu 6 Mm. Źródłem światła była soczewka IV klasy umieszczona w oknie na wysokości 12 metrów, która w 1899 roku zmieniono na soczewkę VI kasy a pięć lat później spis świateł informuje o zmianie charakterystyki światła na białe, przerywane[4].

W 1927 roku wieżę latarni podwyższono o jedną kondygnację, na której zbudowano galeryjkę i laternę z białą kopułą. Do dnia dzisiejszego tak właśnie wygląda latarnia morska w Darłowie, zmieniały się tylko z latami źródła światła. Obecnie używana jest „żarówka o mocy 500 W, umieszczona w pół cylindrycznej soczewce. Całkowita wysokość latarni wynosi 23 metry a zasięg światła 15 Mm[4].

Lokalizacja darłowskiej latarni jest bardzo niekorzystna ze względu na warunki hydrologiczne. Jesienią i zimą w czasie sztormów jest zalewany cały budynek a zimą ściana od strony morza jest skuta lodem[5]. Spowodowało to konieczność umocnienia północnej ściany, która obmurowana dodatkową warstwą cegieł i otynkowana tynkiem cementowo – wapiennym, ma imponująca grubość 54 centymetrów. Z powodu nawilgocenie i zasolenia murów latarnia przez długi okres nie była udostępniona turystom, ale po remoncie kapitalnym w 2006 roku znów można ją zwiedzać[4].

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Latarnia Morska Darłowo. [w:] Polskie latarnie morskie [on-line]. [dostęp 2021-04-07].
  2. po wywołaniu radiotelefonem na kanale 16 VHF Latarni Darłowo za: Pub. 116 List of lights radio aids and fog signals Baltic Sea with Kattegat, Belts and Sound and Gulf of Bothnia. Springfield, VA: NATIONAL GEOSPATIAL-INTELLIGENCE AGENCY, 2013, s. 241. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
  3. Źródło Pub. 116 List of lights jest niemiarodajnym źródłem informacji, nie do końca aktualnym we wszystkich sprawach. Dla polskiego wybrzeża najważniejszym źródłem są publikacje nautyczne wydawane przez BHMW w Gdyni, tutaj Spis radiostacji nautycznych część 1, w którym brak informacji o działających radiolatarniach na polskim wybrzeżu.
  4. a b c Renata Baczyńska, Polskie latarnie morskie i ich związek z gospodarką turystyczną, Bydgoszcz 2010, s. 38-41 [dostęp 2021-04-03].
  5. Latarnia morska w Darłowie [dostęp 2021-04-05].