Leon Starybrat (ur. 15 sierpnia 1895[a][1] w Inowrocławiu, zm. 23 lipca 1920 w Łapach[b][1]) – plutonowy armii niemieckiej i Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej, powstania wielkopolskiego, wojny polsko-ukraińskiej i wojny polsko–bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Leon Starybrat
Ilustracja
plutonowy plutonowy
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1895
Inowrocław

Data i miejsce śmierci

23 lipca 1920
Łapy

Przebieg służby
Lata służby

1914–1920

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

59 pułk piechoty

Stanowiska

d-ca plutonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Życiorys edytuj

Urodził się w Inowrocławiu w rodzinie Jana i Marianny z d. Mochelska[2]. Absolwent szkoły powszechnej. W 1914 r. został wcielony do armii niemieckiej. Po zwolnieniu z wojska niemieckiego w 1918 r. walczył w szeregach oddziałów powstańczych Armii Wielkopolskiej[2]. Brał udział w walkach o wyzwolenie Inowrocławia i przyłączenia Pomorza do Polski. Następnie w odrodzonym Wojsku Polskim walczył na frontach wojny polsko-ukraińskiej i wojny polsko-bolszewickiej jako żołnierz 11 kompanii 5 pułk strzelców wielkopolskich. Podczas walk został ciężko ranny i zmarł w szpitalu[2]. „W czasie walk pod Pieskami (nad Szczarą) wobec zagrożenia baonu, jako d-ca plutonu odważnie pociągnął za sobą prawe skrzydło. Zdobył dwa km. Podczas walk został ciężko ranny i zm. w szpitalu”[2]. Został pochowany na cmentarzu w Łapach[1].

Podczas walk w latach 1914–1920 poległo także jego dwóch braci[2].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. Polak (red.) 1991 ↓, s. 141 podaje datę „ok. 1890”.
  2. Polak (red.) 1991 ↓, s. 141 podaje datę „lipiec 1920, bez miejsca śmierci”.

Przypisy edytuj

  1. a b c Marta Jaworska, Marian Olechnowicz, Stu na stulecie niepodległości Polski [online], s. 35 [dostęp 2020-05-15].
  2. a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 141.
  3. Kolekcja ↓, 1.
  4. Nowicki 1929 ↓, s. 48.

Bibliografia edytuj