Linia kolejowa nr 404

Linia kolejowa nr 404 – jednotorowa, zelektryfikowana, pierwszorzędna linia kolejowa znaczenia państwowego w północno-zachodniej Polsce, łącząca Szczecinek z Kołobrzegiem przez Białogard.

Linia kolejowa nr 404

Szczecinek - Kołobrzeg
Dane podstawowe
Zarządca	PKP PLK
Numer linii	404
Tabela SRJP	340
Długość	99,803 km
Rozstaw szyn	1435 mm
Sieć trakcyjna	3000 V DC
Prędkość maksymalna	100 km/h
Linia 404 w okolicach Białogardu – widok z nieczynnego wiaduktu kolei wąskotorowej
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   -0,288 70,432 405 ↑ Piła Główna 0,000 Szczecinek 210 ← Chojnice 405 ← Ustka Szczec. ul. Słupska 20 3,770 Szczecinek Chyże Szczec. ul. Koszalińska 11 10,548 Dalęcino 15,98 Przeradz 19,049 Iwin 171 d. 410 → Kostrzyn (nieprz.) 27,050 Grzmiąca l. do Korzybia (roz.) 34,733 Wielanowo rzeka Liśnica 167 42,907 Tychowo rzeka Liśnica 169 49,408 Podborsko l. wąsk. ze Świelina Moczyłki 57,7 Moczyłki (mijanka, zlikw.) 163 Rogowo Byszyno Dębczyno 61,545 Białogard AMPOL (bocz.sz.) l. z Biał. podg. (roz.) Białogard Wąsk. Przystanek l. wąsk. do Lepina (roz.) 202 → Stargard Białogard Wąskotorowy Białog. ul. Kołobrzeska 163 Białogard Miasto 63,521 Białogard 202 ← Gdańsk Główny 65,759 Białogard CPN (bocz.sz.) 166 6E28 rzeka Radew 71,621 Karlino Karlino Wąskotorowe (rozebr.) l. wąsk. z Gościna (rozebr.) Karlino ul. Kołobrzeska 163 75,290 Daszewo 80,063 Wrzosowo 83,650 Jazy 88,027 Dygowo 93,280 Stramnica Kołob. ul. Koszalińska 11 402 ← Koszalin 99,416 Kołobrzeg 99,515 42,530 402 ↓ Goleniów

Linia w całości położona w granicach województwa zachodniopomorskiego oraz na obszarze PKP PLK Zakładu Linii Kolejowych w Szczecinie. Przebiega wzdłuż rzeki Parsęty od jej źródła (wieś Parsęcko na wysokości stacji Dalęcino) aż do ujścia w Kołobrzegu, jednak ani razu jej nie przekracza.

Historia do 1945 r.

Po otrzymaniu koncesji przez Hinterpommersche Eisenbahn, czyli Tylnopomorską Kolej Żelazną, na budowę linii ze Stargardu do Koszalina (dziś linia nr 202), ta sama spółka postanowiła wybudować także odgałęzienie linii do Kołobrzegu ze stacją węzłową w Białogardzie. Obydwie linie oddano do użytku w czerwcu 1859 r. Pozostałą część linii z Białogardu do Szczecinka, zbudowaną już przez Preußische Ostbahn (Pruską Kolej Wschodnią), oddano do użytku niespełna 20 lat później, w listopadzie 1878 r. Rok później odcinek do Kołobrzegu został przejęty przez Ostbahn.

Według rozkładu jazdy Deutsches Kursbuch z ostatniego roku trwania wojny (1944/45, tabela 124r) całą linię ze Szczecinka do Kołobrzegu pokonywały 2 pary pociągów. Dodatkowo 4 pary kursowały między Kołobrzegiem a Białogardem i jedna między Białogardem a Szczecinkiem.

Nazwy miejscowości na linii przed 1945 r.:

Neustettin → Szczecinek Neustettin Kietz → Szczecinek Chyże Dallenthin → Dalęcino Eschenriege → Przeradz Elfenbusch → Iwin Gramenz → Grzmiąca Villnow → Wielanowo Groß Tychow → Tychowo Kiefheide → Podborsko

Belgard → Białogard Körlin (Persante) → Karlino Dassow → Daszewo Fritzow → Wrzosowo Jaasde → Jazy Degow → Dygowo Alt Tramm → Stramnica Kolberg → Kołobrzeg

Historia po 1945 r.

Od wybudowania linia 404 stała się najkrótszą drogą kolejową łączącą Poznań z Morzem Bałtyckim oraz jedną z dwóch głównych linii (obok linii nr 202) wyjazdowych (lub wjazdowych) z/do Koszalina w kierunku Poznania i miast południowej Polski (Wrocław, Katowice, Kraków).

Na początku lat 80. XX wieku po całej trasie kursowało 3½ pary pociągów osobowych oraz kilka par w różnych relacjach pomiędzy stacjami Szczecinek – Białogard i Białogard – Kołobrzeg, a także 2 pary osobowych przyspieszonych (w tym m.in. w relacji Łódź Kaliska – Trzebiatów). Pociągi pospieszne kursowały w relacjach Wrocław Gł. – Słupsk – (Ustka), (Tarnów) – Kraków Gł. – Kołobrzeg, Katowice – Ustka, Poznań – Kołobrzeg/Ustka oraz Poznań – Koszalin (z powrotem ze Słupska).

W czerwcu 1988 r. zainstalowano sieć trakcyjną na odcinku z Kołobrzegu do Białogardu, a 1,5 roku później, w grudniu 1989 r., z Białogardu do Szczecinka.

Tablica pamiątkowa upamiętniająca wjazd pierwszego pociągu elektrycznego

Statystyki linii

Minimalny (hipotetyczny) czas przejazdu całej linii z maksymalną dozwoloną prędkością wynosi 1:03 h dla autobusów szynowych (średnio 95,4 km/h), 1:10 h dla pasażerskich (średnio 85,3 km/h) oraz dla towarowych 1:32 h (średnio 65 km/h).

Porównanie czasu przejazdów dla pociągów osobowych w wybranych latach (wartości uśrednione):
a) pomiędzy Szczecinkiem i Białogardem (63,5 km):

1944/45 r.: ok. 1:45 h 1948 r.: ok. 1:50 h 1951/52 r.: ok. 1:25 h 1967/68 r.: ok. 1:30 h

1983/84 r.: ok. 1:20 h 1989/90 r.: ok. 1:20 h 1995/96 r.: ok. 1:05 h 2002 r.: ok. 1:05 h 2007 r.: ok. 1:05 h

b) pomiędzy Białogardem i Kołobrzegiem (36 km):

1944/45 r.: ok. 0:55 h 1948 r.: ok. 1:00 h 1951/52 r.: ok. 0:50 h 1967/68 r.: ok. 0:55 h

1983/84 r.: ok. 0:50 h 1989/90 r.: ok. 0:45 h 1995/96 r.: ok. 0:40 h 2002 r.: ok. 0:40 h 2007 r.: ok. 0:35 h