Lee Roy Murphy
Lee Roy Murphy (ur. 16 lipca 1958 w Chicago) – amerykański bokser, były mistrz federacji IBF w wadze junior ciężkiej.
| |||
| Pseudonim | Solid Gold | ||
| Data i miejsce urodzenia | 16 lipca 1958 Chicago | ||
| Obywatelstwo |  Stany Zjednoczone
| ||
| Styl walki | praworęczny | ||
| Kategoria wagowa | juniorciężka | ||
| Bilans walk zawodowych | |||
| Liczba walk | 34 | ||
| Zwycięstwa | 30 | ||
| Przez nokauty | 23 | ||
| Porażki | 4 | ||
Kariera amatorskaEdytuj
Murphy stoczył 174 pojedynki w boksie amatorskim i legitymuje się rekordem 157-17. Wygrał w 1979 roku National Golden Gloves w wadze półciężkiej oraz zakwalifikował się do reprezentacji olimpijskiej Stanów Zjednoczonych. Jednakże, nie zdołał pojechać na olimpiadę po tym jak USA zbojkotowały Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980 w Moskwie z powodów politycznych.
Kariera zawodowaEdytuj
Znany jako "Solid Gold", Murphy przeszedł na zawodowstwo w 1980 roku. 10 października 1984 zdobył tytuł IBF w wadze junior ciężkiej pokonując Marvina Camela przez TKO w czternastej rundzie i trzykrotnie z powodzeniem bronił pasa by go stracić w swojej czwartej obronie na rzecz Ricky'ego Parkeya w 1986 roku. Po utracie tytułu stoczył jeszcze siedem pojedynków przegrywając cztery z nich przy czym w ostatnim przegranym na punkty pojedynku z Mikiem Evansem w 1991 roku odszedł na emeryturę. 1998 roku na krótko powrócił staczając dwa zwycięskie pojedynki po czym powrócił na emeryturę legitymując się rekordem 30-4, 23 KO.
Życie prywatneEdytuj
Jego bratem jest Kenny Murphy, który był również bokserem oraz pretendentem do tytułu WBA w walce przeciwko Fabrice'owi Tiozzo w wadze junior ciężkiej w 1999 roku.
Linki zewnętrzneEdytuj
| Poprzednik Marvin Camel |
Mistrz świata wagi junior ciężkiej IBF 6 października 1984 - 25 października 1986 |
Następca Ricky Parkey |