Linia 5 metra w Paryżu

Linia 5 paryskiego metra jest linią zbudowaną w Paryżu w 1906 roku. Ostatnio rozbudowywana w 1985 r. Przebiega na wschodzie Paryża od Bobigny do Place d’Italie. Aktualnie obsługiwana przez składy typu MF 01.

Linia metra
Linia 5 metra w Paryżu
Mapa linii
Dane podstawowe
Zarządca

RATP

Liczba stacji

22

Rozstaw szyn

1435 mm

Ilustracja
Linia 5 na Wiadukcie Austerlitz nad Sekwaną
Historia
Lata budowy

1906 - 1985

Rok otwarcia

1906

Lista stacji

edytuj
# Nazwa Miejscowość/dzielnica Otwarcie Możliwe przesiadki Liczba pasażerów (2021)[1][2] Pozycja w całym systemie względem liczby pasażerów (2021)[1]
1 Bobigny – Pablo Picasso Préfecture – Hôtel du Département Bobigny 1985   6 561 327 15
2 Bobigny – Pantin – Raymond Queneau Bobigny; Pantin 2 335 465 144
3 Église de Pantin Pantin 1942 2 832 467 119
4 Hoche 3 928 404 59
5 Porte de Pantin Parc de la Villette 19. dzielnica   3 374 733 89
6 Ourcq 2 862 337 116
7 Laumière 3 258 568 94
8 Jaurès 10. dzielnica; 19. dzielnica     4 055 461 52
9 Stalingrad     4 924 583 36
10 Gare du Nord 10. dzielnica 1907 (1942)[3]             34 503 097 1
11 Gare de l'Est Verdun 1907       15 538 471 5
12 Jacques Bonsergent 1906 1 743 989 201
13 République 3. dzielnica; 10. dzielnica; 11. dzielnica 1907         11 079 708 7
14 Oberkampf 11. dzielnica   3 205 110 96
15 Richard-Lenoir 1906 1 544 636 228
16 Bréguet – Sabin 1 490 160 237
17 Bastille 4. dzielnica; 11. dzielnica; 12. dzielnica     8 069 243 11
18 Quai de la Rapée 12. dzielnica 798 728 289
19 Gare d'Austerlitz 5. dzielnica; 13. dzielnica     6 318 543 17
20 Saint-Marcel 13. dzielnica 1 666 744 213
21 Campo-Formio 1 016 150 283
22 Place d'Italie     7 119 097 14

Przypisy

edytuj
  1. a b Trafic annuel entrant par station du réseau ferré 2021 [online], data.ratp.fr [dostęp 2022-04-23] (fr.).
  2. W przypadku węzłów przesiadkowych (metra z metrem; nie dotyczy metra z RER oraz metra z tramwajami) podawana liczba pasażerów jest sumą obsłużonych przez wszystkie linie zatrzymujące się na danej stacji
  3. Pierwotna stacja końcowa w formie pętli działała w latach 1907-1942; w 1942 roku otwarto nową stację w formie przelotowej