Lej zapadliskowy
Lej zapadliskowy – odmiana leja krasowego, powstała w wyniku zapadania się stropu jaskini i cechująca się stromymi, w tym pionowymi, ścianami zbudowanymi ze skał zwięzłych oraz ostrą krawędzią otworu i dnem pokrytym ostrokrawędzistym zwaliskiem[1].
2.jpg)
Powstają często w masywach skalnych zbudowanych z gipsu lub w wapieniach o obniżonej odporności. Ich głębokość może przekraczać 100 m. Rodzajem lejów zapadliskowych są cenote[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Piotr Migoń, Geomorfologia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 263, 264, ISBN 978-83-01-15979-5.