Liber beneficiorum (z łac. Księga dobrodziejstw także Księga beneficjów, uposażeń) – spis uposażeń, dóbr i przywilejów, zwłaszcza kościelnych, sporządzana dla celów statystycznych oraz podatkowych. Wypisy z takich ksiąg sądy cywilne przyjmowały jako prawomocne dowody w sporach majątkowych. Stanowią ważne źródło historyczne do dziejów kościoła, a także stosunków majątkowych i gospodarczych[1].

Wydanie Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis w edycji Kirchmajera z 1864 roku

Liber beneficiorum w Polsce

edytuj

Spisami tego typu, które dotyczą terenów obecnej Polski są[2]:

Przypisy

edytuj
  1. a b Brückner 1990 ↓, s. 770.
  2. a b c d e f Witczak 2013 ↓, s. 140.
  3. Witczak 2013 ↓, s. 139-140.
  4. Witczak 2013 ↓, s. 141.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Zobacz też

edytuj