Liptowskie Turnie
Liptowskie Turnie (słow. Liptovská veža) – trzy turnie położone w bocznej południowej grani Ostrej w słowackich Tatrach Wysokich, a dokładnie w jej północnym fragmencie, Kozim Grzbiecie (Kozí chrbát)[1]. Od położonego na północ od nich wierzchołka Ostrej oddzielone są Liptowską Przełączką, natomiast na południu od Ważeckiej Turni odgranicza je Ostra Przełączka[2].
 Liptowskie Turnie i Ostra | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2272 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
19 marca 1906 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°09′30″N 20°01′18″E/49,158333 20,021667
| |
Dawniej w polskiej literaturze stosowana była nazwa w liczbie pojedynczej: Liptowska Turnia – odpowiadająca słowackiej Liptovská veža, określającej kulminację Koziego Grzbietu. Tak traktowana Liptowska Turnia miała trzy oddalone od siebie wierzchołki bez własnych nazw[1]. W przewodniku Tatry Wysokie Witolda Henryka Paryskiego Liptowska Turnia jest z kolei określana jako mało wybitna, dwuzębna turnia[3]. W grani wyróżnia się następujące obiekty:
- Zadnia Liptowska Turnia (Liptovská veža, 2268[1] lub 2271[2] m),
- Wyżnia Liptowska Przehyba (Kozia priehyba),
- Pośrednia Liptowska Turnia (Kozí hrb, 2272 m[2]),
- Niżnia Liptowska Przehyba (Vyšný Kozí zárez),
- Skrajna Liptowska Turnia (Kozia stena)[4].
Między Skrajną Liptowską Turnią a Ostrą Przełączką znajdują się jeszcze:
Odcinek między Liptowską Przełączką a Wyżnią Liptowską Przehybą to Liptowski Grzbiet (Liptovský chrbát)[1].
Przewodnik Witolda Henryka Paryskiego jako słowacką nazwę Liptowskiej Turni podaje Kozí chrbát, odpowiadającą więc Koziemu Grzbietowi. Z opisu Liptowskiej Przełączki (mniej więcej w połowie odległości między wierzchołkiem Ostrej a Liptowską Turnią)[3] wynika natomiast, że jako główny punkt masywu jest tu traktowana Pośrednia Liptowska Turnia – Zadnia Liptowska Turnia (ze słowacką nazwą Liptovská veža) położona jest bowiem tuż ponad Liptowską Przełączką[2]. Czterojęzyczny słownik tatrzański przyporządkowuje nazwę Liptowska Turnia z kolei właśnie do Zadniej Liptowskiej Turni[4].
Pierwszego wejścia dokonał zimą Alfred Martin 19 marca 1906 r.[3]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 336. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b c d e Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 126–127.
- ↑ a b c Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-06-25].