Leda z łabędziem (obraz Leonarda da Vinci)

Leda z łabędziem – obraz stworzony na początku XVI w. przez włoskiego artystę renesansowego Leonarda da Vinci. Zaginął w XVII w., ale jest znany z licznych kopii i relacji świadków jego istnienia.

Leda z łabędziem
Kopia autorstwa Cesare da Sesto

Autor	Leonardo da Vinci
Data powstania	XVI w.

Studium głowy Ledy

Studium Leda klęcząca

Studia

Studium głowy Ledy przedstawia temat splotów, który często pojawia się w twórczości Leonarda. Studium do obrazu o tytule Leda klęcząca poprzedzało ostateczny efekt, który przedstawiał Ledę w pozycji stojącej. Do końca XX w. szkic La Scapigliata uważany był za kolejny rysunek przygotowawczy do tego dzieła, jednakże w wyniku licznych badań stwierdzono, że autorem jest artysta neoklasycystyczny.

Przedstawienie

Możliwe, że ukończone były tylko postać Ledy i łabędź. Leonardo namalował Ledę w pozie układającej się w kształt litery „S”, zaś głowa, ramiona i nogi nachylają się w różnych kierunkach. W sztuce epoki renesansu ten motyw stał się wzorcem kompozycyjnym.

Temat

Według mitologii greckiej i rzymskiej Leda została uwiedziona przez Zeusa (Jowisza), który przybrał postać łabędzia.

Bibliografia

• E.L. Buchholz: Leonardo da Vinci, Życie i twórczość. Pracownia Wydawnicza „ElSet”, 2005. ISBN 3-8331-1830-X.
• A. Gogut (red.): Klasycy sztuki. T. 4: Leonardo da Vinci. Warszawa: Arkady, 2006. ISBN 83-60529-03-5.