Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 – bieg na 400 metrów mężczyzn
Bieg na 400 m na igrzyskach olimpijskich w 1900 w Paryżu rozegrano 14 lipca (eliminacje) i 15 lipca 1900 (finał) w Lasku Bulońskim. Startowało 15 lekkoatletów z 6 krajów. Zawodnicy startowali na bieżni o obwodzie 500 m.
 Złoty medal
|
|
|---|---|
 Srebrny medal
|
|
 Brązowy medal
|
Rekordy edytuj
| Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 
| ||
|---|---|---|
| Konkurencje biegowe | ||
| 60 m | mężczyźni | |
| 100 m | mężczyźni | |
| 200 m | mężczyźni | |
| 400 m | mężczyźni | |
| 800 m | mężczyźni | |
| 1500 m | mężczyźni | |
| maraton | mężczyźni | |
| 110 m przez płotki | mężczyźni | |
| 200 m przez płotki | mężczyźni | |
| 400 m przez płotki | mężczyźni | |
| 2500 m z przeszkodami | mężczyźni | |
| 4000 m z przeszkodami | mężczyźni | |
| 5000 m drużynowo | mężczyźni | |
| Konkurencje techniczne | ||
| skok wzwyż | mężczyźni | |
| skok o tyczce | mężczyźni | |
| skok w dal | mężczyźni | |
| trójskok | mężczyźni | |
| skok wzwyż z miejsca | mężczyźni | |
| skok w dal z miejsca | mężczyźni | |
| trójskok z miejsca | mężczyźni | |
| pchnięcie kulą | mężczyźni | |
| rzut dyskiem | mężczyźni | |
| rzut młotem | mężczyźni | |
| Rekord świata | 48,5[1] |  Edgar Bredin
|
Londyn (Wielka Brytania) | 22 lipca 1895 |
|---|---|---|---|---|
| Rekord olimpijski | 54,2 |  Tom Burke
|
Ateny (Grecja) | 7 kwietnia 1896 |
Eliminacje edytuj
Rozegrano trzy biegi eliminacyjne. Dwóch pierwszych zawodników z każdego biegu awansowało do finału.
Bieg 1 edytuj
| Poz. | Zawodnik | Kraj | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Maxey Long |  Stany Zjednoczone
|
50,4 | Q 
|
| 2. | Harry Lee | Stany Zjednoczone
|
nieznany | Q |
| 3. | Harvey Lord | Stany Zjednoczone
|
nieznany | |
| 4. | Georges Clément |  Francja
|
nieznany | |
| 5. | Walter Drumheller | Stany Zjednoczone
|
nieznany |
Long wyraźnie wygrał ten bieg, ustanawiając rekord olimpijski.
Bieg 2 edytuj
| Poz. | Zawodnik | Kraj | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1. | William Moloney | Stany Zjednoczone
|
51,0 | Q |
| 2. | Ernst Schultz |  Dania
|
nieznany | Q |
| 3. | Charles-Robert Faidide | Francja
|
nieznany | |
| 4. | Pál Koppán |  Węgry
|
nieznany | |
| 5. | Yngvar Bryn |  Norwegia
|
nieznany |
Moloney zdecydowanie zwyciężył.
Bieg 3 edytuj
| Poz. | Zawodnik | Kraj | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Dixon Boardman | Stany Zjednoczone
|
51,2 | Q |
| 2. | William Holland | Stany Zjednoczone
|
nieznany | Q |
| 3. | Henry Slack | Stany Zjednoczone
|
nieznany | |
| 4. | Zoltán Speidl | Węgry
|
nieznany | |
| 5. | Umberto Colombo |  Włochy
|
nieznany |
Finał edytuj
Finał rozgrywano w niedzielę. Wobec tego trzej amerykańscy zawodnicy: Dixon Boardman, Harry Lee i William Moloney odmówili startu. W biegu finałowym wystąpiło tylko trzech zawodników.
| Poz. | Zawodnik | Kraj | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
|
Maxey Long | Stany Zjednoczone
|
49,4 |
|
|
William Holland | Stany Zjednoczone
|
nieznany | |
|
Ernst Schultz | Dania
|
nieznany | |
| – | Dixon Boardman | Stany Zjednoczone
|
DNS | |
| Harry Lee | Stany Zjednoczone
|
DNS | ||
| William Moloney | Stany Zjednoczone
|
DNS |
Long poprawił własny rekord olimpijski i wygrał o 5 jardów z Hollandem i 25 jardów ze Schultzem.