Wikipedia

Leonardo DiCaprio

amerykański aktor

Leonardo Wilhelm DiCaprio (ur. 11 listopada 1974 w Los Angeles) – amerykański aktor, producent filmowy i scenarzysta; działacz społeczny i ekologiczny[1][2][3].

Leonardo DiCaprio
Ilustracja
Leonardo DiCaprio (2016)
Imię i nazwisko

Leonardo Wilhelm DiCaprio

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1974
Los Angeles

Zawód

aktor, producent filmowy, scenarzysta

Lata aktywności

od 1989

Odznaczenia
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Laureat Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę w filmie Zjawa (2015)[4].

Rodzina i edukacja Edytuj

Urodził się 11 listopada 1974 jako jedyne dziecko autora komiksów i pracownika fizycznego o włosko-niemieckim pochodzeniu George’a DiCaprio oraz asystentki w kancelarii prawnej o niemiecko-rosyjskim pochodzeniu Irmelin Indenbirken[5]. Jego babka od strony matki – Helene – urodziła się w Rosji jako Jelena Smirnowa i osiedliła się z mężem Wilhelmem w Düsseldorfie, gdzie młody Leonardo często spędzał wakacje[6][7]. Otrzymał imię na cześć malarza i odkrywcy Leonarda da Vinci[8]. Rodzice aktora rozstali się jeszcze przed jego narodzinami[9], jednak mimo rozpadu małżeństwa wciąż mieszkali po sąsiedzku, by nie pozbawiać dziecka regularnego kontaktu z obojgiem rodziców[10]. Zamieszkał z matką (wówczas pracującą jako opiekunka do dzieci) w Echo Parku, biednej podmiejskiej dzielnicy Los Angeles[11]. Z następnego związku ojca z Peggy Farrar ma starszego o trzy lata brata przyrodniego Adama Farrara, który zainteresował go aktorstwem[12].

Uczęszczał do szkoły podstawowej Corinne A. Seeds, a dwa lata później został przepisany do szkoły Center for Enriched Studies[13]. Był pewnym siebie i aroganckim dzieckiem, przez co padał ofiarą zbirów i był szykanowany w szkole[14]. Na początku lat 90. przeprowadził się z matką do dzielnicy Los Feliz w Los Angeles i podjął naukę w liceum Johna Marshalla[15], jednak w trzeciej klasie zrezygnował z dalszej edukacji z powodu nadmiaru pracy przy produkcjach filmowych[1]; ostatecznie uzyskał dyplom ukończenia szkoły średniej, zdając egzamin General Educational Development. W okresie licealnym udzielał się w szkolnym kółku teatralnym[16].

Kariera zawodowa Edytuj

Początki Edytuj

Gdy miał cztery lata, wziął udział w nagraniach programu Romper Room, jednak został wyrzucony z planu z powodu nadpobudliwego i zbyt hałaśliwego zachowania[17]. Od najmłodszych lat przejawiał talent aktorski, szczególnie do parodiowania innych osób (m.in. Charlesa Mansona i Michaela Jacksona), czym zdobył uznanie rówieśników[18]. W wieku 11 lat zaczął szukać agenta, jednak przez kolejne trzy lata bez powodzenia[19]. Brał udział w wielu castingach, ale bez sukcesu[20].

Po znalezieniu agenta zaczął występować w reklamach (m.in. producenta zabawkowych samochodzików Matchbox, płatków śniadaniowych i gumy do żucia), a także grać w filmach edukacyjnych (m.in. w How to Deal with a Parent Who Takes Drugs) oraz epizodyczne role w filmach i serialach (m.in. jako kolega głównego bohatera w filmie The New Lassie oraz młody chłopak w serialu The Outsiders)[21]. Wykazywał też umiejętności taneczne, a z uwagi na opanowanie techniki poppingu zyskał pseudonim Noodle (pol. Makaron)[22].

W wieku 15 lat wystąpił w kilku serialach telewizyjnych: zagrał nastoletniego alkoholika Masona Capwella w pięciu odcinkach Santa Barbary, Garry’ego Buckmana w Spokojnie, tatuśku i bezdomnego Luke’a Browera w Dzieciaki, kłopoty i my[23]. Dzięki działaniom matki coraz częściej pojawiał się w młodzieżowych czasopismach, którym udzielał wywiadów[24]. Wystąpił w filmie science fiction Critters 3 (1991), w którym zagrał Josha, pasierba nikczemnego właściciela domu z mieszkaniami do wynajęcia[25], oraz zagrał epizod w thrillerze Trujący bluszcz (1992).

Lata 90. Edytuj

Dzięki roli Toby’ego Wolffa w dramacie Chłopięcy świat (1993) u boku Roberta De Niro zdobył uznanie krytyków, a za występ w obrazie otrzymał swoją pierwszą branżową nagrodę – New Generation Award od Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Los Angeles[26]. Przychylne recenzje otrzymał również za rolę Arniego w dramacie Co gryzie Gilberta Grape’a (1993), a żeby oddać charakter swojej postaci – upośledzonego brata tytułowego bohatera (w tej roli Johnny Depp), w trakcie prac nad filmem odwiedzał domy opieki i zakłady dla dzieci niepełnosprawnych umysłowo[27]. Za rolę w filmie otrzymał nagrodę National Board of Review i kolejną w karierze statuetkę New Generation Award, poza tym był nominowany do Złotego Globu i Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego[28]. Po sukcesie filmu zaczął być nazywany przez prasę „nowym Marlonem Brando”, stał się również idolem nastolatek[29]. Nie chcąc angażować się w komercyjne produkcje, odrzucił propozycję zagrania Robina w superprodukcji Batman Forever (1995) i rolę w filmie Hokus pokus (1993), a przez rok po zakończeniu pracy nad dramatem Co gryzie Gilberta Grape’a pozostawał bez pracy i w tym czasie wystąpił tylko w jednym filmie – wcielił się w piosenkarza rockowego, który dostaje powołanie do wojska, w Foot Shooting Party (1994)[30].

Mimo kilkukrotnego odrzucenia oferty, po długich namowach wystąpił w roli Fee Heroda „The Kida” w szeroko krytykowanym westernie Szybcy i martwi (1995) z Sharon Stone[31]. W tym samym roku zagrał też główne role w filmach biograficznych: Jima Carrolla, koszykarza uzależnionego od narkotyków w Przetrwać w Nowym Jorku (ekranizacji powieści o tym samym tytule) w reżyserii Scotta Kalverta i francuskiego poetę-geja Arthura Rimbauda w negatywnie przyjętym przez krytyków dramacie obyczajowym Całkowite zaćmienie w reż. Agnieszki Holland; za występ w drugim filmie był szeroko krytykowany w prasie[32]. Następnie zagrał Hanka, sprawiającego problemy wychowawcze nastolatka w dramacie psychologicznym Pokój Marvina (1996) u boku Meryl Streep oraz bezczelnego Dereka w krótkometrażowym filmie artystycznym Don’s Plum, który miał premierę dopiero w 2001[33]. Mimo negatywnych recenzji krytyków, w 1997 na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie otrzymał statuetkę Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego aktora za rolę w filmie Romeo i Julia (1996), uwspółcześnionej ekranizacji powieści Williama Szekspira, która osiągnęła spory sukces komercyjny i cieszyła się dużą popularnością głównie wśród nastoletnich widzów[34].

Odrzucił główną rolę w filmie Paula Thomasa Andersona Boogie Nights, by zagrać beztroskiego młodego artystę Jacka Dawsona, głównego bohatera filmu Jamesa Camerona Titanic (1997)[35]. W produkcji wystąpił u boku Kate Winslet, z którą się zaprzyjaźnił[36]. Za rolę w filmie zainkasował 2,5 mln dol.[37]. Po premierze Titanica umocnił swoją pozycję w branży filmowej i stał się jedną z największych gwiazd Hollywood[38]. Za rolę w filmie zdobył m.in. nagrodę Blockbuster Entertainment dla ulubionego aktora i nagrodę filmową MTV dla najlepszego aktora oraz był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym[39]. Mimo że Titanic zdobył 11 Oscarów (i 14 nominacji)[40], pominięcie DiCaprio wśród nominowanych do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego wywołało poruszenie w prasie i powszechne oburzenie wśród widzów, od których napłynęło kilkaset protestów do Amerykańskiej Akademii Filmowej[40]. Sam aktor nie pojawił się na gali wręczenia nagród, co publicznie skrytykował reżyser filmu James Cameron[41].

W 1998 pojawił się w podwójnej roli – króla Ludwika XIV i jego brata-bliźniaka Filipa – w dramacie historycznym Randalla Wallace’a Człowiek w żelaznej masce, a za swój występ otrzymał antynagrodę Złotą Malinę za najgorszy duet na ekranie[42]. W tym samym roku wystąpił epizodycznie jako zarozumiały gwiazdor Hollywood w negatywnie przyjętym filmie Woody’ego Allena Celebrity[43]. Został także okrzyknięty chłopakiem roku w plebiscycie brytyjskiego magazynu dla młodzieży „Bliss”, zdobywając 70% głosów spośród 20 tys. czytelniczek, poza tym amerykański magazyn „Premiere” umieścił go na 25. miejscu listy 100 najbardziej wpływowych osób w Hollywood, a magazyn „Forbes” – na 34. miejscu listy najbogatszych Amerykanów z branży rozrywkowej[44]. Po zakończeniu zdjęć do Człowieka w żelaznej masce ogłosił roczną przerwę w karierze, w tym czasie m.in. odrzucił propozycję zagrania Patricka Batemana w American Psycho (2000), Anakina Skywalkera w Gwiezdnych wojnach: Ataku klonów (2002) i tytułowej roli w Spider-Manie (2002)[45].

Lata 2000–2009 Edytuj

Galeria postaci
 
DiCaprio na konferencji prasowej filmu Niebiańska plaża (2000)
 
DiCaprio i Martin Scorsese na premierze filmu Gangi Nowego Jorku (2002)
 
DiCaprio na londyńskiej premierze filmu W sieci kłamstw (2008)

Na wielki ekran powrócił główną rolą Richarda w filmie Danny’ego Boyle’a Niebiańska plaża (2000), a za swój występ w filmie miał otrzymać gażę w wysokości 20 mln dol.[46]. Za występ w filmie był nominowany do Złotej Maliny dla najgorszego aktora. W 2002 zagrał dwie główne role filmowe: Amsterdama Vallona w dramacie gangsterskim reżysera Martina Scorsese Gangi Nowego Jorku u boku Daniela Day-Lewisa i oszusta Franka Abagnale’a w komedii kryminalnej Złap mnie, jeśli potrafisz z Tomem Hanksem[47]. Za występ w tym drugim był nominowany do Złotego Globu[48].

Zagrał również w następnym filmie Martina Scorsese, ciepło przyjętym przez krytykę i widzów dramacie biograficznym Aviator (2004), w którym wcielił się w postać miliardera i pilota Howarda Hughesa[49]. Za tę rolę otrzymał wiele pochlebnych recenzji oraz otrzymał Złoty Glob dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym i był nominowany do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego[50]. Również w 2004 otworzył firmę producencką Appian Way Productions, która zadebiutowała filmem Nielsa Muellera Zabić prezydenta[51].

Jesienią 2006 zagrał agenta Billy’ego Costigana w swojej trzeciej produkcji w reżyserii Martina Scorsese Infiltracja, a na potrzeby pracy przy filmie zrezygnował z roli w dreszczowcu Dobry agent[52]. Za następną rolę, Danny’ego Archera w dramacie wojennym Krwawy diament (2006), otrzymał kolejną w karierze nominację do Oscara[53]. Za występy w obu filmach był też nominowany do Złotych Globów dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym jednocześnie, jednak mimo podwójnej szansy na wygraną nie zdobył nagrody[54].

W 2007 wyprodukował film Kevina Connolly’ego Ogrodnik z Edenu i film dokumentalny o ochronie środowiska Jedenasta godzina, którego był współscenarzystą, współproducentem i narratorem[55]. W 2008 zagrał agenta CIA Rogera Ferrisa w dreszczowcu Ridleya Scotta W sieci kłamstw[56] i Franka Wheelera w melodramacie Droga do szczęścia, w którym ponownie, po 12 latach przerwy, zagrał wraz z Kate Winslet[57]. Za rolę w drugim filmie był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym[58]. W 2009 na uroczystej gali w Berlinie otrzymał Cinema for Peace Award, którą wręczył mu Michaił Gorbaczow[59].

Lata 2010–2019 Edytuj

Galeria postaci
 
DiCaprio na premierze filmu Wyspa tajemnic podczas 60. MFF w Berlinie (2010)
 
DiCaprio na paryskiej premierze filmu Wilk z Wall Street (2013)
 
DiCaprio na 72. MFF w Cannes (2019)

W 2010 premierę miały kolejne dwa kasowe filmy z DiCaprio w roli głównej: Wyspa tajemnic w reż. Martina Scorsese, w której zagrał federalnego szeryfa Edwarda „Teddy’ego” Danielsa, oraz Incepcja w reż. Christophera Nolana, w której zagrał Cobba[60]. Po zagraniu w Incepcji miał półtoraroczną przerwę w pracy, ponieważ nie był zainteresowany żadnym z otrzymywanych scenariuszy[61].

W 2011 zebrał ciepłe recenzje za występ w roli J. Edgara Hoovera, pierwszego dyrektora FBI w filmie biograficznym J. Edgar, a żeby pomóc twórcom sfinansować projekt, zgodził się na honorarium w wysokości zaledwie 2 mln dol.[62]. Za rolę w filmie był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym, jednak pominięto go przy nominacjach do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, co wywołało wiele kontrowersji w mediach[63]. Również w 2011 zajął pierwsze miejsce na liście najlepiej zarabiających aktorów w Hollywood[64]. W 2012 uczestniczył z Kate Winslet w światowej premierze nowej wersji filmu Titanic, tym razem prezentowanego w formacie 3D[65].

W 2013 wystąpił w roli Jaya Gatsby’ego w melodramacie Wielki Gatsby, będącym kolejną ekranizacją powieści Francisa Scotta Fitzgerald o tym samym tytule[66]. Zagrał także w swoim piątym filmie w reż. Martina Scorsese – Wilk z Wall Street (2013)[1]. W 2016 podczas 88. gali wręczenia nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej otrzymał Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę w filmie Zjawa[4].

W 2018 wyprodukował film Walka: życie i zaginiona twórczość Stanisława Szukalskiego[67], co było związane z faktem, iż jego rodzice przyjaźnili się z polskim rzeźbiarzem Stanisławem Szukalskim, gdy ten mieszkał w Los Angeles[68]. W 2019 zagrał z Bradem Pittem w filmie Quentina Tarantino Pewnego razu... w Hollywood[1].

Życie prywatne Edytuj

 
DiCaprio na konferencji w Departamencie Stanu USA w Waszyngtonie (2016)

W młodości spotykał się z Jennifer Faus[69]. Od końca 1995 do 1997 był związany z modelką Kristen Zang[70]. Od tamtej pory uznawany jest w prasie za jednego z czołowych „uwodzicieli Hollywood”, a kolorowe gazety przez kolejne lata łączyły go z wieloma celebrytkami[71]. Pozostawał w nieformalnych związkach m.in. z modelkami: Gisele Bündchen (2000–2005)[72], Bar Refa’eli (2005–2011)[73], Erin Heatherton (2011–2012)[74] i Toni Garrn, a także z aktorką Blake Lively (2011)[75] i piosenkarką Rihanną. W latach 2018–2022 spotykał się z aktorką Camilą Morrone[76][77].

Znany jest z działania na rzecz ochrony środowiska[78]. W 1998 został współzałożycielem fundacji ekologicznej Earth Alliance[1]. W 2005 nawiązał współpracę z siecią hoteli Four Seasons, by na zakupionej przez siebie wyspie Blackadore Caye w Belize wybudować luksusowy kurort zgodnie z zasadami ochrony środowiska[79]. Jako aktywista występował na forum ONZ w sprawie zmian klimatycznych[1], w 2011 udał się do Rosji na szczyt dotyczący ratowania tygrysów (na ten cel przeznaczył 1 mln dol.) [80], a na prywatnej audiencji rozmawiał z papieżem Franciszkiem w Watykanie (2016)[3].

 
DiCaprio i John Kerry (2016)

Jest także zaangażowany społecznie. W 1998 przekazał 35 tys. dol. na odbudowę zniszczonego przez trzęsienie ziemi Ośrodka Komputerowego im. Leonarda DiCaprio w filii Biblioteki Publicznej Los Angeles w rodzinnym Los Feliz[81]. Po tsunami z grudnia 2004 wsparł finansowo mieszkańców kurortu Koh Phi Phi Leh w Tajlandii, przekazując anonimowo część pieniędzy na UNICEF[82]. W 2006 podczas pracy nad filmem Krwawy diament wsparł finansowo mieszkańców Sierra Leone, zwłaszcza sieroty i ludzi chorych oraz inne ofiary tamtejszej wojny domowej[83]. W 2010 przekazał 1 mln dol. na odbudowę Haiti po trzęsieniu ziemi[84].

Wyraził publiczne poparcie dla Johna Kerry’ego przed wyborach prezydenckimi w 2004 oraz wziął udział w internetowej kampanii Rock the Vote mającej na celu zmobilizowanie obywateli do udziału w wyborach[85].

W 2005 podczas przyjęcia u Ricka Salomona w Hollywood został zaatakowany przez wówczas 35-letnią Arethę Wilson, która rozbiła mu szklaną butelkę na głowie[86]. W wyniku urazu był operowany i miał założone 12 szwów na twarzy i głowie[87].

Filmografia Edytuj

Nagrody i nominacje Edytuj

  • 1994 – nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy za film Co gryzie Gilberta Grape’a
  • 1994 – nominacja do Oscara w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy za film Co gryzie Gilberta Grape’a
  • 1997 – Nagroda Jury Srebrny Niedźwiedź na Festiwalu Filmowym w Berlinie w kategorii najlepszy aktor za film Romeo i Julia
  • 1997 – nominacja do MTV Movie Award w kategorii najlepsza rola męska za film Romeo i Julia
  • 1997 – nominacja do MTV Movie Award w kategorii najlepszy duet aktorski za film Romeo i Julia
  • 1998 – nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor w dramacie za film Titanic
  • 1998 – MTV Movie Award w kategorii najlepsza rola męska za film Titanic
  • 1998 – nominacja do MTV Movie Award w kategorii najlepszy duet aktorski za film Titanic
  • 1998 – Złoty Popcorn w kategorii Najlepszy aktor za film Titanic
  • 2003 – nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor w dramacie za film Złap mnie, jeśli potrafisz
  • 2003 – nominacja do MTV Movie Award w kategorii najlepsza rola męska za film Złap mnie, jeśli potrafisz
  • 2003 – Teen Choice w kategorii Ulubiony kłamca filmowy za film Złap mnie, jeśli potrafisz
  • 2005 – Złoty Glob w kategorii najlepszy aktor w dramacie za film Aviator
  • 2005 – nominacja do Oscara w kategorii najlepszy aktor za film Aviator
  • 2005 – nominacja do BAFTY w kategorii najlepszy aktor za film Aviator
  • 2005 – MTV Movie Award w kategorii najlepszy aktor za film Aviator
  • 2005 – nominacja do Nagrody Młodych w kategorii najlepsza rola męska w dramacie za film Aviator
  • 2005 – Lista 100 najlepszych kwestii filmowych wszech czasów w kategorii 100. miejsce za film Titanic
  • 2005 – Złoty Popcorn w kategorii Najlepszy aktor za film Aviator
  • 2006 – nagroda Satelita w kategorii Najlepszy aktor drugoplanowy za film Infiltracja
  • 2007 – nominacja do BAFTY w kategorii najlepszy aktor za film Infiltracja
  • 2007 – nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor w dramacie za film Infiltracja
  • 2007 – nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor w dramacie za film Krwawy diament
  • 2007 – nominacja do Oscara w kategorii najlepsza pierwszoplanowa rola męska za film Krwawy diament
  • 2007 – Nagroda Publiczności w kategorii Najlepszy aktor zagraniczny za film Infiltracja
  • 2010 – Teen Choice w kategorii Ulubiony aktor horroru / thrillera za film Wyspa tajemnic
  • 2012 – nominacja do Złotego Globu w kategorii Najlepszy aktor w dramacie za film J. Edgar
  • 2013 – nominacja do Złotego Globu w kategorii Najlepszy aktor drugoplanowy za film Django
  • 2014 – Złoty Glob w kategorii najlepszy aktor w komedii lub musicalu za film Wilk z Wall Street
  • 2014 – nominacja do Oscara w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy za film Wilk z Wall Street
  • 2014 – Critics’ Choice w kategorii Najlepszy aktor w komedii za film Wilk z Wall Street
  • 2014 – Kryształowa Statuetka w kategorii Ulubiony aktor w dramacie za film Wilk z Wall Street
  • 2016 – nagroda BAFTA w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy w filmie Zjawa[88]
  • 2016 – Oscar w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy za film Zjawa
  • 2020 – nominacja do Oscara w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy za film Pewnego razu... w Hollywood[89]
  • 2020 – nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor w komedii lub musicalu Pewnego razu... w Hollywood[90]
  • 2022 – nominacja do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor w komedii lub musicalu Nie patrz w górę[91]

Antynagrody i nominacje Edytuj

  • 1999 – Złota Malina w kategorii najgorsze ekranowe połączenie za film Człowiek w żelaznej masce
  • 2001 – nominacja do Złotej Maliny w kategorii najgorszy aktor za film Niebiańska plaża

Odznaczenia i upamiętnienie Edytuj

Przypisy Edytuj

  1. ↑ a b c d e f Kiedyś kinowy amant, dziś ratuje świat. Leonardo DiCaprio kończy 45 lat, kultura.onet.pl [dostęp 2019-11-11].
  2. ↑ 10 rzeczy, których mogłeś nie wiedzieć o Leonardo DiCaprio, ciekawe.interia.pl [dostęp 2019-11-11] (pol.).
  3. ↑ a b Papież Franciszek przyjął na prywatnej audiencji aktora Leonardo DiCaprio, fakty.interia.pl [dostęp 2016-01-28].
  4. ↑ a b Oscary 2016: Triumf „Spotlight”, Oscar dla DiCaprio, film.interia.pl [dostęp 2016-02-29].
  5. ↑ Wight 2014 ↓, s. 12–15.
  6. ↑ Wight 2014 ↓, s. 12, 21–22.
  7. ↑ Hollywood stars you didn’t know were Ukrainian – Slavorum, slavorum.org [dostęp 2020-03-21] (ang.).
  8. ↑ Wight 2014 ↓, s. 15.
  9. ↑ Podąża krawędzią urwiska. Chłopiec z "alei strzykawek", TVN24.pl [dostęp 2020-01-18].
  10. ↑ Wight 2014 ↓, s. 15–16, 19.
  11. ↑ Wight 2014 ↓, s. 16–19.
  12. ↑ Wight 2014 ↓, s. 16, 21–22.
  13. ↑ Wight 2014 ↓, s. 20.
  14. ↑ Wight 2014 ↓, s. 20–21, 24–25.
  15. ↑ Wight 2014 ↓, s. 38–39.
  16. ↑ Wight 2014 ↓, s. 39.
  17. ↑ Wight 2014 ↓, s. 17–18, 23.
  18. ↑ Wight 2014 ↓, s. 23–24.
  19. ↑ Wight 2014 ↓, s. 23.
  20. ↑ Wight 2014 ↓, s. 28.
  21. ↑ Wight 2014 ↓, s. 27–30.
  22. ↑ Wight 2014 ↓, s. 24.
  23. ↑ Wight 2014 ↓, s. 30–32.
  24. ↑ Wight 2014 ↓, s. 33.
  25. ↑ Wight 2014 ↓, s. 34.
  26. ↑ Wight 2014 ↓, s. 35–38. 44–45.
  27. ↑ Wight 2014 ↓, s. 47, 49–51.
  28. ↑ Wight 2014 ↓, s. 52.
  29. ↑ Wight 2014 ↓, s. 53, 148.
  30. ↑ Wight 2014 ↓, s. 53, 57.
  31. ↑ Wight 2014 ↓, s. 56–58, 64–65.
  32. ↑ Wight 2014 ↓, s. 70–77, 80–89.
  33. ↑ Wight 2014 ↓, s. 91–93, 161.
  34. ↑ Wight 2014 ↓, s. 95–103, 108–111.
  35. ↑ Wight 2014 ↓, s. 10, 114.
  36. ↑ Wight 2012 ↓, s. 129.
  37. ↑ Wight 2014 ↓, s. 119.
  38. ↑ Wight 2014 ↓, s. 8–11, 136, 145.
  39. ↑ Wight 2014 ↓, s. 141.
  40. ↑ a b Wight 2014 ↓, s. 142, 144.
  41. ↑ Wight 2014 ↓, s. 143.
  42. ↑ Wight 2014 ↓, s. 146–147, 162.
  43. ↑ Wight 2014 ↓, s. 163.
  44. ↑ Wight 2014 ↓, s. 149–151.
  45. ↑ Wight 2014 ↓, s. 152, 163–164.
  46. ↑ Wight 2014 ↓, s. 167–168.
  47. ↑ Wight 2014 ↓, s. 182–192.
  48. ↑ Wight 2014 ↓, s. 198.
  49. ↑ Wight 2014 ↓, s. 199, 209–210.
  50. ↑ Wight 2014 ↓, s. 212.
  51. ↑ Wight 2014 ↓, s. 210–211.
  52. ↑ Wight 2014 ↓, s. 213–214.
  53. ↑ Wight 2014 ↓, s. 224–225, 230.
  54. ↑ Wight 2014 ↓, s. 230.
  55. ↑ Wight 2014 ↓, s. 236.
  56. ↑ Wight 2014 ↓, s. 249.
  57. ↑ Wight 2014 ↓, s. 240, 249.
  58. ↑ Wight 2014 ↓, s. 261.
  59. ↑ Wight 2014 ↓, s. 267.
  60. ↑ Wight 2014 ↓, s. 253, 277–279, 283, 301.
  61. ↑ Wight 2014 ↓, s. 293.
  62. ↑ Wight 2014 ↓, s. 293–303.
  63. ↑ Wight 2014 ↓, s. 308, 310.
  64. ↑ Wight 2014 ↓, s. 301–302.
  65. ↑ Wight 2014 ↓, s. 311.
  66. ↑ Wight 2014 ↓, s. 304–305.
  67. ↑ Bartosz Staszczyczyn: "Walka: życie i zaginiona twórczość Stanisława Szukalskiego", reż. Irek Dobrowolski. culture.pl. [dostęp 2021-02-27].
  68. ↑ Anna Malinowska: Orzeł wujka DiCaprio może wrócić do Katowic. katowice.wyborcza.pl, 2011-04-03. [dostęp 2021-02-27].
  69. ↑ Wight 2014 ↓, s. 138.
  70. ↑ Wight 2014 ↓, s. 106–107, 138–139.
  71. ↑ Wight 2014 ↓, s. 9–10, 155, 160.
  72. ↑ Wight 2014 ↓, s. 8–9, 193–195, 206, 215, 221.
  73. ↑ Wight 2014 ↓, s. 231, 234–236, 271, 285.
  74. ↑ Wight 2014 ↓, s. 309.
  75. ↑ Wight 2014 ↓, s. 288–291, 307.
  76. ↑ Camila Morrone opowiedziała o związku z Leonardo DiCaprio. „Odzyskuję tożsamość”, Wprost, 4 grudnia 2019 [dostęp 2020-07-29] (pol.).
  77. ↑ Leonardo DiCaprio and Camila Morrone Break Up After More Than 4 Years Together: Sources, Peoplemag [dostęp 2023-02-04] (ang.).
  78. ↑ Wight 2014 ↓, s. 175, 202, 240.
  79. ↑ Wight 2014 ↓, s. 268.
  80. ↑ Wight 2014 ↓, s. 284–285.
  81. ↑ Wight 2014 ↓, s. 151.
  82. ↑ Wight 2014 ↓, s. 174–175.
  83. ↑ Wight 2014 ↓, s. 226.
  84. ↑ Wight 2014 ↓, s. 272.
  85. ↑ Wight 2014 ↓, s. 202, 209–210.
  86. ↑ Wight 2014 ↓, s. 217, 283.
  87. ↑ Wight 2014 ↓, s. 217–218, 283.
  88. ↑ BAFTA 2016. Najwięcej wyróżnień dla filmu 'Zjawa'. I pierwsza nagroda BAFTA dla DiCaprio w jego karierze, gazetapl [dostęp 2016-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-16] (pol.).
  89. ↑ Monika Golonka, Oscary 2020: Faworyci i nominacje - pełna lista nominowanych [SONDA] Czy "Boże Ciało" dostanie Oscara? Kiedy wyniki?, Polska Times, 10 lutego 2020 [dostęp 2022-01-14] (pol.).
  90. ↑ Złote Globy 2020 rozdane!, Vogue Polska, 6 stycznia 2020 [dostęp 2022-01-14] (pol.).
  91. ↑ Złote Globy 2022: Znamy laureatów, Vogue Polska, 10 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-14] (pol.).
  92. ↑ MARTIN SCORCESE ET LEONARDO DICAPRIO RÉCOMPENSÉS EN DUO. LE RÉALISATEUR DEVIENT CHEVALIER DE LA LÉGI.... puretrend.com. [dostęp 2014-11-26]. (fr.).
  93. ↑ Sana Noor Haq: Scientists name new tropical tree species after Leonardo DiCaprio. CNN, 9.01.2022. [dostęp 2022-01-10].
  94. ↑ Chen Ly: Newly identified tree species named in honour of Leonardo DiCaprio. newscientist.com, 6.01.2022. [dostęp 2022-01-10].

Bibliografia Edytuj

  • Douglas Wight: DiCaprio. Tajemnica sukcesu. Arkadiusz Belcz, Marta Juszczyk (tłum.). Wydawnictwo Pascal, 2012. ISBN 978-83-7642-143-8.

Linki zewnętrzne Edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leonardo_DiCaprio&oldid=71309613”