Liczby porządkowe

typy porządkowe dobrych porządków

Liczby porządkowe – specjalne rodzaje zbiorów dobrze uporządkowanych, które są kanonicznymi reprezentantami klas izomorficzności dobrych porządków[1][2]. Są też definiowane jako typy porządkowe dobrych porządków[3].

Liczby porządkowe stanowią „rdzeń” uniwersum modeli teorii mnogości. Zostały one wprowadzone przez Georga Cantora w 1897 roku (jako typy porządkowe dobrych porządków).

Definicja formalnaEdytuj

Przyjmowana współcześnie definicja liczb porządkowych była podana przez Johna von Neumanna.

Liczbą porządkową nazywa się każdy zbiór tranzytywny (przechodni), który jest liniowo uporządkowany przez relację   tj. bycia podzbiorem. Dokładniej, zbiór   jest liczbą porządkową, gdy:

(i) każdy element   jest podzbiorem   tzn.
 
(ii) każde dwa różne elementy zbioru   są porównywalne w relacji   tzn.
 

Z aksjomatu regularności wynika, że każda liczba porządkowa jest dobrze uporządkowana przez relację bycia podzbiorem. W pewnych sytuacjach jednak rozważa się teorię mnogości bez tego aksjomatu (np. ZFC0) i wówczas do definicji liczby porządkowej należy dodać postulat ufundowania:

(iii) każdy niepusty podzbiór zbioru   zawiera element  -minimalny:
 

Dla liczb porządkowych   i   pisze się   gdy  

Własności i przykładyEdytuj

  • Następujące zbiory są liczbami porządkowymi:
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  to zbiór wszystkich przeliczalnych liczb porządkowych i zarazem najmniejsza nieprzeliczalna liczba porządkowa
 
  • Jeśli     i   są liczbami porządkowymi to:
(a)   lub   lub  
(b) jeśli   i   to  
(c)   wtedy i tylko wtedy, gdy  
(d) każdy element   jest liczbą porządkową,
(e)   jest liczbą porządkową. Liczbę tę oznacza się symbolem  
  • Jeśli   jest zbiorem liczb porządkowych, to   jest liczbą porządkową.
  • Jeśli   jest zbiorem dobrze uporządkowanym, to istnieje jedyna taka liczba porządkowa   że (silne) porządki   i   są izomorficzne.
  • Jeśli   jest niepustym zbiorem liczb porządkowych, to istnieje taki   że   lub   dla wszystkich  

Jeżeli liczba porządkowa   jest postaci   dla pewnej liczby   to nazywana jest ona liczbą następnikową. Liczba, która nie jest następnikowa, nazywana jest liczbą graniczną. Liczby   i   są graniczne, a liczby   i   są następnikowe.

Paradoks Buralego-Fortiego orzeka, że nie istnieje zbiór zawierający wszystkie liczby porządkowe (sam wówczas musiałby być liczbą porządkową). W szczególności, nie istnieje największa liczba porządkowa oraz dla dowolnego zbioru istnieją liczby porządkowe do niego nie należące. Wnioskiem z tej obserwacji jest także fakt, że (por. twierdzenie Hartogsa) istnieją liczby porządkowe dowolnie dużej mocy (liczbie kardynalnej).

Liczby porządkowe jako przestrzenie topologiczneEdytuj

Każda liczba porządkowa jest przestrzenią topologiczną lokalnie zwartą Hausdorffa z topologią porządkową.

Liczba porządkowa jako przestrzeń topologiczna jest zwarta wtedy i tylko wtedy, gdy jest następnikowa; w szczególności liczby   i   są zwarte.

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. Kuratowski i Mostowski 1966.
  2. Rasiowa 1968.
  3. liczba porządkowa, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-10-01].

BibliografiaEdytuj

Literatura dodatkowaEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj