Lindos
Lindos (gr. Λίνδος) – miejscowość w Grecji, na wyspie Rodos, w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionie Wyspy Egejskie Południowe, w jednostce regionalnej Rodos, w gminie Rodos. W 2011 roku liczyła 819 mieszkańców[1]. Podstawą utrzymania ludności jest turystyka, oparta na zabytkach, ale też wyróżniającą nawet w Grecji urodę kąpielisk, skalistych zatok i piaszczystych plaż.
| ||
 Lindos | ||
| Państwo |  Grecja
| |
|---|---|---|
| Administracja zdecentralizowana | Wyspy Egejskie | |
| Region | Wyspy Egejskie Południowe | |
| Jednostka regionalna | Rodos | |
| Gmina | Rodos | |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
819 | |
| Nr kierunkowy | 22440 | |
| Kod pocztowy | 851 07 | |
Położenie na mapie Grecji  | ||
 36°05′25″N 28°05′10″E/36,090278 28,086111
| ||
HistoriaEdytuj
W starożytności należała do doryckiej Heksapolis, w skład której wchodziły także Halikarnas, Jalisos, Kamejros, Kos i Knidos. Mimo doryckiego pochodzenia kolonii, językiem tych miast był dialekt joński, o czym świadczą zachowane inskrypcje.
Według tradycji w 58 r. n.e. do niewielkiej zatoczki po południowej stronie akropolu, dziś znanej jako Zatoka Św. Pawła, przypłynął statek ze św. Pawłem Apostołem. Odtąd datuje się początki chrześcijaństwa na wyspie. Miejscowe, Muzeum Kościelne (Εκκλησιαστικό Μουσείο Λίνδου), zachwyca szczególnie bogatymi tematycznie, XV-wiecznymi polichromiami[2] przyległej, czynnej liturgicznie świątyni bizantyjskiej pw. Matki Boskiej z Lindos (Παναγία της Λίνδου)[3].
Dzień dzisiejszyEdytuj
Podczas intensywnych prac archeologicznych odsłonięto na tamtejszym akropolu duży zespół świątynny z okresu klasycznego, w tym dorycką świątynię Ateny Lindia z IV w. n.e., odnaleziono też kronikę świątyni (99 r. p.n.e.). Z uwagi na bardzo zły stan techniczny, pozostałości świątyni rozebrano i częściowo zrekonstruowano ponownie. Trwają rekonstrukcje kolumnad także innych budowli, w tym propylejów, założeniem architektonicznym zbliżonych do Wielkiego Ołtarza Zeusa, eksponowanego w Muzeum Pergamońskim[4]. Prócz okazałych murów obronnych, częściowo zachował się zespół wewnętrznej bramy, połączonej z pałacem rycerskim – niegdyś kwaterą lokalnego dowództwa Joannitów. U podnóża wiodących do nich schodów, wykuta w litej skale płaskorzeźba przedstawia, niemal naturalnych rozmiarów, dziób antycznego okrętu. Szczegóły trasy zwiedzania objaśniane są dwujęzycznymi, obszernymi tablicami informacyjnymi, a akropol ma status muzeum.
Zobacz teżEdytuj
GaleriaEdytuj
Część dawnych propylejów
Wizerunek antycznego okrętu
Brama i część pałacu Ioannitów
Rok 1864
Kościół bizantyjski Panagia Lindou
Wiodące do twierdzy uliczki
Świątynia Ateny i widok z akropolu, w stronę Zatoki Św. Pawła
Widok z akropolu na drugą z zatok
PrzypisyEdytuj
- ↑ Απογραφή Πληθυσμού – Κατοικιών 2011. ΜΟΝΙΜΟΣ Πληθυσμός.
- ↑ Informacje Ministerstwa Kultury i Turystyki, na stronie Visit Greece.
- ↑ Kościół Panagia Lindou na liście szczególnie ważnych pomników kultury, poniżej Muzeum Kościelne Lindos, wymienione wśród podległych ministerstwu muzeów.
- ↑ Grafika rekonstrukcyjna, prezentowana na opisujących zabytek tablicach informacyjnych.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Prospekt Ministerstwa Kultury z informacją i planem akropolu Lindos.
- Historia Kościoła Panagia Lindou, na stronie Discover Rhodes.