Leon Smoleński (1895–1942)
Leon Tadeusz Smoleński[1][a] (ur. 24 czerwca 1895 w Ślepkowie Szlacheckim, zm. 30 września 1942 w Ostrowcu Świętokrzyskim) – sierżant[2] Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko–bolszewickiej i II wojny światowej, kawaler Orderu Virtuti Militari, drogerzysta[1].
| |
 sierżant
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 czerwca 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 września 1942 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1918–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 24 czerwca 1895 w Ślepkowie Szlacheckim, w ówczesnym powiecie płockim guberni płockiej, w rodzinie Jana i Józefy z Lisieckich[1][3].
Od 1916 udzielał się w Polskiej Organizacji Wojskowej w Przasnyszu. 10 grudnia 1918 wraz z kompanią został wcielony do odrodzonego Wojska Polskiego w szeregi 32 pułku piechoty. Wraz z pułkiem brał udział w walkach wojny polsko–bolszewickiej m.in. pod Włodzimierzem Wołyńskim, Świdnikiem, Maniewiczami czy Antonówką.
„Za bohaterstwo w czasie walk na Fr. Woł. odznaczony Orderem Virtuti Militari”[3].
Po zakończeniu walk przeniesiony do rezerwy w grudniu 1920. Podczas II wojny światowej działał w Związku Walki Zbrojnej. „Za prace konspiracyjną został, wraz z 29 współtowarzyszami powieszony na rynku Ostrowca Świętokrzyskiego”[3].
Od 1930 był żonaty z Marią z Kaweckich, z którą miał dwoje dzieci[3].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4980[3][2]
- Krzyż Niepodległości – 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[4][1][3]
- Złoty Krzyż Zasługi[3]
- Srebrny Krzyż Zasługi[3]
Zobacz też edytuj
- Leon Smoleński (1922–1995) żołnierz AK
Uwagi edytuj
- ↑ Harasymow 1928 ↓, s. 31 poz. 17 wymienia nazwisko „Smoliński Leon” i stopień sierżanta.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-01]..
- ↑ a b Harasymow 1928 ↓, s. 31.
- ↑ a b c d e f g h Polak (red.) 1991 ↓, s. 138.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Stanisław Harasymow: Zarys historii wojennej 32-go pułku piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.