Leszek Biolik
Leszek Mirosław Biolik (ur. 26 lutego 1965 w Gliwicach[1]) – muzyk, kompozytor, aranżer i producent muzyczny. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[2].
| ||
| Imię i nazwisko | Leszek Mirosław[a] Biolik | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 lutego 1965 Gliwice | |
| Instrumenty | gitara basowa | |
| Gatunki | rock, pop-rock | |
| Zawód | muzyk | |
| Powiązania | Marek Kościkiewicz, Robert Gawliński, Marcin Rozynek, The Car Is On Fire, Fiolka Najdenowicz, Nowe Sytuacje | |
| Zespoły | ||
| Wilki, Republika, Obywatel G.C., Grzegorz z Ciechowa, Madame | ||
KarieraEdytuj
Swoje pierwsze doświadczenia muzyczne zdobywał w gliwickim zespole Czterdzieści i Cztery, w którym grał na gitarze basowej od jesieni 1980 roku i występował z nią, aż do zawieszenia stanu wojennego w 1983 roku[3].
W 1982 roku nawiązał krótką współpracę z punkową grupą Śmierć Kliniczna, w której grał na gitarze elektrycznej[3]. W 1983 roku, po zamieszaniu z obowiązkową służbą wojskową, przeniósł się do Warszawy. Trafił do klubu Riviera Remont i do zespołu Daab, z którym przez dwa lata intensywnie koncertował po całej Polsce[3]. Podjął również współpracę z Andrzejem Zeńczewskim i zespołem Niepodległość Trójkątów[3]. Do gitary basowej powrócił dopiero, gdy Robert Gawliński zaprosił go na próby i sesję z zespołem Madame[3].
W 1987 roku w wyniku spotkania z saksofonistą Włodzimierzem Kiniorskim i perkusistą Amadeuszem Majerczykiem stworzył eksperymentalny zespół Pracownia Artystyczna PAFF, w którym grał na gitarze basowej[3]. Wiosną 1988 roku wraz Tadeuszem Sudnikiem, Krzysztofem Głuchem i Piotrem „Jacksonem” Wolskim w studio S4 w Warszawie nagrał swoją pierwszą płytę PAFF, która ukazała dopiero kilka lat później.
W lipcu 1988 roku na jednym z koncertów w Świnoujściu formacji pojawił się Grzegorz Ciechowski, który po skończonym występie zaprosił muzyków do współpracy w ramach projektu Obywatel GC[3]. Pierwszy wspólny koncert zagrano w sierpniu tego samego roku na festiwalu w Sopocie[4].
Współpraca z Obywatelem GC objęła głównie udział w trasach koncertowych, ale również nagranie utworu „Tobie Wybaczam” na płycie Obywatel Świata, nagranej wspólnie z pozostałymi muzykami Republiki: Sławomirem Ciesielskim i Zbigniewem Krzywańskim[5]. W tym czasie Leszek Biolik wziął również udział w trasie koncertowej zespołu Maanam po USA i Kanadzie.
W 1991 roku Leszek Biolik trafił do reaktywowanej Republiki. Podczas grania w Republice, zespół nagrał w tym czasie płyty: Siódma Pieczęć, Republika Bez prądu, Republika marzeń i Masakra. Leszek grał tam na gitarze basowej i stworzył część repertuaru do albumów Siódma pieczęć i Republika marzeń[4].
W tym samym czasie grał na gitarze basowej w projektach producenckich Grzegorza Ciechowskiego jak: debiutancki album Justyny Steczkowskiej Dziewczyna Szamana, płytę Grzegorza z Ciechowa Pieją Kury Pieją i muzykę do filmu „Moja Angelika”[6][7].
W czasie intensywnej pracy z Republiką Leszek Biolik współpracował również z innymi artystami. Koncertował i nagrywał z Robertem Gawlińskim. W ramach tej współpracy powstają płyty Solo i Kwiaty jak relikwie. Nagrał również płytę z artystą jazzowym Krzysztofem Popkiem jako Groovin’ Heads oraz z T.Love płytę Dzieci rewolucji[7]. W 1999 roku nagrał i zajął się produkcją płyty Skórka pomarańczy Martyny Jakubowicz[8].
W marcu 2001 roku ukazał się album Fiolka Fiolki Najdenowicz, której Leszek Biolik jest współkompozytorem, aranżerem i producentem[8]. Płytę nominowano do Fryderyka 2001 w sześciu kategoriach. Album otrzymał statuetkę w kategorii „Nowe Brzmienia”.
W tym samym roku Leszek Biolik został zaproszony do skomponowania oprawy dla TVP1, którą nieprzerwanie komponował do 2005 roku. Wraz z grafikiem Markiem Szwarcem zdobyli nagrody „Złote Orły” oraz I miejsce na Międzynarodowym Festiwalu Opraw Telewizyjnych w Moguncji.
Leszek Biolik komponował jednocześnie muzykę do wielu czołówek programów telewizyjnych dla TVP1, TVP2 i TVP3.
W latach 2002-2006 nagrał również płyty Marka Kościkiewicza Tajemnice, Stanisława Sojki Supernova, Małgorzaty Kożuchowskiej Kożuchowska w futrze czy zespołu Tam Tam Project Turbo Tłuszcz.
Jako producent muzyczny wydał składankę Triangle Project z artystami z całego świata.
Wraz z Leszkiem Kamińskim został producentem zespołu Negatyw i ich płyty Pamiętaj[9].
W 2003 roku wyprodukował, zaaranżował i wydał album Marcina Rozynka Księga urodzaju, która w 2003 roku otrzymał Fryderyka w kategorii „Wokalista roku” i został nominowany w siedmiu innych kategoriach[10].
W 2005 roku wyprodukował i nagrał piosenkę Moniki Brodki „Miałeś Być”, dzięki której Monika wygrała Festiwal w Opolu oraz dostała Superjedynkę.
Leszek Biolik jest jednocześnie kompozytorem wielu kompozycji reklamowych oraz oprawy dźwiękowej Radia PIN.
W 2004 roku skomponował muzykę do filmu Patrycji Matuszewskiej Wspólna Europa Kobiet. Wcześniej stworzył muzykę do obrazów „Dziennik Uczuć” i „Gizela żona Górnika” Ewy Sałużanki na zamówienie TVP.
W 2000 roku skomponował i nagrał muzykę do spektaklu „Mały Książę” w reżyserii Romana Wiczy dla Teatru Baj Pomorski w Toruniu. Zrealizował również projekt muzyczny do filmu Tomasza Niewiadomskiego i Michaela Davida Kennedy’ego „Jedna pasja, dwie wizje”.
W 2006 roku Leszek Biolik dołączył do zespołu Wilki i nagrał płytę Obrazki oraz program MTV Unplugged. W zespole grał do 2011 roku[8].
W 2006 roku ukazał się wyprodukowany i zaaranżowany przez Leszka Biolika album zespołu The Car is on Fire Lakes and Flames[9]. Płyta w tym samym roku otrzymała nagrodę Fryderyk w kategorii „Album Roku – Muzyka Alternatywna”.
Latem 2007 roku wraz z Piotrem Stelmachem i Agnieszką Chylińską zasiadł w jury programu telewizyjnego MTV Rockuje.
W lipcu 2009 roku Leszek Biolik zagrał gościnnie partie gitary basowej na albumie Nostalgia nowojorskiego zespołu Gwynbleidd[9]. Płytę wydano w Stanach Zjednoczonych, gdzie zdobyła bardzo pozytywne oceny od krytyków muzycznych.
W tym samym roku Leszek Biolik wyprodukował singiel zespołu The Lollipops „Good Girl”, który wszedł na listę przebojów Programu 3 Polskiego Radia.
W 2010 roku Leszek Biolik pracował wraz z Robertem Gawlińskim nad jego solowym albumem Kalejdoskop. Biolik łącznie współtworzył trzy solowe albumy Gawlińskiego[8]. Muzycy pracujący przy tej płycie, Maciej Gładysz i Andrzej Rajski wraz z Leszkiem Biolikiem utworzyli wkrótce zespół Elements.
Z Małgorzatą Ostrowską i Markiem Jackowskim pracował jako producent i muzyk, nagrywając w 2012 roku piosenkę „Po niebieskim niebie”[11].
Od 2012 roku zasiada w kapitule przyznającej Nagrodę Artystyczną Miasta Torunia im. Grzegorza Ciechowskiego.
Podczas sesji z otwartą sceną Leszek nawiązał współpracę z Misią Furtak, która jako Misia Ff wydała album Epka w październiku 2013 roku. Leszek Biolik został producentem tej płyty. Obecnie towarzyszy jej podczas koncertów.
W listopadzie 2012 roku wraz z Robertem Tyską założył Fundację otwARTa scena, z którą produkują sesje live dla zespołów polskiej sceny niezależnej. W sesjach wystąpili m.in: Tres.B, Skubas, Ballady i Romanse, Mela Koteluk, We Draw A, Rykarda Parasol, Magnificent Muttley, Organek, Julia Marcell, Sjón, Coldair, Olivier Haim, Enhanted Hunters, Hokei, Iza Lach, Paula i Karol, Wovoka, Drekoty, L.Stadt, Babu Król, Rebeka, Little White Lies, Eric Shoves Them in his Pocket, Misia Ff czy Soniamiki.
W listopadzie 2013 roku wyprodukował singiel „Little Giant” zespołu Magnificent Muttley.
Współtworzył i wyprodukował muzykę do serialu „Reguły gry” dla telewizji TVN[6].
W tym samym roku wraz z kolegami z zespołu Republika założył zespół Nowe Sytuacje, z którą ruszyli w trasę po Polsce. Zespołowi towarzyszyli również: Ryszard „Tymon” Tymański, Piotr Rogucki, Jacek Bończyk[12]. Zespół wydał koncertowe DVD Nowe Sytuacje LIVE zarejestrowany podczas festiwalu w Jarocinie w 2014 roku.
W roku 2014 na zlecenie Narodowego Centrum Kultury wyprodukował koncertowe wersje nagrań z Koncertu Specjalnego Pamięci Grzegorza Ciechowskiego w Toruniu.
W tym samym roku wyprodukował również album Nowe konstelacje zespołu Drekoty[7].
W 2014 roku założył studio i firmę produkcyjną Anthill Music Studio, która produkuje nagrania dla otwARTej sceny. Firma wyprodukowała płytę zespołu Neony Uniform oraz płytę Popołudniowe przejażdżki Janusza Radka & The Ants[13]. Na tej ostatniej Leszek Biolik wystąpił w roli producenta muzyka i aranżera.
UwagiEdytuj
- ↑ Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów L. Biolika.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 364. ISBN 83-7129-570-7.
- ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej) (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-10-03].
- ↑ a b c d e f g Biografia Leszka Biolika (pol.). leszekbiolik.w.interiowo.pl. [dostęp 2016-02-19].
- ↑ a b Paweł Piotrowicz: Brakuje mi go potwornie (pol.). muzyka.onet.pl, 2011-12-21. [dostęp 2016-02-19].
- ↑ Republika – Biografia (pol.). republika.art.pl. [dostęp 2016-02-19].
- ↑ a b Leszek Biolik (pol.). filmpolski.pl. [dostęp 2016-02-19].
- ↑ a b c Leszek Biolik w Discogs.com (ang.)
- ↑ a b c d Leszek Biolik (pol.). magazynbasista.pl, 2014-03-17. [dostęp 2016-02-19].
- ↑ a b c Głosuję za ciszą – rozmowa z Leszkiem Biolikiem (pol.). Ziemia Niczyja. [dostęp 2016-02-19].
- ↑ Płyta Księga urodzaju - Marcin Rozynek (pol.). muzyka.onet.pl, 2011-12-21. [dostęp 2016-02-19].
- ↑ Janusz Radek i piosenki, które „ubrał mu” Leszek Biolik (pol.). polskieradio.pl, 2015-12-11. [dostęp 2016-02-19].
- ↑ Leszek Biolik o LFO: Jestem szczęśliwy, że biorę w tym udział (pol.). rmf24.pl, 2015-06-15. [dostęp 2016-02-19].
- ↑ Małgorzata Ostrowska & Marek Jackowski „Po niebieskim niebie” (pol.). polskieradio.pl, 2012-06-16. [dostęp 2016-02-19].