Leokadia Penners

polska lekkoatletka

Leokadia Wiśniewska, primo voto Wiśniewska-Penners[1], secundo voto Schmits (ur. 10 kwietnia 1921[2][3], zm. 2 października 2009 w Mönchengladbach[4]) – polska lekkoatletka, dwunastokrotna mistrzyni Polski.

Leokadia Wiśniewska
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1921
Toruń

Data i miejsce śmierci

2 października 2009
Mönchengladbach

Informacje klubowe
Klub

1937-1939, 1945-1946: Pomorzanin Toruń
1946: Bałtyk Gdynia
1947: GKS Grudziądz
1948-1950: Gedania Gdańsk
1951-1953: Spójnia Gdańsk

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto 1938 skok wzwyż
złoto 1939 skok wzwyż
złoto 1946 skok wzwyż
złoto 1947 skok wzwyż
złoto 1948 skok wzwyż
złoto 1939 bieg na 80 m przez płotki
złoto 1939 sztafeta 4 x 100 m.
złoto 1939 sztafeta 4 x 200 m.
złoto 1947 sztafeta 100+100+200+500 m.
srebro 1948 bieg na 80 m przez płotki
srebro 1949 bieg na 80 m przez płotki
srebro 1948 sztafeta 4 x 100 m.
srebro 1947 sztafeta 200+100+80+60 m.
brąz 1937 sztafeta 4 x 100 m.

Życiorys edytuj

Była wychowanką Pomorzanina Toruń, gdzie startowała przed wojną oraz w pierwszych latach powojennych. Następnie reprezentowała barwy Bałtyku Gdynia, GKS Grudziądz, Gedanii Gdańsk i Spójni Gdańsk[2][3].

Z pierwszego małżeństwa miała córkę Elisabet i syna Huberta[1].

Uprawiała wiele konkurencji lekkoatletycznych, ale największe sukcesy odniosła w skoku w wzwyż oraz w biegach sztafetowych i przez płotki. Na mistrzostwach Polski seniorów na otwartym stadionie zdobyła łącznie 14 medali, w tym 9 złotych, cztery srebrne i jeden brązowy[5]:

Na zimowych mistrzostwach Polski zdobyła sześć medali, w tym trzy złote, jeden srebrny i dwa brązowe (w 1948 złoto w biegu na 50 m ppł, skoku wzwyż i sztafecie 4 x 50 m, w 1950 srebro w skosu wzwyż, brąz w biegu na 50 m ppł i w sztafecie 4 x 50 m[6].

W 1939 czterokrotnie sztafeta z jej udziałem poprawiała klubowy rekord Polski:

  • w konkurencji 4 x 100 m - pierwszy raz 15 lipca wynikiem 52,6 sek., a drugi raz dzień później wynikiem 52,2 sek[3]. Ten drugi wynik powtórzyła dwa tygodnie później na innych zawodach[3].
  • w konkurencji 4 x 200 m - 1:51,8 (30 lipca) i 1:51,1 (20 sierpnia)[3].

Rekordy życiowe edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b https://www.facebook.com/1050723661729361/photos/a.1705756129559441/1705756202892767/?type=3&theater
  2. a b Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 198. ISBN 978-83-64544-06-4.
  3. a b c d e Henryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 420-421.
  4. Leokadia Wiśniewska - 12-krotna Mistrzyni Polski.Danielewskiego 7
  5. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 460. ISBN 978-83-934369-0-3.
  6. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 452. ISBN 978-83-64544-00-2.
  7. Nota biograficzna. bieganie.pl. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
  8. Henryk Kurzyński, Janusz Rozum i Komisja Statystyczna PZLA: Polska lekkoatletyka 1945-1960: Tabele. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, grudzień 2014, s. 307. ISBN 978-83-64544-07-1.