Lew amerykański
Lew amerykański (Panthera leo atrox lub Panthera atrox) – wymarły duży ssak drapieżny z rodziny kotowatych. Egzystował w plejstocenie od 35 000 lat temu, a wymarł prawdopodobnie 10 000 lat temu, pod koniec ostatniego zlodowacenia. Był prawdopodobnie potomkiem lwa jaskiniowego, który przeszedł przez most lądowy Beringa 35 000 lat temu. Żył w całej Ameryce Północnej, mógł też dotrzeć na terytorium dzisiejszej Argentyny i Chile[1]. Jego środowiskiem były głównie prerie. Wyglądał identycznie jak lew afrykański. Miał większy mózg od swoich dzisiejszych kuzynów i biegał szybciej.
Panthera leo atrox | |
(Goldfuss, 1810) | |
Okres istnienia: 0,035–0,01 mln lat temu | |
Rekonstrukcja | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
lew amerykański |
Zasięg występowania | |
lew jaskiniowy lew amerykański lew afrykański |
Lew amerykański był zbliżony wielkością do lwa jaskiniowego, jednak był trochę mniejszy i jest drugim co do wielkości podgatunkiem lwa jaki kiedykolwiek żył na ziemi. Miał 3,5 metra długości z ogonem (25% większy od dzisiejszego lwa afrykańskiego), samce ważyły średnio 275 kg a samice 175 kg. Jego głównymi konkurentami do zwierzyny były wilk szary, Canis dirus, kojot, gepard amerykański, puma, jaguar, hiena Chasmaporthetes ossifragus, niedźwiedź brunatny i przede wszystkim tygrys szablozębny oraz niedźwiedź krótkopyski, największy lądowy drapieżnik epoki lodowcowej.
Galeria edytuj
-
Rekonstrukcja Panthera leo atrox
-
Skamieniały szkielet Panthera leo atrox znaleziony na Rancho La Brea
-
Szkielety Panthera leo atrox i Smilodon californicus znalezione na Rancho La Brea
-
Czaszka Panthera leo atrox, Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie
-
Wykonany z brązu odlew czaszki Panthera leo atrox, Muzeum Historii Naturalnej w San Diego
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Nicolás R. Chimento i Federico L. Agnolin. The fossil American lion (Panthera atrox) in South America: Palaeobiogeographical implications. „Comptes Rendus Palevol”. 16 (8), s. 850–864, 2017. DOI: 10.1016/j.crpv.2017.06.009. (ang.).