Liberalni Republikanie

partia polityczna w USA

Liberalni Republikanie[1] (ang. Liberal Republican Party) – frakcja wyłoniona z Partii Republikańskiej w Stanach Zjednoczonych, która przez pewien okres funkcjonowała jako oddzielna partia polityczna. Działalność Liberalnych Republikanów przypada na lata 1870–1872.

Liberalni Republikanie
Państwo

 Stany Zjednoczone

Lider

Carl Schurz
Horace Greeley
Charles Sumner

Data założenia

1870

Data rozwiązania

1872

Ideologia polityczna

liberalizm klasyczny

Poglądy gospodarcze

liberalizm gospodarczy

Carl Schurz, współzałożyciel Liberalnych Republikanów
Charles Sumner, współzałożyciel Liberalnych Republikanów
Horace Greeley, kandydat na prezydenta w 1872 roku

Historia

edytuj

Skrzydło liberałów w Partii Republikańskiej powstało na skutek bierności prezydenta Ulyssesa Granta wobec afer korupcyjnych w jego otoczeniu, które wyszły na jaw[2]. W czasie jego pierwszej kadencji miał miejsce znaczny wzrost gospodarczy – ukończenie budowy kolei transkontynentalnej, rozwój przemysłu i rozdawanie ziemi osadnikom na zachodzie kraju[3]. Jednakże na Południu powstał Ku Klux Klan, który prześladował Afroamerykanów[3]. Jednocześnie w partiach politycznych przywództwo objęła grupa bossów[3]. Okoliczności te spowodowały spadek poparcia dla republikanów i w wyborach do Kongresu w 1870 stracili oni 42 mandaty w Izbie Reprezentantów i 6 w Senacie[3]. Senator Carl Schurz, będąc zaniepokojonym takim rozwojem sytuacji, zorganizował ruch Liberalnych Republikanów, mający nie dopuścić do reelekcji Granta[3]. Z czasem dołączyli do niego Charles Sumner, Horace Greeley[2], David Davis, Gideon Welles i Charles Francis Adams[1].

Działalność

edytuj

Głównymi założeniami nowego ugrupowania było obniżenie taryf celnych, reforma administracji centralnej i bardziej koncyliacyjna postawa wobec konfederatów w ramach polityki rekonstrukcji kraju[2]. W maju 1872 roku w Cincinnati odbyła się konwencja partyjna liberalnych republikanów, na której nominowano Greeleya jako kandydata w wyborach prezydenckich[4]. W programie wyborczym znalazły się także hasła o powszechnym opodatkowaniu i wolnym handlu[4]. Trzy miesiące później Partia Demokratyczna, nie mogąc wybrać własnego kandydata, udzieliła wsparcia Greeleyowi[4]. Jego współkandydatem na wiceprezydenta został Benjamin Gratz Brown[5]. Ponieważ jednak Greeley zmarł trzy tygodnie po wyborach powszechnych, 66 członków Kolegium Elektorskiego, którzy zamierzali na niego zagłosować, oddało głosy na innych kandydatów[6]. Grant odniósł znaczne zwycięstwo dzięki konserwatywnemu i tradycjonalistycznemu elektoratowi, a także wysokiemu poziomowi koniunktury gospodarczej[4][2]. Wobec tych wydarzeń ruch liberałów rozpadł się krótko po wyborach[5].

Wybory prezydenckie Kandydat Głosy powszechne Głosy elektorskie
1872 Horace Greeley 2 834 761[7] 3[a][8]
Wybory do Izby Reprezentantów Liczba mandatów[9]
1870 2
1872 4
Wybory do Senatu Liczba mandatów[10]
1870 1
1872 7

Zobacz też

edytuj
  1. uchylone przez Izbę Reprezentantów

Przypisy

edytuj
  1. a b Jones 2016 ↓, s. 285.
  2. a b c d Liberal Republican Party, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-03-15] (ang.).
  3. a b c d e Rusinowa 1994 ↓, s. 87.
  4. a b c d Rusinowa 1994 ↓, s. 88.
  5. a b Jones 2016 ↓, s. 286.
  6. Pastusiak 1999 ↓, s. 380.
  7. US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
  8. Electoral College Box – 1872. NARA. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
  9. Party Divisions of the House of Representatives. United States House of Representatives. [dostęp 2018-02-27]. (ang.).
  10. Party Division. United States Senate. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).

Bibliografia

edytuj