Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980 – sztafeta 4 × 100 m kobiet

Sztafetę 4 × 100 metrów kobiet podczas XXII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Moskwie rozegrano 1 sierpnia 1980 (finał) na Stadionie Łużniki. Zwycięzcą została sztafeta Niemieckiej Republiki Demokratycznej, która biegła w składzie: Romy Müller, Bärbel Wöckel, Ingrid Auerswald i Marlies Göhr. Ustanowiła ona rekord świata uzyskując czas 41,60 s[1].

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980
Lekkoatletyka
Sztafeta 4 × 100 m kobiet
1976 1984
Złoty medal Złoty medal

 NRD

Srebrny medal Srebrny medal

 ZSRR

Brązowy medal Brązowy medal

 Wielka Brytania

Rekordy

edytuj
Reprezentacja Zawodniczki Czas Data Miejsce
Rekord świata   NRD Romy Müller, Bärbel Wöckel, Ingrid Auerswald, Marlies Göhr 41,85 1980-07-13 13 lipca 1980(dts) Poczdam[1]
Rekord olimpijski Marlies Oelsner, Renate Stecher, Carla Bodendorf, Bärbel Eckert 42,55 1976-07-31 31 lipca 1976(dts) Montreal[2]

Wyniki

edytuj
Poz. - pozycja
  – rekord świata |   – rekord krajowy |   – rekord życiowy | =  – wyrównany rekord życiowy |
  – najlepszy wynik w sezonie | =  – wyrównany najlepszy wynik w sezonie |   – rekord olimpijski
Fn – falstart | DNF – nie ukończył | DNS – nie wystartował | DSQ – zdyskwalifikowany

Finał

edytuj

Ponieważ zgłoszono tylko osiem sztafet do tej konkurencji, rozegrano od razu finał.

Poz. Państwo Zawodniczki Rezultat Uwagi
1   NRD Romy Müller, Bärbel Wöckel, Ingrid Auerswald, Marlies Göhr 41,60  [1]
2   ZSRR Wiera Komisowa, Ludmiła Masłakowa, Wiera Anisimowa, Natalja Boczina 42,10  [3]
3   Wielka Brytania Heather Hunte, Kathy Smallwood, Beverley Goddard, Sonia Lannaman 42,43  [4]
4   Bułgaria Sofka Popowa, Lilana Panajotowa, Maria Szyszkowa, Galina Enczewa 42,67  [5]
5   Francja Véronique Grandrieux, Chantal Réga, Raymonde Naigre, Emma Sulter 42,84  [6]
6   Jamajka Leleith Hodges, Jacqueline Pusey, Rosie Allwood, Merlene Ottey 43,19  [7]
7   Polska Lucyna Langer, Elżbieta Stachurska, Zofia Bielczyk, Grażyna Rabsztyn 43,59
  Szwecja Linda Haglund, Lena Möller, Ann-Louise Skoglund, Helena Pihl DNF

Przypisy

edytuj
  1. a b c Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 297 [dostęp 2024-08-12] (ang.).
  2. Mark Butler (red.): IAAF Statistics Handbook Special Edition. Games of the XXXI Olympiad Rio 2016. IAAF, 2016, s. 295. [dostęp 2024-08-12]. (ang.).
  3. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 366. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  4. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 362. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  5. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 358. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  6. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 360. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  7. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 363. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia

edytuj