Lew i zając
Lew i zając (ros. Лев и заяц, Lew i zajac) – radziecki krótkometrażowy film animowany z 1949 roku w reżyserii Giennadija Filippowa i Borisa Diożkina powstały na podstawie bajki ludowego poety Gamzata Cadasy[1].
.jpg)
| |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
10 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Roman Fatujew, |
| Muzyka | |
| Produkcja | |
Fabuła edytuj
Lew – król zwierząt jest zmęczony polowaniem. Za namową Węża wydaje dekret, w którym nakazuje, aby codziennie zgłaszało się do niego jedno zwierzę ze spisu, które mógłby bez wysiłku zjeść. W lesie wybucha straszna panika. Żadne zwierzę nie chcę dać się pożreć. Małpka, Zebra, Żyrafa i Zajączek rozpoczynają losowanie, kto pierwszy padnie ofiarą drapieżcy. Sprytny Zając wpada na pomysł jak uratować przyjaciół i pokonać wygłodniałego Lwa[2].
Animatorzy edytuj
Dmitrij Biełow, Fiodor Chitruk, Wiaczesław Kotionoczkin, Faina Jepifanowa, Boris Stiepancew, Michaił Botow, Walentin Łałajanc
Wersja polska edytuj
Seria: Bajki rosyjskie (odc. 4)
W wersji polskiej udział wzięli:
- Beata Jankowska jako Małpka
- Janusz Bukowski jako Struś
- Ryszard Olesiński jako Wąż
- Włodzimierz Press jako Lew
- Krzysztof Strużycki jako Zając
Realizacja:
- Reżyseria: Stanisław Pieniak
- Dialogi: Stanisława Dziedziczak
- Opracowanie muzyczne: Janusz Tylman, Eugeniusz Majchrzak
- Dźwięk: Robert Mościcki, Jan Jakub Milęcki
- Montaż: Jolanta Nowaczewska
- Kierownictwo produkcji: Krystyna Dynarowska
- Opracowanie: Telewizyjne Studia Dźwięku – Warszawa
- Lektor: Krzysztof Strużycki
Przypisy edytuj
- ↑ Ogoniok, 12 Lut 1950, s. 25. [dostęp 2017-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 kwietnia 2017)].
- ↑ Lew i zając. Teleman. [dostęp 2014-10-01]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Lew i zając w bazie Animator.ru