Layla
Layla – ballada blues-rockowa[1][2] zespołu Derek and the Dominos, wydana na singlu oraz albumie Layla and Other Assorted Love Songs z grudnia 1970 roku. Utwór uznawany za jedną z najlepszych ballad miłosnych w historii[3]. Wykorzystuje skomplikowaną gitarową figurę retoryczną autorstwa Erica Claptona i Duane Allmana, a także fortepianową kodę nagraną przez Jima Gordona. Obie, wyraźnie różniące się od siebie partie Clapton i Gordon skomponowali oddzielnie, ale zostały one połączone w jeden utwór.
| Wykonawca singla z albumu Layla and Other Assorted Love Songs | ||||
| Derek and the Dominos | ||||
| Strona B | ||||
|---|---|---|---|---|
| Wydany | ||||
| Nagrywany |
sierpień–wrzesień 1970 | |||
| Gatunek |
rock | |||
| Długość |
7:02–7:11 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Format | ||||
| Twórca tekstu | ||||
| Singel po singlu | ||||
| ||||
Piosenka jest zadedykowana Pattie Boyd, ówczesnej żonie George’a Harrisona i skrytej miłości Claptona. Inspiracją do powstania tego utworu był klasyczny perski poemat Lajla i Madżnun, opowiadający o młodym człowieku, który z powodu swojej miłości do pięknej Lajli zyskał przydomek szaleńca (czyli Mandżun).
Tuż po pierwotnym wydaniu utwór nie odniósł niemal żadnego sukcesu komercyjnego[4]. Od tego czasu singel otrzymał pozytywne recenzje krytyków; Stephen Thomas Erlewine z serwisu AllMusic zaliczył utwór do kanonu muzyki rockowej[3]. W 1992 Clapton wydał nową edycję utworu w wersji unplugged – singel uplasował się na 12. miejscu listy Billboard Hot 100, 9. Mainstream Rock Tracks i 3. miejscu na listach w Nowej Zelandii[5][6].
Popularność edytuj
W 2004 utwór został umieszczony na 27. miejscu listy 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone[7], zaś wersja akustyczna w roku 1993 została uhonorowana Nagrodą Grammy w kategorii Best Rock Song[8]. Motyw grany na pianinie w wersji grupy Derek & The Dominos został przerobiony we wstępie utworu „Sen o Victorii” grupy Dżem[9].
- Twórcy (wersja z albumu Layla and Other Assorted Love Songs)
- Eric Clapton – śpiew, gitary: rytmiczna, akustyczna i slide
- Bobby Whitlock – organy, wokal wspierający
- Jim Gordon – perkusja, instrumenty perkusyjne, fortepian
- Carl Radle – gitara basowa, instrumenty perkusyjne
- Duane Allman – gitary: prowadząca i slide
- Twórcy (wersja „unplugged”)
- Eric Clapton – gitara akustyczna, śpiew
- Ray Cooper – instrumenty perkusyjne
- Nathan East – gitara basowa, wokal wspierający
- Andy Fairweather-Low – gitara rytmiczna
- Steve Ferrone – perkusja
- Katie Kissoon – wokal wspierający
- Chuck Leavell – pianino
- Tessa Niles – wokal wspierający
Przypisy edytuj
- ↑ Ian Tasker: Old music: Derek and the Dominos – Layla. theguardian.com, 2012-01-24. [dostęp 2014-08-19]. (ang.).
- ↑ 23 Things to Know about Rock Guitarist Eric Clapton. hubpages.com, 2013-02-17. [dostęp 2014-08-19]. (ang.).
- ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: The Layla Sessions: 20th Anniversary Edition. [w:] AllMusic [on-line]. music.barnesandnoble.com. [dostęp 2010-03-17]. (ang.).
- ↑ Paul Gambaccini: Derek and the Dominoes (sic) – Layla and Other Assorted Love Songs. [dostęp 2010-03-17]. (ang.).
- ↑ Eric Clapton – Charts and Awards – Billboard Singles. allmusic.com. [dostęp 2010-03-17]. (ang.).
- ↑ Derek & The Dominos – Layla (Song). charts.org.nz. [dostęp 2010-03-17]. (ang.).
- ↑ 500 Greatest Songs of All Time. rollingstone.com, 2011. [dostęp 2014-08-19]. (ang.).
- ↑ Grammy Awards: Best Rock Song (Songwriter’s Award). rockonthenet.com. [dostęp 2010-03-17]. (ang.).
- ↑ "Gdzieś to już słyszałem": Kopiowana muzyka - Mobilna INTERIA w INTERIA.PL [online], m.interia.pl [dostęp 2024-01-16].
Linki zewnętrzne edytuj
- Recenzja w serwisie Allmusic
- Bobby Whitlock & CoCo Carmel. bobbywhitlock.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-15)].
- Tekst utworu
- Recenzja w serwisie „Reason to Rock”