Ligota (niem. Sternsiedlung Rosenthal, także Elgot lub Lgot) – osiedle Wrocławia w byłej dzielnicy Psie Pole, część osiedla Różanka. Obszar starorzecza Odry, od XIII wieku wykorzystywany jako miejskie pastwiska[1]. Pierwotnie nazwą tą określano okolicę położoną pomiędzy dzisiejszą ulicą Obornicką i zlokalizowanymi tam koszarami a cmentarzem Osobowickim, m.in. w otoczeniu znajdującego się tam jeziora Ligockiego[2] oraz małe osiedle domów jednorodzinnych wybudowane na początku XX wieku na południe od tego jeziora. Tereny tutejsze przyłączono do miasta w roku 1928, na planie z 1936 między dzisiejszą ulicą Jugosłowiańską a Obornicką, w rejonie Bezpiecznej zaznaczona jest cukrownia. Plan z 1948 lokalizuje Ligotę właśnie w tym miejscu. Na późniejszych mapach (m.in. z 1957 i 1979) Ligota zaznaczana jest nieco dalej na północny wschód, w czworoboku ulic Obornickiej, Paprotnej, Żmigrodzkiej i Ligockiej. Cały ten kwartał zajmowały wówczas i nadal zajmują bazy transportowe, magazyny, warsztaty i niewielkie zakłady przemysłowe i rzemieślnicze. Uchwała rady miasta Wrocławia z roku 2004 wyłącza jednak z Ligoty ten teren, przypisując tę nazwę tylko obszarowi – również o przeważającej zabudowie przemysłowej – znajdujący się nieco dalej na północ, wzdłuż ulicy Irysowej, od północy graniczący z Lipą Piotrowską i Widawą.

Zajezdnia autobusowa przy Obornickiej, widok z Paprotnej
„Polskie Centrum Handlowe Marino” przy Paprotnej; 2006 r., przed przebudową i uruchomieniem tam hipermarketu Tesco
ul.Czeska – historyczna Ligota

Ustalenia te sprzeczne są jednak z historycznym znaczeniem tej nazwy i z występującymi na współczesnych planach Wrocławia (m.in. z 1999 i 2005) oznaczeniami, na których Ligota lokalizowana jest w bezpośrednim sąsiedztwie jeziorka Ligockiego (na południe) – na terenie wspomnianego poprzednio zgrupowania domków jednorodzinnych przy ulicach Czeskiej, Morawskiej i sąsiednich[3] oraz znajdującego się obok zgrupowania bloków z wielkiej płyty przy ul. Jugosłowiańskiej i Chorwackiej.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Część z nich włączono w granice miasta już w roku 1808; na mapie z 1865 oznaczone są jako Polinke Acker (Polinkowe pola), prawdopodobnie od nazwiska właściciela, a w 1867 wykorzystano je do założenia cmentarza Osobowickiego.
  2. Jezioro to występuje tam pod tą nazwą jeszcze na planie z roku 1948.
  3. W rejonie tym, przy ul. Bałkańskiej, w latach 1990-1993 wybudowano kościół Matki Bożej Bolesnej według projektu arch. R. Żmidzińskiego; według Encyklopedii Wrocławia, Wrocław 2000, ISBN 83-7023-749-5, s. 393 – budowa w latach 19901997 – błąd, gdyż 24.12.1992 została odprawiona pierwsza pasterka w tym kościele, a w marcu 1993 została erygowana parafia pw. Matki Bożej Bolesnej; zakończenie budowy w 1993 potwierdza strona Archidiecezji Wrocławskiej.

Linki zewnętrzne edytuj