Leniuchowcowate
Leniuchowcowate[1] (Megalonychidae) – rodzina liściożernych szczerbaków zaliczanych do Folivora[2], obejmująca kilkanaście gatunków wymarłych oraz współcześnie żyjące leniwce dwupalczaste.
| ||
| Megalonychidae | ||
| Ameghino, 1889 | ||
 Leniwiec dwupalczasty (Choloepus didactylus) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | szczerbaki | |
| Rodzina | leniuchowcowate | |
Spis treści
EwolucjaEdytuj
Megalonychidae wyewoluowały ok. 35 mln lat temu, w oligocenie, na obszarach dzisiejszej Patagonii. Rozprzestrzeniły się na tereny całej Ameryki Południowej, Ameryki Północnej i na Antyle. Prowadziły naziemny tryb życia. Prawdopodobnie wspinały się również na drzewa. Należały do nich gatunki niewielkie, o wadze ok. 4 kg, oraz duże – żyjący na Wielkich Antylach †Megalocnus rodens ważył ok. 200 kg. U gatunków zamieszkujących Antyle wykształciły się przednie zęby podobne do siekaczy gryzoni. Większość gatunków wyginęła. Za jedną z najbardziej prawdopodobnych przyczyn ich wyginięcia uważane jest pojawienie się człowieka na obydwu kontynentach amerykańskich. Wiele zwierząt z tej rodziny żyło jeszcze ok. 10 tys. lat temu, a niektóre nawet ok. XV-XVI w. n.e. Do dzisiejszych czasów przetrwały jedynie dwa nadrzewne gatunki żyjące w Ameryce Środkowej i Południowej.
Do niedawna Megalonychidae uznawana była za rodzinę obejmującą wyłącznie gatunki wymarłe, ponieważ współcześnie żyjące gatunki leniwców dwupalczastych z rodzaju Choloepus zaliczano do Bradypodidae lub wyodrębniano jako rodzinę Choloepidae[3].
SystematykaEdytuj
Obecnie do Megalonychidae zaliczane są współcześnie żyjące gatunki z rodzaju Choloepus[1]:
- leniuchowiec dwupalczasty, unau (Choloepus didactylus)
- leniuchowiec krótkoszyi, (Choloepus hoffmanni)
oraz kilkanaście gatunków wymarłych klasyfikowanych m.in. w rodzajach:
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 25. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Megalonychidae. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 18 luty 2017]
- ↑ Zobacz komentarz w Wilson & Reeder
BibliografiaEdytuj
- Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
- Steadman et al.: Asynchronous extinction of late Quaternary sloths on continents and islands (ang.). Proc. Natl. Acad. Sci. U. S. A. 102 (2005), pp. 11763–11768., 2005. [dostęp 1 maja 2008].
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) (ang.). Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 1 maja 2008].