Lipa Reymonta
Lipa Reymonta – jedna z najokazalszych w Polsce lip drobnolistnych, pomnik przyrody.
 pomnik przyrody ustanowiony 15.12.1987
| |
 Potężny pień widoczny od strony wschodniej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Nazwa systematyczna |
Tilia cordata |
| Obwód |
812 cm |
Położenie na mapie gminy Będków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  | |
 51°36′19,45″N 19°43′09,80″E/51,605403 19,719389
| |
Wiek i rozmiary
edytujWiek drzewa szacuje się na ok. 350-400 lat. Nie przeprowadzano jeszcze badań dendrochronologicznych na tym okazie.
Jest to najgrubsze drzewo o pojedynczym pniu w województwie łódzkim[1].
Lipa Reymonta ma pień o ponad 8-metrowym obwodzie, co jest stosunkowo rzadkie u drzew tego gatunku – zwłaszcza jednopniowych. Dokładne pomiary z 2015 roku wskazują, że drzewo ma 812 cm w obwodzie oraz 23 m wysokości.
Lipa jest w niezbyt dobrym stanie zdrowotnym – posiada całkowicie wypróchniały pień z widocznym, wyraźnym ubytkiem kominowym, a korona jest znacznie zredukowana. Mimo to, lipa jest co roku gęsto ulistniona.
Lokalizacja i historia
edytujLipa rośnie w Prażkach, w powiecie tomaszowskim, opodal rzeki Miazgi i domu rodzinnego Reymontów. W tej okolicy dorastał noblista Władysław Reymont. W pobliskim Tuszynie ojciec Władysława, Józef Rejment, był organistą.
Drzewo jest pomnikiem przyrody od 1987 roku[2]. Podany na ten rok obwód lipy to 800 cm, a wysokość 32 m. Wynika z tego, że drzewo dosyć wolno przyrastało od tego czasu, a także musiało stracić część korony, bo obecnie jest znacznie niższe.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- Paweł Zarzyński, Robert Tomusiak, Krzysztof Borkowski: Drzewa Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2016. ISBN 978-83-63895-686. OCLC 934696860.
- Krzysztof Borkowski: Polskie drzewa. Poznań: DALPO, 2014. ISBN 978-83-61766-08-7. OCLC 883576656.
- Monumental trees – fotografie, pomiary oraz lokalizacja drzewa