Leon Diogenes (gr. Λέων Διογένης, ur. 1069, zm. 1087) – bizantyński współcesarz (1069-1071) za panowania swojego ojca Romana Diogenesa.

Życiorys edytuj

Był synem Romana Diogenesa i Eudoksja Makrembolitissy. Jako dziecko koronowany na cesarza. Po upadku ojca został zesłany do klasztoru. Powrócił z wyganania podczas rządów Aleksego I Komnena w 1081 roku. Według Anny Komneny był oddanym sojusznikiem jej ojca. Zginął w czasie wyprawy w 1087 przeciw Pieczyngom.

Bibliografia edytuj

  • Michael Angold, Cesarstwo Bizantyńskie 1025-1204. Historia polityczna, przeł. Władysław Brodzki, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1993.