Leon Stanisław Pinecki

Leon Stanisław Pinecki (ur. 6 kwietnia 1892 w Stołuniu zm. 26 lipca 1949 w Sulęcinie) - w latach 20. i 30. był jednym z czołowych zapaśników, 3-krotnym mistrzem świata i 5-krotnym mistrzem Europy w tej dyscyplinie.

Leon Stanisław Pinecki

Wizerunek Leona Pineckiego z pamiątkowej tablicy, znajdującej się na ścianie ośrodka wypoczynkowego Defka w Łagowie
Data i miejsce urodzenia	1892 Stołuń, Niemcy (ob. Polska)
Data i miejsce śmierci	1949 Sulęcin, Polska
Miejsce spoczynku	Łagów
Zawód, zajęcie	zapaśnik

Życie

Ojciec Jan Pinecki był murarzem i pochodził z pobliskiego Kuligowa. Leon posiadał szczególne warunki fizyczne, predysponujące go do zapasów. Mierzył 2,03 m wzrostu przy 128 kg wagi, a rozpiętość jego ramion wynosiła 2,45 m; z uwagi na to prasa nadała mu przydomki "Polskiego Mastodonta" lub "Olbrzyma z Wielkopolski".

Sportową karierę rozpoczął w karczmie w Stołuniu, skąd pochodził. Pokonał tam zapaśnika, który przyjechał z trupą wędrownych cyrkowców. Walczył w Europie i w Ameryce w barwach Niemiec i Polski. W latach 30. zapaśnik musiał zmienić nazwisko na Leo Pinetzki.

Nie chciał jednak dalej walczyć w niemieckich barwach, dlatego zrezygnował ze sportowej kariery. Ślubował umierającej matce, że nigdy nie wyprze się polskich korzeni. Kupił hotel w Łagowie Lubuskim, gdzie od 1930 roku zamieszkał. W okresie przedwojennym (i później) był właścicielem hotelu Am See położonego nad Jeziorem Łagowskim (obecnie ośrodek Defka). Wciąż podkreślał polskie pochodzenie, narażając się hitlerowskim władzom. Przebywał w policyjnych aresztach w Schwiebus (obecnie Świebodzin) i w Zielenzig (Sulęcin). W czasie wojny został wywieziony do karnego obozu pod Poczdamem. Po zakończeniu wojny i powrocie musiał tłumaczyć Służbie Bezpieczeństwa, że jest Polakiem i nie kolaborował z faszystowskim reżimem.

Pochowany został na łagowskim cmentarzu.

Jedna z ulic w Sulęcinie i Łagowie nazwana jest jego imieniem.

Bibliografia

• Dariusz Brożek, Leon Pinecki to był chłop na schwał! Gazeta Lubuska, 27 września 2008.