Lech (książę czeski)
Lech (łac. dux Lecho, ur. ?, zm. prawdopodobnie 805) – historyczny książę jednego z plemion czeskich, poległy w walce z wojskami cesarza Karola Wielkiego w 805 roku, najpewniej przy oblężeniu Canburga, siedzibie rodowej księcia Lecha, w dolinie dolnej Ochrzy (cz. Ohře, niem. Eger, celt. Agara)[1]. Wiadomość o Lechu przekazały Annales Regni Francorum, Annales Mettenses i Annales Fuldenses.
Data urodzenia |
VIII wiek |
---|---|
Data śmierci |
805 |
Przyczyna śmierci |
zginął w bitwie z Frankami |
Zawód, zajęcie |
książę plemienny |
Narodowość |
słowiańska |
Niektórzy polscy historycy łączą go z postacią legendarnego założyciela Polski – Lecha[2][3].
Postać legendarna
edytujCzesi w późniejszych podaniach odrzucili historycznego księcia czeskiego Lecha, zmieniając go ustawicznie na Becha, by dopasować go do eponimu Bech – „praojciec Bohemów = Czechów”[4].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dušan Třeštík, Powstanie Wielkich Moraw. Morawianie, Czesi i Europa Środkowa w latach 791-871, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2009, s. 116
- ↑ Gerard Labuda, Organizacje państwowe Słowian zachodnich w okresie kształtowania się państwa polskiego (od VI do połowy X wieku), [w:] Początki Państwa Polskiego. Księga Tysiąclecia, t. 1, Poznań 1962, s. 49
- ↑ Henryk Łowmiański, Początki Polski, t. 4, Warszawa 1970, s. 399 .
- ↑ Janusz Roszko , Kolebka Siemowita, Warszawa: Iskry, 1980, s. 119 .