Linia Gotów
Linia Gotów (niem. Goten-Stellung, wł. Linea Gotica) – system umocnień zbudowany przez Niemców we Włoszech w czasie II wojny światowej (w latach 1943-1944), który osłaniał dolinę Padu. Linia Gotów przecinała równoleżnikowo Półwysep Apeniński. Biegła od Pesaro nad Morzem Adriatyckim do Massy nad Morzem Liguryjskim wzdłuż rzeki Foglia oraz grzbietem Apeninu Toskańskiego[1]. Na długości 320 km i głębokość 30 km rozlokowano bunkry dla artylerii i karabinów maszynowych, pola minowe, zasieki z drutu kolczastego.
W 1944 stanowiła obiekt walk między Niemcami a wojskami aliantów, w których działał 2 Korpus Polski[1]. W tym samym roku Albert Kesselring zmienił nazwę umocnień na Zieloną linię.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Bochenek 1989 ↓, s. 76.
BibliografiaEdytuj
- Gerhard Muhm : German Tactics in the Italian Campaign, https://web.archive.org/web/20070927070658/http://www.larchivio.org/xoom/gerhardmuhm2.htm
- Gerhard Muhm : La Tattica tedesca nella Campagna d'Italia, in Linea Gotica avanposto dei Balcani, (Hrsg.) Amedeo Montemaggi – Edizioni Civitas, Roma 1993 https://web.archive.org/web/20120904205914/http://www.larchivio.org/xoom/gerhardmuhm.htm
- PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9
- Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07423-2.
Linki zewnętrzneEdytuj
- La Città Invisibile Zbiór symboli, historii i wspomnień z okresu wojennego
Kontrola autorytatywna (German defensive lines in Italy):