Leopoldo Elia
Leopoldo Elia (ur. 4 listopada 1925 w Fano, zm. 5 października 2008 w Rzymie) – włoski prawnik, nauczyciel akademicki i polityk, minister i parlamentarzysta.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 listopada 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 października 2008 |
| Minister spraw zagranicznych Włoch (p.o.) | |
| Okres |
od 19 kwietnia 1994 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys edytuj
Absolwent studiów prawniczych, pracował zawodowo jako wykładowca akademicki na uniwersytetach w Urbino, Ferrarze, Turynie i Rzymie, uzyskując profesurę[1]. W 1976 został wybrany przez parlament w skład Sądu Konstytucyjnego[2]. Od 21 września 1981 do 7 maja 1985 był jego przewodniczącym.
W rządzie Carla Azeglia Ciampiego był ministrem bez teki ds. reform wyborczych i instytucjonalnych. W okresie od 19 kwietnia 1994 do 10 maja 1994 pełnił jednocześnie obowiązki ministra spraw zagranicznych po rezygnacji Beniamina Andreatty[2]. Trzykrotnie Leopoldo Elia sprawował mandat parlamentarzysty z ramienia Chrześcijańskiej Demokracji (senatora X kadencji) i Włoskiej Partii Ludowej (deputowanego XII kadencji i senatora XIII kadencji)[3]. W 2001 wycofał się z działalności politycznej.
W 1975 odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Włoskiej[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Consulta, è morto Leopoldo Elia. corriere.it, 6 października 2008. [dostęp 2011-02-13]. (ang.).
- ↑ a b Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch. [dostęp 2011-02-13]. (ang.).
- ↑ Leopoldo Elia na stronie Senatu XIII kadencji. [dostęp 2011-02-13]. (wł.).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 2 czerwca 1975. [dostęp 2011-02-13]. (wł.).