Leszek Wierzchowski
Leszek Antoni Wierzchowski (ur. 10 września 1949 w Zawierciu) – polski polityk, założyciel i przywódca partii politycznej Polski Ruch Monarchistyczny, a także poeta i dramaturg; członek Związku Literatów Polskich w Krakowie.
Data i miejsce urodzenia |
10 września 1949 |
---|---|
Przywódca partii PRM | |
Okres |
od 1991 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujJest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. St. Żeromskiego w Zawierciu i Studium Nauczycielskiego w Gliwicach. Ukończył filologię polską z tytułem magisterskim na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.
W latach 70. i 80. pracował jako dziennikarz w czasopiśmie „Poglądy” w Katowicach, w „Żołnierzu Wolności” w Warszawie, a następnie w dwutygodniku „Budowlani” i „Panorama” w Katowicach, czasopiśmie „Konstrukcje” w Warszawie i „Dzienniku Zachodnim” w Katowicach. Był naczelnym redaktorem czasopism: „Echo Czeladzi”, „Śląsko-Zagłębiowskie Nieruchomości” i „Nowa Monarchia”. Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
Jako poeta debiutował wierszem lirycznym „Modlitwa” na łamach polonijnego czasopisma „Naprzód” w Londynie”[1], a fraszkami miesiąc później w kraju[2]. Wiersze i fraszki publikował na łamach wielu ogólnopolskich, a także regionalnych śląskich czasopism (m.in. „Szpilki”, „Żołnierz Polski”, „Głos Nauczycielski”, „Zielony Sztandar”, „Głos Pracy”, „Tak i Nie”) i na antenie rozgłośni Radia Katowice.
W latach 70. był współorganizatorem Grupy Poetyckiej im. Wł. Sebyły w Częstochowie oraz literackiego Towarzystwa Wolnistów we Wrocławiu, a także członkiem Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy w Katowicach i Klubu Literackiego przy katowickim Oddziale Związku Nauczycielstwa Polskiego[3] Swoje utwory podpisywał: Leszek Pobóg-Wierzchowski.
Należał do PZPR, a w 1981 wstąpił do „Solidarności”.
Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Należy do Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego w Katowicach. Jest autorem m.in. poetyckiego dramatu paradokumentalnego – współczesnej epopei „Millenium”, pięcioksięgu fraszek – zbiorów: „Manifest erotyczny”, „Dziwne stany świadomości”, „Imionnik zakochanych”, „Erotyczne przymiarki”, „Sztuka pieszczot”, a także recenzji literackich. Jest właścicielem książkowego Wydawnictwa AUTOR.
Wspólnie ze Sławomirem Leonardem Wysockim opublikował „Herbarz. Nadania godności szlacheckich i arystokratycznych w Polsce 1992-1995” (Wydawnictwo SAPIENTIA, Kraków 1996).
Rodzinnie związany z Zawierciem. Przez wiele lat mieszkał i działał w Gliwicach, Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej, a obecnie w Katowicach.
Działalność w PRM
edytujPartia Leszka Wierzchowskiego Polski Ruch Monarchistyczny, którą założył w 1991, dąży do wprowadzenia dziedzicznej monarchii konstytucyjnej w Polsce. Leszek Wierzchowski został ogłoszony przez nią regentem Polski.
Ogólnopolski i Polonijny Konwent Monarchistyczny również uznaje uprawnienia Leszka Wierzchowskiego do nadawania tytułów szlacheckich i arystokratycznych, czego jednym z dowodów było zawarcie Porozumienia Monarchistycznego między tymi organizacjami w kwietniu 2008 w Łodzi[4].
Jest także Wielkim Mistrzem założonego przez siebie Zakonu Rycerzy Polskiej Korony. Ponadto prowadzi własną Fundację „Polska Korona” oraz wydaje czasopismo „Nowa Monarchia” jako organ prasowy PRM[5].
Otrzymał Wielką Wstęgę Orderu Świętego Stanisława z Gwiazdą „za zasługi w działalności społecznej i humanitarnej” od tzw. Kapituły Suwerennego Orderu Świętego Stanisława w Polsce przewodzonej przez Wielkiego Mistrza Orderu Juliusza Nowinę-Sokolnickiego. Został uhonorowany przez Igora Żuka Orderem Króla Daniły Halickiego (14 września 2003 w Pałacu Potockich we Lwowie)[6][7]. 8 września 2006 r. podczas Zjazdu Delegatów PRM w Krakowie został mianowany Generał-majorem przez International Union of Cossacks[8]. Uzyskał tytuł Akademika Międzynarodowej Akademii Informatyzacji (w 1996 r.)[9]
Używa herbu Pobóg[10]. Członkowie partii Polski Ruch Monarchistyczny tytułują Leszka Wierzchowskiego: „Jego Królewska Wysokość Leszek Antoni Wielki Książę Wierzchowski, z Łaski Boga i Woli Narodu Regent Polski i Polskiego Ruchu Monarchistycznego, Wielki Kniaź Ukrainy-Rusi, Kniaź Imperium Rosji, Emir Tatarów, Kawaler Orderu Regencji na Wielkiej Wstędze z Gwiazdą, Wielki Mistrz Zakonu Rycerzy Polskiej Korony, Wielki Mistrz Kapituły Orderu św. Stanisława etc. etc”. Tytuły nadali mu m.in. Kniazia Imperium Rosji – Paweł II Romanow, Wielkiego Kniazia Ukrainy-Rusi – podający się za króla Ukrainy-Rusi Orest I, Emira – Najwyższe Kolegium Muzułmańskiego Związku Religijnego (Tatarów Polskich) w Rzeczypospolitej Polskiej. Tytuły te nie mają żadnego znaczenia formalnego, ani dyplomatycznego[11], jak i nie są uznawane przez rządy jakiegokolwiek państwa. Mają charakter organizacyjny.
Działalność literacka
edytujLeszek Wierzchowski jest autorem m.in. poetyckiego dramatu paradokumentalnego o powstaniu warszawskim, a także o wydarzeniach lat 1968, 1970 i 1980 w Polsce pt. Millenium, czyli Narodziny Solidarności Narodu Polskiego w Gdańsku podczas strajku 1980 roku .Epopeja /I wyd. -1998 r., Zgierz k. Łodzi; II wyd. – 1999 r., Katowice; III wyd. 2023 r., Kraków/. Fragmenty „Millenium” zostały zainscenizowane m.in. przez Jana Machulskiego i Leona Niemczyka w Muzeum Kinematografii w Łodzi[12]. W 2021 roku na stronie internetowej Google : Leszek Wierzchowski-migielicz.pl został opublikowany tekst "Millenium", wyd. III, ze wstępem Iwony Sułkowskiej pt. "Dramatyczna epopeja" .
Wydał w Krakowie pięcioksiąg fraszek pt. "Świat skrócony"[13]:
- Manifest erotyczny (2002), (II wydanie – 2003), (III wydanie - grudzień 2019)
- Dziwne stany świadomości (2003), (II wydanie – grudzień 2013), (III wydanie - wrzesień 2021)
- Imionnik zakochanych (2004), (II wydanie - czerwiec 2021)
- Erotyczne przymiarki (2009), (II wydanie – grudzień 2014),(III wydanie – listopad 2016)
- Sztuka pieszczot (2011), (II wydanie – październik 2017)
Autor wielu fraszek (ponad 10 tys. poetyckich miniatur[14][15]), zwłaszcza o tematyce miłosnej, erotycznej, społeczno-obyczajowej, lirycznej, a także filozoficznej (aforyzmy). Na łamach ogólnopolskiego Miesięcznika Literackiego „Akant” (Bydgoszcz) w latach 2005-2010 odbyło się pięć edycji konkursu „Inspiracje Wierzchowskim” na aforyzm, fraszkę lub limeryk, nawiązujących do twórczości Leszka Wierzchowskiego. W 2016 roku odbyła się szósta, w 2019 roku siódma, w 2021 roku zainicjowana została ósma, w 2022 roku dziewiąta, a w 2024 r. dziesiąta edycja tego konkursu. Łącznie stworzył ponad 24 tys. fraszek[16]
Otrzymał Laur Umiejętności i Kompetencji. Artykuły o jego twórczości ukazały się na łamach prasy literackiej: „Akant”, „Raptularz Kulturalny”, „Śląsk”. Fraszki Wierzchowskiego zostały zamieszczone w antologii klasyków polskiej fraszki pt. Z fraszką przez stulecia (XV-XX wiek) Józefa Bułatowicza (2005), a także w „Antologii „Akantu” 2003-2007” (2007) oraz w almanachu "Kondycja dzisiejszej polskiej poezji” pod redakcją dr Lucyny Smykowskiej-Karaś, Katowice 2017 r.
30 grudnia 2004 zdobył nagrodę Prezydenta Miasta Dąbrowa Górnicza mgr. Jerzego Talkowskiego za osiągnięcia w dziedzinie kultury.
5 listopada 2009 w Łodzi powstał Klub Miłośników Twórczości Leszka Wierzchowskiego.
27 maja 2010 otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Zawiercia Mirosława Mazura za osiągnięcia w dziedzinie twórczości[17].
W 2011 r. został wybrany na Sekretarza Oddziału Wojewódzkiego Związku Literatów Polskich w Katowicach.
Biografia Leszka Wierzchowskiego została zamieszczona w "Encyklopedii osobistości Rzeczypospolitej Polskiej", IV./2018 r., BPH -BRITISH PUBLISHING HOUSE LTD, ISBN 978-1-912100-30-9
15 lutego 2024 r. otwarto Izbę Pamięci Leszka Wierzchowskiego w Zawierciu[18].
Przypisy
edytuj- ↑ Naprzód”, rok 3, nr 12/36, czerwiec 1970 r.
- ↑ Leszek Pobóg-Wierzchowski, Fraszki (W: Trybuna Robotnicza 18-19 lipca 1970 r.
- ↑ E. Głębicka, „Grupy literackie w Polsce 1945 – 1989”, Wiedza Powszechna, Wyd. II, Warszawa 2000 r.
- ↑ Agnieszka Sadowska, „Zjazd Polskiego Ruchu Monarchistycznego” / W: / Tygodnik Katolicki „Niedziela”,Łódź, nr 43(655),23 paźdz. 2005 r.
- ↑ Regent Polski Leszek Wierzchowski – Polski Ruch Monarchistyczny
- ↑ Monarchiści rosną w siłę. 2003-09-22. [dostęp 2010-01-18]. (pol.).
- ↑ Igor T. Miecik. Rycerze króla Artura. „Newsweek Polska”.
- ↑ wizerunek dokumentu nadania stopnia generała-majora we Wstępie
- ↑ Polski Ruch Monarchistyczny [online], monarchia.org.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ Genealogia rodu Wierzchowskich herbu Pobóg, opracowanie pod redakcją Lucjana Wierzchowskiego, Koszalin 2010
- ↑ Konstytucja marcowa: „Rzeczpospolita Polska nie uznaje przywilejów rodowych ani stanowych, jak również żadnych herbów, tytułów rodowych i innych z wyjątkiem naukowych, urzędowych i zawodowych” (Art. 96, zdanie drugie). Konstytucja ta została następnie zniesiona przez konstytucję kwietniową. Konstytucja RP z 1997 r. określa równość obywateli wobec prawa: „Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.” (Art. 32, ust. 1).
- ↑ Napisany w 1981 (Sosnowiec-Łódź), I wyd. – 1998, II wyd. – 1999; Zob. A. Ohde, „Poetycki dokument...”
- ↑ migielicz.pl; Joanna Jarzynka, Poeta znad Warty,/W/: Miesięcznik Literacki "AKANT" nr 6 (292) czerwiec 2020 r.
- ↑ A.Ohde, „Trójksiąg fraszek”, „W polskim ogrodzie fraszek przełomu wieków”
- ↑ I. Sułkowska,” W kręgu fraszki” W: Mies. Lit. „Akant”, nr 9(100),2005 r.
- ↑ Leszek Wierzchowski, Taki jestem.../w:/ Miesięcznik Literacki "Akant" nr 10/2018 r.
- ↑ Urząd Miejski Zawiercie: Nagrody 2010 za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury. 2010-05-27. [dostęp 2010-08-06].
- ↑ Izba Pamięci Leszka Wierzchowskiego w Zawierciu, Kurier Zawierciański, 14 sierpnia 2024(pol.).
Bibliografia
edytuj- Ewa Głębicka, „Grupy literackie w Polsce 1945 – 1989”. Wiedza Powszechna, Wyd. II, Warszawa 2000
- Anna Ohde, „Poetycki dokument polskiego mitu”. Miesięcznik Literacki „AKANT” nr 3 /81 /, 2004
- Anna Ohde, „Trójksiąg fraszek”. „AKANT” nr 12/90/, 2004
- Iwona Sułkowska, „W kręgu fraszki”. „AKANT” nr 9 /100 /, 2005
- Violetta Pawłowska,"Gorzka prawda w śmiechu podana”. Miesięcznik Społeczno-Kulturalny „ŚLĄSK”, lipiec 2005
- Anna Ohde, „Inspiracje Wierzchowskim”. „AKANT” nr 6 /100 /, 2006
- „Antologia „Akantu” 2003 – 2007”, Bydgoszcz 2008.
- (BS), „Ma w dorobku 10 tysięcy fraszek. Książęca erotyka”. „Dziennik Zachodni”, 13 grudnia 2002
- „Refleksje Leszka Wierzchowskiego – autora „Millenium”. „Millenium” czyli epopeja namiętności”. „Raptularz Kulturalny” nr 3/8/, 1999
- Anna Ohde, „W polskim ogrodzie fraszek przełomu wieków”. „Akant” nr 3 /81/, 2004
- Agnieszka Nęcka, „Erotyzm we fraszce podany”. „Śląsk” nr 2 /100/, 2004
- Jolanta Michalska, „Świat fraszką pisany”. „Przegląd Dąbrowski”, kwiecień 2004
- Adrianna Ginał, „Leszka wielkiego księcia Wierzchowskiego dramat wierszem”. „Gazeta Krakowska” 17.10.2003
- Aleksander Trzaska, „Patrząc przez różowe okulary”. „Dziennik Zachodni” 8.10.2004
- Igor T.Miecik, „Rycerze króla Artura”. „Newsweek Polska” nr 48/2008, 30.11.2008
- Dawid Czerny, „Monarchia, a realia”. „Nowe Zagłębie” nr 4(4) sierpień 2009
- Leszek Wielki Książę Wierzchowski, „Pokłon dla monarchii"/ W:/ „Herbarz. Nadania godności szlacheckich...”, Wydawnictwo SAPIENTIA, Kraków 1996
- Renata Cius, „Książę o kolebce”. „Trybuna Śląska”, 22 grudnia 1998
- Genealogia rodu Wierzchowskich herbu Pobóg, Opracowanie pod redakcją Lucjana Wierzchowskiego, Koszalin 2010