Leon Litwiński
Leon Litwiński, także Léon de Litwinsky (ur. 11 kwietnia[1] 1887 w Warszawie[2], zm. 19 września 1969 w Brukseli[3]) – polski psycholog, ekonomista, dyplomata, prekursor ekonomii behawioralnej.
 Leon Litwiński, stoi 4. od lewej, w okularach (1927) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (grób symboliczny) |
| Zawód, zajęcie |
psycholog, ekonomista |
| Miejsce zamieszkania |
Bruksela |
| Tytuł naukowy |
doktor nauk handlowych |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
Chargé d’affaires RP w Belgii (1939–1940) |
| Odznaczenia | |
  
| |
ŻyciorysEdytuj
W wieku 17 lat z powodów politycznych zmuszony był emigrować do Belgii[2]. W 1907 i 1908 uzyskał stopnie w zakresie nauk handlowych na Uniwersytecie w Liège. Tamże doktoryzował się z wyróżnieniem w 1911 na podstawie pracy poświęconej ekonomice kolei belgijskich. Studiował także na London School of Economics (1906) oraz Uniwersytecie w Berlinie (1908). Poza polskim, Litwiński posługiwał się angielskim, francuskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim[4].
Na początku kariery Litwiński pracował na stanowiskach kierowniczych w międzynarodowych firmach przemysłowych i handlowych. Odpowiadał za negocjacje poprzedzające otwarcie belgijskiego banku w Moskwie. Przed wybuchem I wojny światowej był redaktorem branżowego czasopisma „l'Exportation belge” oraz „Moniteur maritime et commercial”. W czasie wojny aktywnie działał na rzecz przywrócenia Polsce niepodległości, pełniąc funkcję honorowego sekretarza Polskiego Komitetu Informacyjnego w Londynie. Po wojnie pełnił szereg funkcji ekonomicznych w strukturach Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP[4]. W latach 1927–1939 był radcą ekonomicznym rządu RP w Brukseli[5]. Od 1 listopada 1939 do maja 1940 był chargé d’affaires ambasady RP w Brukseli akredytowanym na Belgię i Luksemburg[6]. W 1941 wyjechał do Lizbony. W Portugalii przebywał do 1946. Około 1947 wrócił do Belgii[5]. Wykładał na szeregu uczelni wyższych[4].
Opublikował przeszło 100 publikacji z zakresu ekonomii i psychologii[4][5]. Zajmował się takimi zagadnieniami jak: psychologia własności, psychologia stosunków międzynarodowych, psychologia emocji, literatura. Mimo braku formalnego wykształcenia w zakresie psychologii, stałej afiliacji akademickiej oraz grona uczniów, traktowany jest jako jeden z pionierów ekonomii behawioralnej[4].
Był członkiem m.in.: Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, British Psychological Society, Royal Institute of Philosophy[4].
Odznaczony Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę oraz belgijskimi Orderem Korony i Orderem Leopolda[4].
Posiada grób symboliczny na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[3].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939, s. 211
- ↑ a b Martin Ray, Thomas Hardy's Correspondents, „The Thomas Hardy Journal”, 23, 2007, s. 86, ISSN 0268-5418, JSTOR: 45273364 [dostęp 2022-10-16].
- ↑ a b Stare Powązki: Litwińscy Grób symboliczny, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2022-10-16].
- ↑ a b c d e f g Floyd Webster Rudmin, The economic psychology of Leon Litwinski (1887–1969): A program of cognitive research on possession and property, „Journal of Economic Psychology”, 1990, s. 307–339 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2006-10-10] (ang.).
- ↑ a b c Léon Litwinski papers, Léon Litwinski papers [dostęp 2022-10-16] (ang.).
- ↑ Kontakty dyplomatyczne Polski z Belgią i Holandią w przełomowych momentach 1939 i 1940 r. Dokumenty, „Dzieje Najnowsze”, 1, 2010, s. 159, ISSN 0419-8824 [dostęp 2022-10-16].