Leszek Długosz

polski aktor, literat, kompozytor i piosenkarz

Leszek Marek Długosz (ur. 18 czerwca 1941 w Zaklikowie[1]) – aktor, literat, kompozytor, pianista, jeden z najbardziej znanych polskich śpiewających poetów[2]. Kawaler Orderu Orła Białego.

Leszek Długosz
Ilustracja
Leszek Długosz podczas występu (2010)
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1941
Zaklików

Pochodzenie

Kraków

Instrumenty

wokal, fortepian

Gatunki

poezja śpiewana

Zawód

piosenkarz, kompozytor, aktor, pianista, poeta

Aktywność

od 1964

Powiązania

Piwnica pod Baranami

Odznaczenia
Order Orła Białego Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości
Strona internetowa

Życiorys Edytuj

W 1964 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 1964–1966 studiował na Wydziale Aktorskim w PWST w Krakowie. Zadebiutował w 1964 w teatrzyku piosenki UJ Hefajstos. W 1965 związał się z kabaretem literackim „Piwnica pod Baranami”, gdzie uchodził za jednego z najwybitniejszych artystów w zespole[3].

Pierwszy tomik poezji – Lekcje rytmiki wydał w 1973. Z Piwnicą rozstał się w 1978 i od tego czasu występuje przeważnie samodzielnie. Rok później przebywał na stypendium artystycznym we Francji, ufundowanym przez rząd francuski. Zaowocowało ono wydaniem płyty w całości w języku francuskim. Wydał do tej pory kilkanaście tomików poezji – najnowszy o tytule Piwnica idzie do góry.

W 1981 skomponował muzykę do spektaklu Kurhanek Maryli w reżyserii Ewy Lassek (wyst. Teatr Bagatela im. Boya-Żeleńskiego w Krakowie)[4].

Z własnymi recitalami występował w wielu miastach Polski, a także za granicą (m.in. w Austrii, Belgii, Czechosłowacji, Francji, Kanadzie, RFN, Szwajcarii, Szwecji, USA, Włoszech).

Oprócz działalności estradowej i literackiej publikuje również swoje felietony w „Czasie krakowskim” i „Rzeczpospolitej”. Wraz z Krzysztofem Magowskim zrealizował również w TVP cykl poświęcony poezji – Literatura według Długosza.

W 2007 w Radiu Kraków prowadził autorski program „Przyjemności niedzieli”.

Wykłada w Studium Literacko-Artystycznym na UJ w Krakowie.

W wyborach parlamentarnych w 2007 z ramienia PiS kandydował do Senatu, lecz nie uzyskał mandatu[5].

Od 2009 członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK).

W 2010 został członkiem Krakowskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przyspieszonych wyborach prezydenckich[6].

Jest członkiem Kapituły Medalu „Niezłomnym w słowie”[7].

Jest stałym współpracownikiem krakowskiego miesięcznika „Wpis”, którego każde wydanie zaczyna się wierszem Długosza.

Odznaczenia i nagrody Edytuj

Odznaczony Krzyżem Oficerskim (2008)[8] i Komandorskim (2016)[9] Orderu Odrodzenia Polski (2016)[10].

W 1982 Leszek Długosz otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa za osiągnięcia w dziedzinie piosenki poetyckiej. W marcu 1996 za wybór wierszy Z tego, co jest otrzymał Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca. W 2007 w Warszawie uhonorowano go Tytułem Mistrza Mowy Polskiej VOX POPULI (nagroda publiczności)[4].

W 2006 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[11].

W 2021 został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości. W tym samym roku otrzymał Order Orła Białego[12][13].

W 2022 został uhonorowany Doroczną Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości[14].

Najsłynniejsze utwory Edytuj

  • Berlin 1913 – sł. Julian Tuwim, muz. L. Długosz
  • Dzień w kolorze śliwkowym – sł. i muz. L. Długosz
  • Ja chciałbym być poetą – sł. Andrzej Bursa, muz. L. Długosz
  • Jaka szkoda – sł. S. Baliński, muz. L. Długosz
  • Nasze ognisko – sł. Andrzej Bursa, muz. L. Długosz
  • Nie ma nas – sł. i muz. L. Długosz
  • Pod Baranami też już dzisiaj inny czas – sł. i muz. L. Długosz
  • Nocne rozmowy z Piotrem S. – sł. L. Długosz, muz. Zygmunt Konieczny, wyk. Anna Szałapak

Dyskografia Edytuj

  • LP 1980 – „Leszek Długosz” – wyd. Muza
  • LP 1985 – „Leszek Długosz” – wyd. Muza
  • LP 1986 – „La poussiére de l'été” – wyd. Muza
  • LP 1988 – „Leszek Długosz” – wyd. Muza
  • CD 1993 – „The Best of” – wyd. Polskie Nagrania
  • CD 1995 – „Leszek Długosz” – wyd. Quazar
  • CD 1998 – „W Czarnolesie” – wyd. Quazar
  • CD 2001 – „Także i ty – Złota kolekcja"
  • CD 2003 – „Dusza na ramieniu” – wyd. WL (wraz z tomikiem poezji)
  • CD 2011 – „Leszek Długosz 2011” – wyd. MEDIA ART (http://www.artmuza.eu/)

Filmografia Edytuj

Publikacje Edytuj

Poezje Edytuj

  • Lekcje rytmiki, 1973
  • Na własną rękę, 1976
  • Wywoływanie wilka z lasu, 1980
  • Śpiewnik ilustrowany, 1984
  • Pewnego dnia, pewnego dnia..., 1988
  • Lekkie popołudnie, 1989
  • Gościnne pokoje muzyki, 1992
  • Album krakowski, 1993
  • Z tego co jest, 1995
  • Po głosach, po śladach..., 1996
  • Piwnica idzie do góry, 2000
  • Leszek Długosz, 2001
  • Dusza na ramieniu : wiersze i piosenki, 2003
  • Na rynku usiąść w Kazimierzu..., 2004
  • Podróżne, 2008
  • Ono śliczne świętowanie, 2014
  • Pamiętać, 2015
  • Ta chwila, ten blask lata cały... : wiersze dawne i nowe, 2016
  • Podwawelska kolęda [współautor: Adam Bujak], 2017
  • Do szkiełka z Muzeum Czartoryskich, 2020

Opowiadania Edytuj

  • Korzenie nie znają granic, 2004

Wspomnienia Edytuj

  • Pod Baranami : ten szczęsny czas... : sceny i obrazy z "życia piwnicznego" w Krakowie w latach 60. i 70. XX wieku, 2013

Przypisy Edytuj

  1. Leszek Długosz, www.filmweb.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  2. Oficjalna strona Festiwalu Kraków 2000
  3. Dziś Piotr Skrzynecki obchodziłby swoje imieniny, wydawnictwoliterackie.pl, 29 czerwca 2007 [dostęp 2020-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-07-01].
  4. a b Leszek Długosz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [online] [dostęp 2017-11-24].
  5. Wybory 2007, wybory2007.pkw.gov.pl [dostęp 2017-11-24].
  6. Jarosław Kaczyński - Kandydat na Prezydenta RP, Komitet Wyborczy Jarosława Kaczyńskiego, jaroslawkaczynski.info [dostęp 2020-08-21].
  7. Medal Niezłomnym w Słowie, 13-grudnia.pl [dostęp 2012-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-02].
  8. M.P. z 2009 r. nr 27, poz. 366
  9. M.P. z 2016 r. poz. 526
  10. Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracownikom i twórców związanych z krakowskim wydawnictwem „Arcana”. prezydent.pl, 2016-06-08. [dostęp 2016-07-28].
  11. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)].
  12. M.P. z 2022 r. poz. 167
  13. Ordery z okazji Narodowego Święta Niepodległości. prezydent.pl, 11 listopada 2021. [dostęp 2021-11-11].
  14. Znamy laureatów Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. nck.pl, 2022-12-13. [dostęp 2023-04-13].

Bibliografia Edytuj

Linki zewnętrzne Edytuj