Wikipedia

Leon Bączkiewicz

oficer dyplomowany Wojska Polskiego

Leon Bączkiewicz (ur. 9 kwietnia 1888 w Żyrardowie, zm. 27 kwietnia 1960 w Warszawie) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Leon Bączkiewicz
Lel
Ilustracja
ppłk Leon Bączkiewicz
podpułkownik dyplomowany piechoty podpułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1888
Żyrardów

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 1960
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Legion Puławski
6 Dywizja Piechoty
Biuro Ścisłej Rady Wojennej
23 pułk piechoty
Sztab Generalny WP
Dowództwo Korpusu Ochrony Pogranicza
batalion KOP „Hoszcza”
14 pułk piechoty
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I
Sztab Główny WP

Stanowiska

szef oddziału
dowódca batalionu granicznego
dowódca batalionu piechoty
delegat Sztabu Głównego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
Odznaka dyplomowanych oficerów Sztabu Generalnego II Rzeczypospolitej Odznaka pamiątkowa Korpusu Ochrony Pogranicza „Za Służbę Graniczną”
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Urodził się 9 kwietnia 1888 w Żyrardowie, w rodzinie Adama i Józefy z Adamiaków[1]. Ukończył szkołę realną w Warszawie.

Służbę wojskową rozpoczął w armii Imperium Rosyjskiego[2]. Od 1916 roku służył w Brygadzie Strzelców Polskich. W czasie wojny z bolszewikami pełnił służbę w Naczelnym Dowództwie Wojska Polskiego. Na mocy dekretu Naczelnego Wodza z dnia 25 listopada 1920 roku[a] został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika w piechocie[3]. Następnie przydzielono go do 6 Dywizji Piechoty. Rozkazem ministra spraw wojskowych gen. por. Kazimierza Sosnkowskiego L. 1716 z dnia 6 czerwca 1921 roku porucznik adj. szt. Leon Bączkiewicz z Dowództwa 6 Dywizji Piechoty został przeniesiony do Oddziału Va (obsady personalnej wyższych dowództw) Biura Ścisłej Rady Wojennej[4]. Dekretem Naczelnika Państwa i Wodza Naczelnego z dnia 3 maja 1922 roku (dekret L. 19400/O.V.) został zweryfikowany w stopniu kapitana Adiutanta Sztabowego, ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 976. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. Jego oddziałem macierzystym był wówczas 23 pułk piechoty z Włodzimierza Wołyńskiego[6]. W roku 1923 zajmował już 882. lokatę wśród kapitanów korpusu piechoty[7] i jako nadetatowy oficer 23 pp przydzielony był do Sztabu Generalnego (Ministerstwo Spraw Wojskowych)[8]. Służbę pełnił wówczas w Oddziale I Sztabu Generalnego[9]. W tym czasie kpt. Bączkiewicz był już odznaczony Krzyżem Walecznych[10].

W dniu 2 listopada 1923 roku został przydzielony do macierzystego 23 pułku piechoty, z jednoczesnym odkomenderowaniem na jednoroczny Kurs Doszkolenia 1923/24 w Wyższej Szkole Wojennej[11] (był to III Kurs Doszkolenia). Z dniem 15 października 1924 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego Oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Korpusu Ochrony Pogranicza[12]. W roku 1924 zajmował 458. lokatę wśród kapitanów piechoty[13]. Pełnił służbę w Dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza w Warszawie, na stanowisku szefa Oddziału Ogólno-Organizacyjnego[14] (przez pewien czas piastował w zastępstwie funkcję Szefa Sztabu Dowództwa KOP[b]). Zarządzeniem z dnia 29 października 1926 roku, jako szef Oddziału Ogólnego Dowództwa KOP, został odznaczony przez Prezesa Rady Ministrów Srebrnym Krzyżem Zasługi[15]. Na podstawie zarządzenia[c] z dnia 12 kwietnia 1927 roku, wydanego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego, został awansowany do rangi majora, ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 81. lokatą w korpusie oficerów piechoty[16]. Na dzień 30 września 1928 r. nadal pozostawał Szefem Oddziału Ogólnego Dowództwa KOP. 17 grudnia 1928 roku została mu nadana Odznaka Pamiątkowa KOP „Za Służbę Graniczną”. W dniu 23 sierpnia 1929 roku ogłoszono zarządzenie[d] o przeniesieniu służbowym mjr. Leona Bączkiewicza z Dowództwa KOP-u do 3 baonu granicznego w Hoszczy, na stanowisko dowódcy tegoż batalionu[17]. W dniu 28 sierpnia 1929 roku zameldował się w Zdołbunowie, w dowództwie Brygady KOP „Wołyń”, po czym odszedł na wyznaczone stanowisko[e]. W Korpusie Ochrony Pogranicza pełnił służbę do marca 1930 roku[18][19], zajmując w 1928 roku nadal 81. lokatę pośród majorów piechoty w swoim starszeństwie[20] (przynależał wówczas do kadry oficerów piechoty[21]).

W dniu 31 marca 1930 roku opublikowano zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych o przeniesieniu mjr. Bączkiewicza z Korpusu Ochrony Pogranicza do 14 pułku piechoty z Włocławka[f], na stanowisko dowódcy baonu[22] (na dzień 16 września 1930 roku piastował funkcję dowódcy batalionu szkolnego w 14 pp[23]). Już jako oficer 14 pułku piechoty zajmował w 1930 roku – 362. lokatę łączną wśród majorów piechoty (była to jednocześnie 75. lokata w starszeństwie)[24]. Na dzień 15 kwietnia 1931 r. nadal pełnił służbę na stanowisku dowódcy batalionu we włocławskim pułku[25]. W dniu 23 października 1931 roku ogłoszono jego przeniesienie z 14 pułku piechoty do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie[26].

Do stopnia podpułkownika został mianowany w dniu 14 grudnia 1931 roku, ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty[27][28]. Pozostając na stanowisku oficera Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I zajmował w 1932 roku[29] nadal 25. lokatę w swoim starszeństwie, pośród podpułkowników piechoty[28]. Z dniem 1 października 1932 roku został przeniesiony na stanowisko delegata Sztabu Głównego przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie[30]. Służąc na tym stanowisku zajmował na dzień 1 lipca 1933 roku - 250. lokatę łączną pośród podpułkowników korpusu piechoty (była to jednocześnie 24. lokata w swoim starszeństwie)[31]. W dniu 28 września 1933 roku ogłoszono jego przeniesienie, z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego, do dyspozycji szefa Sztabu Głównego[32][g], a w dniu 7 czerwca 1934 roku ogłoszono przeniesienie ppłk. Bączkiewicza do Biura Personalnego[h] Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, z przyznaniem dodatku służbowego według kategorii VI B[33]. Na dzień 5 czerwca 1935 roku, pełniąc służbę w Biurze Personalnym M.S.Wojsk., zajmował już 212. lokatę łączną wśród podpułkowników piechoty (była to zarazem 23. lokata w starszeństwie)[34]. Po 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku. W roku 1938 pełnił funkcję I zastępcy przewodniczącego Sekcji Morsko-Kolonialnej Izby Handlowej Polsko-Łacińsko-Amerykańskiej[35].

W sierpniu 1945 roku działając z ramienia byłej Komendy Głównej Związku Odbudowy Rzeczypospolitej[i] zgłosił akces udziału w Zjeździe Uczestników Walki Zbrojnej z Niemcami, który odbył się w dniach 1–2 września 1945 roku w Warszawie[36].

Zmarł w dniu 27 kwietnia 1960 roku w Warszawie[37]. Spoczywa na cmentarzu parafii Matki Bożej Pocieszenia przy ulicy Kasztanowej w Żyrardowie (sektor C4-1-7)[38].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Był to dekret marszałka Józefa Piłsudskiego o sygnaturze L. 2449.
  2. ↑ Rozkaz dzienny Dowództwa KOP Nr 63 z 14 lipca 1926 roku (zbiory Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).
  3. ↑ Zarządzenie o sygnaturze B.P.L. 3989/III.
  4. ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych o sygnaturze B.P.L. 20347-I-29.
  5. ↑ Rozkaz dowództwa Brygady KOP „Wołyń” Nr 31 z 29 sierpnia 1929 roku (zbiory Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).
  6. ↑ W Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z dnia 31 marca 1930 roku błędnie podano, że miał objąć dowodzenie nad batalionem w 35 pułku piechoty. Zostało to sprostowane w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z dnia 20 września 1930 roku, str. 313.
  7. ↑ Z dokumentów przechowywanych w amerykańskim Instytucie Józefa Piłsudskiego wynika, że w dyspozycji szefa Sztabu Głównego znajdował się od września 1933 roku.
  8. ↑ Z dokumentów zgromadzonych w amerykańskim Instytucie Józefa Piłsudskiego wynika, że w Biurze Personalnym M.S.Wojsk. ppłk Bączkiewicz pełnił służbę od czerwca 1934 roku.
  9. ↑ Jego nazwisko występuje na liście ujawnionych członków Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich.
  10. ↑ Medal nadano rozkazem Dowództwa KOP Nr 108/28 p. I (zbiory Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).
  11. ↑ Medal nadano rozkazem Dowództwa KOP Nr 119/28 p. I (zbiory Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 10. [dostęp 2021-06-28].
  2. ↑ Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce. Obsada personalna - piechota ↓, s. 32.
  3. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 XII 1920, s. 1357.
  4. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 26 z 2 VII 1921, s. 1112.
  5. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych 1922 ↓, s. 54, 497.
  6. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych 1922 ↓, s. 54.
  7. ↑ Rocznik oficerski 1923 ↓, s. 413.
  8. ↑ Rocznik oficerski 1923 ↓, s. 191.
  9. ↑ Rocznik oficerski 1923 ↓, s. 8.
  10. ↑ Rocznik oficerski 1923 ↓, s. 8, 191.
  11. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 XI 1923, s. 732.
  12. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 110 z 15 X 1924, s. 612.
  13. ↑ Rocznik oficerski 1924 ↓, s. 357.
  14. ↑ Jednodniówki 2006 ↓, s. 42, 68, 108, 149.
  15. ↑ Na podstawie
  16. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 IV 1927, s. 119.
  17. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 VIII 1929, s. 307.
  18. ↑ Rocznik oficerski 1924 ↓, s. 180.
  19. ↑ a b Rocznik oficerski 1928 ↓, s. 125.
  20. ↑ Rocznik oficerski 1928 ↓, s. 181.
  21. ↑ Rocznik oficerski 1928 ↓, s. 125, 181.
  22. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 III 1930, s. 119.
  23. ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 277.
  24. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1930 ↓, s. 131.
  25. ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 10.
  26. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 X 1931, s. 330.
  27. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 11 z 15 XII 1931, s. 397.
  28. ↑ a b c Rocznik oficerski 1932 ↓, s. 25.
  29. ↑ Rocznik oficerski 1932 ↓, s. 453.
  30. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 XII 1932, s. 413.
  31. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1933 ↓, s. 15.
  32. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 IX 1933, s. 194.
  33. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 VI 1934, s. 154.
  34. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1935 ↓, s. 14.
  35. ↑ Doroczne Walne Zgromadzenie Izby Handlowej Polsko-Łacińsko-Amerykańskiej. „Biuletyn Polsko-Łacińsko-Amerykański”. Jubileuszowy wydany z okazji XX lecia odzyskania niepodległości, s. 14, 1938. Warszawa. 
  36. ↑ Zjazd uczestników walki zbrojnej z Niemcami Warszawa, 1 – 2 września 1945. „Rzeczpospolita”. 233 (373), s. 3, 29 sierpnia 1945. Warszawa. 
  37. ↑ Zmarli. „Stolica”. 21 (649), s. 3, 1960-05-22. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”. 
  38. ↑ Cmentarz Parafii MP Pocieszenia - wyszukiwarka osób pochowanych [online], zyrardow36.grobonet.com [dostęp 2023-02-20].
  39. ↑ M.P. z 1932 r. nr 293, poz. 341 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  40. ↑ M.P. 1928 r. nr 260, poz. 632 „za zasługi na polu organizacji pracy w wojsku”.
  41. ↑ M.P. z 1926 r. nr 252, poz. 706 „za zasługi, położone około zabezpieczenia granic Państwa”.
  42. ↑ Jednodniówki 2006 ↓, s. 107.
  43. ↑ a b c d e Na podstawie fotografii.
  44. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 48 z 29 IV 1925, s. 229.
  45. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 19 z 12 XII 1929, s. 365.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leon_Bączkiewicz&oldid=72434037”