Legia Cudzoziemska
Legia Cudzoziemska (fr. Légion étrangère) – francuska elitarna zawodowa jednostka bojowa, w której formalnie mogą służyć wyłącznie obywatele obcych państw. W praktyce jednak od 5% do 10% żołnierzy stanowią rodowici Francuzi, którzy deklarują przy rekrutacji obywatelstwo Belgii, Szwajcarii, Monako, Kanady lub Luksemburga.
| Legio Patria Nostra - Legia Naszą Ojczyzną Marche, ou creve - Maszeruj albo giń Pierwsi przybywamy ostatni wychodzimy | |
 Flaga i Emblemat Legii Cudzoziemskiej | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
10 marca 1831 przez króla Ludwika Filipa I |
| Nazwa wyróżniająca |
Cudzoziemska |
| Tradycje | |
| Święto | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Obecny | |
| Działania zbrojne | |
| obecnie Afganistan, Kosowo, Czad, Wybrzeże Kości Słoniowej i Mali | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk |
Siły Szybkiego Reagowania FAR (Force d'Action Rapide(fr.)) |
| Podległość | |
| Skład | |
| Strona internetowa | |
Najbardziej zróżnicowana armia świata pod względem kultur i pochodzenia ochotników, Legia słynie z twardych metod szkoleniowych i brutalnej dyscypliny. Reżim ten ma na celu stworzyć z rekrutów dobrze zorganizowanych i wyszkolonych żołnierzy, nakierowanych na wspólne działanie w imię interesów Francji.
Legia, jako elitarna formacja wojskowa, dysponuje najnowocześniejszym sprzętem i uzbrojeniem - lepszym, niż pozostałe jednostki armii francuskiej[1][2][3][4].
HistoriaEdytuj
Legia Cudzoziemska została utworzona 9 marca 1831 jako armia najemna, głównie w celu ochrony francuskich terytoriów zamorskich podczas wojny w Algierii i prowadzenia w imieniu Francji wojen kolonialnych w Afryce.
Żołnierze Legii brali udział w misjach stabilizacyjnych i interwencjach wojskowych m.in. w Zatoce Perskiej (1990-1991), Kambodży i w Somalii (1992-1993), Rwandzie (1994), w Bośni, Kosowie i Macedonii (1993-2003) oraz Republice Środkowoafrykańskiej. Aktualnie legioniści biorą udział w wojnie w Afganistanie, Kosowie, Czadzie, na Wybrzeżu Kości Słoniowej i w walkach z bojownikami islamskimi w Mali oraz wszędzie tam, gdzie istnieje zagrożenie bezpieczeństwa obywateli francuskich za granicą[1][5][6]. Jednostki Legii do dzisiaj posiadają zakaz prowadzenia wszelkich działań bojowych na terenie samej Francji.
W szeregach Legii Cudzoziemskiej we wszystkich wojnach, w których Francja brała udział, zginęło 35 781 legionistów, podoficerów i oficerów. Ostatnią ofiarą poległą w boju jest adiutant-chef Dejvid Nikolic. Zginął 17 lipca 2014 roku w Mali. Służył w 1REG, miał 45 lat.
Skład Legii CudzoziemskiejEdytuj
Legia Cudzoziemska obecnie[kiedy?] liczy 7699 żołnierzy, w tym 413 oficerów, 1741 podoficerów i 5545 legionistów w 11 pułkach (regimentach), z których każdy posiada unikatową funkcję. Najbardziej znany i uważany za „elitarny” jest 2 REP (spadochroniarze) z bazą na Korsyce w Calvi. Jest to regiment o najbardziej zaostrzonej dyscyplinie, w stanie ciągłej gotowości bojowej. 1 Cudzoziemski Pułk Kawalerii zachował najwięcej tradycji Legii i w nim należy szukać dawnych ideałów. Nazywany jest potocznie pułkiem tradycji.
- Jednostki administracyjno-szkoleniowe:
1 Regiment Cudzoziemski w Aubagne – 1 RE (1er Régiment Étranger)
4 Regiment Cudzoziemski w Castelnaudary – 4 RE (4ème Régiment Étranger)
Oddział werbunkowy Legii Cudzoziemskiej Fort de Nogent – GRLE (Groupement de Recrutement de la Légion Étrangère)
.jpg){kind=small}
- Jednostki bojowe:
1 Cudzoziemski Regiment Kawalerii w Carpiagne(fr.) – 1 REC (1er Régiment Étranger de Cavalerie)
1 Cudzoziemski Regiment Inżynieryjny w Laudun – 1 REG (1er Régiment Étranger de Génie)- 2 Cudzoziemski Regiment Inżynieryjny w Saint-Christol – 2 REG (2ème Régiment Étranger de Génie)
2 Cudzoziemski Regiment Piechoty w Nîmes – 2 REI (2ème Régiment Étranger d'Infanterie)
2 Cudzoziemski Regiment Powietrznodesantowy w Calvi na Korsyce – 2 REP (2ème Régiment Éntranger de Parachutistes)
- Jednostki zamorskie:
3 Cudzoziemski Regiment Piechoty w Gujanie Francuskiej – 3 REI (3ème Régiment Étranger d'Infanterie)
13 Półbrygada Legii Cudzoziemskiej w Cavalerie – 13 DBLE (13ème Demi-Brigade de Légion Étrangère)
Oddział Legii Cudzoziemskiej na Mayotte – DLEM (Détachement de Légion Étrangère de Mayotte)
Kodeks Honorowy LegionistyEdytuj
Artykuł 1
- Legionisto, jesteś ochotnikiem służącym Francji z honorem i wiernością.
Artykuł 2
- Każdy legionista jest twoim towarzyszem broni, jaka by nie była jego narodowość, rasa czy religia. Wyrażasz to solidarnością, która łączy członków jednej rodziny.
Artykuł 3
- Strzegący z szacunkiem tradycji, związany z twoją kadrą dowodzenia, dyscyplina i koleżeństwo są twoją siłą, odwaga i lojalność twoimi cnotami.
Artykuł 4
- Dumny z twojego stanu legionisty, okazujesz to przez twój zawsze elegancki mundur, twoje zachowanie zawsze dostojne, lecz skromne, twoje koszary zawsze czyste.
Artykuł 5
- Elitarny żołnierzu, szkolisz się z surowością, czyścisz twoją broń, jakby to był twój największy skarb, stale troszczysz się o swoją formę fizyczną.
Artykuł 6
- Otrzymane zadanie jest święte, wykonujesz je do końca, przestrzegając regulaminów wojskowych i konwencji międzynarodowych, a jeżeli trzeba, też za cenę własnego życia.
Artykuł 7
- Na polu walki działasz bez pasji i nienawiści, szanujesz pokonanych wrogów, nigdy nie opuszczasz swoich zabitych lub rannych, ani swojej broni.
Stan obecnyEdytuj
Obecnie[kiedy?] Legia stanowi trzon Sił Szybkiego Reagowania (Force d'Action Rapide); zwykle wysyłana jest ona w najbardziej zapalne tereny, stanowiąc pierwszą linię frontu, lub prowadzi działania poza jego linią. Siły te są gotowe do przeprowadzania działań zbrojnych praktycznie w każdej chwili i w każdym miejscu na świecie, w którym Francja ma interesy, bez wymaganej decyzji dowódców poszczególnych jednostek biorących udział w misji bojowej. Oddziały Legii, które wchodzą w skład sił FAR, to spadochroniarze z 2 Cudzoziemskiego Regimentu Powietrznodesantowego, piechota zmotoryzowana z 2 Cudzoziemskiego Regimentu Piechoty i pułk pancerny z 1 Cudzoziemskiego Regimentu Kawalerii[1][7][8].
Legia Cudzoziemska rekrutuje mężczyzn z całego świata w wieku od 17 do 40 lat. Dawniej żołnierze wstępujący do Legii mieli zapewnioną pełną anonimowość w trakcie pełnienia służby, a po jej odbyciu otrzymywali obywatelstwo francuskie i nowe dokumenty. Przyciągało to do Legii wielu kryminalistów. Obecnie[kiedy?] zasady naboru zmieniły się i Legia nie przyjmuje już w swoje szeregi osób podejrzanych o poważne przestępstwa.
Skład narodowy Legii jest bardzo zmienny, obecnie[kiedy?] w szeregach Legii Cudzoziemskiej reprezentowanych jest ponad 140 narodowości. Niemal wszyscy wyżsi oficerowie są Francuzami, często przysyłanymi do Legii z innych jednostek Armii Francuskiej. Do połowy lat 80. XX w. większość składu stanowili „Belgowie”, Brytyjczycy, oraz obywatele państw Wspólnoty Francuskiej. Obecnie[kiedy?] coraz większa część składu pochodzi z krajów Europy Środkowej, w tym z Polski. Legia nie ujawnia jednak pełnych danych statystycznych na ten temat. Aktualnie coraz więcej kandydatów pochodzi z Ameryki Południowej.
Ważnym świętem dla Legii jest Dzień Camerone, obchodzony 30 kwietnia na pamiątkę bitwy o Camerone.
RekrutacjaEdytuj
Rekrutacja do Legii Cudzoziemskiej odbywa się w jedenastu punktach werbunkowych we Francji (Paryż, Lille, Nantes, Strasburg, Aubagne, Bordeaux, Lyon, Marsylia, Nicea, Perpignan, Tuluza).
Przyszły legionista musi spełniać następujące warunki:
- być mężczyzną w wieku od 17 do 40 lat,
- posiadać dokument tożsamości,
- być bardzo sprawnym fizycznie i zdatnym do służby.
Przed wstąpieniem do Legii Cudzoziemskiej trzeba zaliczyć testy sportowe, medyczne i psychologiczne. Ponadto Legia nie dopuszcza do werbowania ludzi niezrównoważonych psychicznie lub ściganych przez policję. Nie jest natomiast ważny stan cywilny – niezależnie od tego czy rekrut jest kawalerem, czy jest żonaty, kontrakt podpisuje jako kawaler. Średnio na jedno miejsce w Legii Cudzoziemskiej przypada rocznie ośmiu kandydatów.
Zobacz teżEdytuj
- Le Boudin - oficjalny marsz Legii Cudzoziemskiej.
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c Legia Cudzoziemska Terroryzm.com 2004.
- ↑ Ludwik Stomma, Legia Cudzoziemska i jej święto z krwawym wspomnieniem Polityka 23 kwietnia 2013
- ↑ Zabijaki i pijacy? Polak ujawnia prawdę o Legii. konflikty.wp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. Wirtualna Polska | 2010-12-20
- ↑ Afera w szeregach Legii Cudzoziemskiej - WP Wiadomości, wiadomosci.wp.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2007-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-27)].
- ↑ W Mali zginął żołnierz francuskiej Legii Cudzoziemskiej
- ↑ Artelis - Legia Cudzoziemska - Język Francuski Online - Ludzie i Społeczeństwo, Świat, artelis.pl [dostęp 2017-11-24].
- ↑ Afrykańskie odznaki operacyjne Legii Cudzoziemskiej | MyViMu Blog, myvimu.com [dostęp 2017-11-24] (pol.).
BibliografiaEdytuj
- Zbigniew Truszczyński, Mamy dusze muszkieterów, Ustroń: Warbook, 2014, ISBN 978-83-64523-06-9, OCLC 890379609.
- Jacek Wist, Pierwszy kontrakt, Apolonia Dream, Warszawa 2009, [1] ISBN 978-83-929596-0-1
- Pierre Montagnon, Historia Legii Cudzoziemskiej. Od 1831 roku do współczesności, Piotr Wrzosek, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, ISBN 978-83-7384-583-1, OCLC 749211651.
- Zbigniew Truszczyński, Afrykańskie wędrówki z Legią Cudzoziemską, Warszawa: Bellona, 2002, ISBN 83-11-09386-5, OCLC 830366873.
- (dpa) Reportage – Pirmasenser Zeitung (Nadrenia-Palatynat, Niemcy/Rh-Pfalz, BRD) – 06.04.2009
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona (fr.)
- Oficjalna strona rekrutacyjna po polsku
- Stowarzyszenie byłych żołnierzy i przyjaciół Legii Cudzoziemskiej w Polsce
- Statut Stowarzyszenia byłych żołnierzy i przyjaciół Legii Cudzoziemskiej w Polsce
- Kwestia legalności służby w Legii Cudzoziemskiej w ustawodawstwie Polski i krajów UE. biurose.sejm.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-21)].
- Status prawny francuskiej Legii Cudzoziemskiej