Leonardo Lavalle

tenisista meksykański

Leonardo Lavalle Moreno (ur. 14 lipca 1967 w Meksyku) – meksykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988) i Barcelony (1992).

Leonardo Lavalle
Państwo

 Meksyk

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1967
Meksyk

Wzrost

188 cm

Gra

leworęczny

Status profesjonalny

1985

Zakończenie kariery

1999

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

51 (17 marca 1986)

Australian Open

4R (1989)

Roland Garros

3R (1989)

Wimbledon

2R (1992)

US Open

2R (1986, 1992)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

23 (27 kwietnia 1992)

Australian Open

3R (1985)

Roland Garros

SF (1988, 1991)

Wimbledon

F (1991)

US Open

3R (1991)

Kariera tenisowa

edytuj

Startując w turniejach juniorskich wygrał Wimbledon 1985 w grze pojedynczej chłopców oraz US Open 1984 w grze podwójnej chłopców, partnerując Mihnei-Ion Năstase[1].

Zawodowym tenisistą był w latach 1985–1999.

W grze pojedynczej Lavalle odniósł 1 triumf w zawodach rangi ATP World Tour oraz uczestniczył w 1 finale.

W grze podwójnej jest zwycięzcą 5 turniejów rangi ATP World Tour i finalistą 5 imprez.

Lavalle 2 razy zagrał na igrzyskach olimpijskich. W Seulu (1988) osiągnął 2 rundę w singlu i 1 rundę w deblu (wspólnie z Agustínem Moreno), natomiast w Barcelonie (1992) doszedł do ćwierćfinału w grze pojedynczej i poniósł porażkę w 1 rundzie gry podwójnej (razem z Francisco Macielem)[2].

Od początku kariery reprezentował Meksyk w Pucharze Davisa. Bilans tenisisty w singlu wynosi 21 zwycięstw i 17 porażek oraz 9 wygranych przy 10 przegranych w deblu.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 51. miejscu (17 marca 1986), a w klasyfikacji gry podwójnej na 23. pozycji (27 kwietnia 1992).

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 23 października 1988 Frankfurt Dywanowa (hala)   Tim Mayotte 6:4, 4:6, 3:6
Zwycięzca 1. 13 października 1991 Tel Awiw-Jafa Twarda   Christo Van Rensburg 6:2, 3:6, 6:3

Gra podwójna (5–5)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 12 października 1986 Scottsdale Twarda   Mike Leach   Scott Davis
  David Pate
7:6, 6:4
Zwycięzca 2. 4 października 1987 Palermo Ceglana   Claudio Panatta   Petr Korda
  Tomáš Šmíd
3:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 4 marca 1990 Rotterdam Dywanowa (hala)   Jorge Lozano   Diego Nargiso
  Nicolás Pereira
6:3, 7:6
Finalista 1. 13 maja 1990 Kiawah Island Ceglana   Jim Grabb   Scott Davis
  David Pate
2:6, 3:6
Finalista 2. 7 lipca 1991 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Javier Frana   John Fitzgerald
  Anders Järryd
3:6, 4:6, 7:6, 1:6
Finalista 3. 13 października 1991 Tel Awiw-Jafa Twarda   Javier Frana   Michiel Schapers
  David Rikl
2:6, 7:6, 3:6
Finalista 4. 3 listopada 1991 Búzios Twarda   Javier Frana   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
6:4, 3:6, 4:6
Zwycięzca 4. 28 lutego 1993 Meksyk Ceglana   Jaime Oncins   Horacio de la Peña
  Jorge Lozano
7:6, 6:4
Finalista 5. 18 kwietnia 1993 Charlotte Ceglana   Javier Frana   Trevor Kronemann
  Rikard Bergh
1:6, 2:6
Zwycięzca 5. 5 marca 1995 Meksyk Twarda   Javier Frana   Marc-Kevin Goellner
  Diego Nargiso
7:5, 6:3

Przypisy

edytuj
  1. Leonardo Lavalle Bio. atpworldtour.com. [dostęp 2017-05-04]. (ang.).
  2. Leonardo Lavalle Bio, Stats, and Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 grudnia 2008)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj