Wikipedia

Leon Morawski

oficer Wojska Polskiego

Leon Morawski (ur. 13 czerwca 1925, zm. 26 lutego 1991[1]) – polski oficer polityczny, pułkownik ludowego Wojska Polskiego.

Leon Morawski
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

13 czerwca 1925

Data śmierci

26 lutego 1991

Przebieg służby
Lata służby

1944-1990

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego

Stanowiska

szef oddziału, szef zarządu

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy
60-lecie urodzin gen. broni dr Józefa Baryły – życzenia od podwładnych z aparatu politycznego WP, przemawia I zastępca szefa GZP WP gen. dyw. dr Tadeusz Szaciło, obok stoją (od lewej): gen. dyw. Władysław Polański – komendant WAP, gen. bryg. Albin Żyto – zastępca szefa GZP WP, gen. bryg. Henryk Kondas - zastępca dowódcy POW ds. politycznych, płk Stefan Rutkowski – przewodniczący Komisji Kontroli Partyjnej WP, płk Leon Morawski – szef Zarządu Wydawnictw, Drukarń i Zaopatrzenia GZP WP; Warszawa 21 listopada 1984

Życiorys edytuj

Przez wiele lat zajmował odpowiedzialne stanowiska w Głównym Zarządzie Politycznym Wojska Polskiego. W latach 60. sprawował nadzór z ramienia GZP WP nad przymusowym poborem kleryków do służby zasadniczej w kompaniach karnych LWP[2]. W 1967 był szefem oddziału I w Zarządzie I (organizacyjnym) GZP WP[3]. Brał udział w przeprowadzaniu czystek antysemickich w Wojsku Polskim w latach 1967-1968, m.in. w dowództwie Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. W 1967 wraz z gen. bryg. Janem Czaplą oraz szefem Sekretariatu szefa GZP WP płk. Ludwikiem Boskiem opracował dokument Niektóre problemy powstania i rozwoju LWP, wskazujący oficerów pochodzenia żydowskiego sprawujących kierownicze funkcje w ludowym Wojsku Polskim od 1943 roku[4].

W 1968 roku był sekretarzem Wojskowego Komitetu Budowy Szkół[5]. Wraz z płk Czesławem Kiszczakiem oraz płk Wacławem Jagielnickim wchodził w skład specjalnej komisji do zbadania nadużyć spowodowanych przez byłego attaché wojskowego PRL w Londynie pułkownika Mieczysława Romana[6].

Od 1972 do 1990 był szefem Zarządu Wydawnictw, Drukarń i Zaopatrzenia GZP WP[7]. Wchodził również w skład Rady Patronackiej Muzeum Drukarstwa Warszawskiego[8].

W 1970 Zarząd Propagandy i Agitacji GZP WP wydał opracowanie jego autorstwa pod tytułem Żołnierze ludowego Wojska Polskiego w społecznej służbie dla kraju.

Członek PZPR, wielokrotnie wybierany do władzy partyjnych Instytucji Centralnych MON.

W 1982 roku odznaczony przez I sekretarza KC PZPR gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego Orderem Sztandaru Pracy II klasy. W 1987 otrzymał Złoty Medal „Za Zasługi w Umacnianiu Przyjaźni PRL-ZSRR” (1987, TPPR)[9].

Od 1990 w stanie spoczynku.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A34-2-23)[10].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.
  2. ↑ Andrzej Lesiński, Służba wojskowa kleryków w PRL 1959-1980, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1995, str. 137
  3. ↑ Wojskowy Przegląd Historyczny, 1997, nr 1-2, str. 8
  4. ↑ Michel M. Checinski Running the Gauntlet of Anti-Semitism: From Polish Counterintelligence to the German/American Marshall Center, Jerusalem-New York, 2004, str. 257
  5. ↑ Janusz Przymanowski, Rozpoznanie i szarża, Wydawnictwo MON, Warszawa 1968, str. 181-183
  6. ↑ Sławomir Cenckiewicz, Strzały na Belwederskiej, Uważam Rze Historia 2012, nr 4, str. 30-33, ISSN 2084-8633
  7. ↑ Wojskowy Przegląd Historyczny, 1991, nr 2, str. 371
  8. ↑ Barbara Rogulska, Muzeum Drukarstwa Warszawskiego. Oddział Muzeum Historycznego m. st. Warszawy/w/Almanach Muzealny, nr 4, 2003, str. 313
  9. ↑ Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 3 (121), lipiec - wrzesień 1987, s. 220
  10. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leon_Morawski&oldid=71722987”