Lista tuneli na Islandii

lista w projekcie Wikimedia

Drążenie tuneli jest stosunkowo młodym zjawiskiem w islandzkiej infrastrukturze drogowej, co z początku zdarzało się w wyjątkowych potrzebach. Do końca XX w. powstało 6 tuneli, a w ciągu kolejnych 17 lat – 7. Do 2018 zbudowano i otworzono w sumie 13 tuneli, przy czym ruch przez Oddskarðsgöng został zastąpiony przez leżący w pobliżu Norðfjarðargöng. Najdłuższym jest Vestfjarðagöng (9,1 km), który według planów, ma zostać zdeklasowany przez Fjarðarheiðargöng (13,5 km). Tunel Hvalfjörður, wydrążony pod fiordem o tej samej nazwie, znajduje się pośród najdłuższych podwodnych tuneli na świecie, sięgając głębokości 165 m poniżej poziomu morza, a także będąc pierwszym wybudowany w młodej, bazaltowej skale w obszarze geotermalnym[1][2].

Mapa konturowa Islandii
Tunel na Islandii
Wjazd do tunelu Hvalfjörður

Tunele na Islandii edytuj

Tunele na Islandii zwykle drąży się przez góry, aby[3]:

  • zapobiec zimowej izolacji odległych osiedli, które w bez nich są uzależnione od wysoko położonych dróg, często zamkniętych z powodu zalegającego śniegu;
  • zmniejszyć odległość między miejscowościami;
  • zwiększyć bezpieczeństwa ruchu drogowego, poprzez ominięcie niebezpiecznych odcinków dróg.

Historia edytuj

Pierwszy, niewielki tunel o długości 30 m został otworzony w 1948 w ramach drogi nr 61 w Vestfirðir[4][5].

W 1967 roku na północy wyspy wybudowano pierwszy długi, liczący 800 metrów tunel, zapewniając miasteczku Siglufjörður całoroczne połączenie drogowe z resztą kraju[5].

Drugi tunel, otworzony w 1977 roku, zastąpił trudną drogę przez przełęcz Oddsskarð do miasteczka Neskaupstaður, położoną we wschodniej części Islandii, którą można było użytkować tylko podczas krótkiego lata[5][6].

Trzeci tunel został otworzony na północy, w 1992 roku, zastępując bardzo niebezpieczną górską drogę do miasta Ólafsfjörður[5].

W 1996 roku, w Vestfirðir otworzono tunel Vestfjarðagöng, kończąc zimową izolację trzech osad, łącząc je w miasteczkiem Ísafjörður. Wszystkie te tunele zostały zbudowane w jako jeden pas, z regularnie rozmieszczonymi mijankami, umożliwiającymi ruch w obie strony[5].

Gdy technologia została udoskonalona i stała się tańsza, a Islandia bardziej dostatnia w latach 90., drążenie tuneli stało się realną opcją do stworzenia w miejscach, które nie były wcześniej uwzględniane[7].

W 1998 roku otworzono podwodny tunel Hvalfjörður, zmniejszając odległość między Reykjavikiem miasteczkiem Akranes o 60 kilometrów. W rezultacie zniknęła linia promowa między nimi. Odległość między Reykjavikiem i innych miejscami po północnej stronie Hvalfjörður została zmniejszona o 45 kilometrów. Jest to jedyny tunel w Islandii, sfinansowany, wybudowany i zarządzany przez podmiot prywatny, a równocześnie jest to również jedyny tunel, w którym pobierane są opłaty. Pierwotne założenia sugerowały, że inwestycja zwróci się po 20 latach (do 2018 roku), po czym przejdzie na własność państwa. Ruch aut był wyższy niż uwzględniono w projekcie, więc operator tunelu zaproponował wybudowanie drugiego, równoległego tunelu, zważywszy na to, że natężenie zbliżało się do progu 10 000 pojazdów na dobę, powyżej którego zaleca się odseparować ruch w przeciwnych kierunkach[2][8][9][5].

W 2005 roku otworzono dwa tunele – Fáskrúðsfjarðargöng, łączący miasteczka Fáskrúðsfjörður i Reyðarfjörður, oraz Almannaskarðsgöng, na wschód od miasteczka Höfn. Oba w ramach drogi 1, przebiegającej przez Austurland[5].

W 2010 otworzono kolejne trzy – Bolungarvíkurgöng na drodze nr 61, pomiędzy Hnifsdalur i Bolungarvik, zastępując odcinek, na którym często zdarzały się lawiny i obrywy skalne, oraz Héðinsfjarðargöng nyrðri i Héðinsfjarðargöng syðri na trasie nr 76, w Norðurland eystra, pomiędzy miasteczkami Ólafsfjörður i Siglufjörður, zmniejszyć odległość je dzielącą do 15 km[5].

Rok 2017 przyniósł otwarcie tunelu Húsavíkurhöfðagöng w Húsavík, łączący port z obszarem przemysłowym, oraz Norðfjarðargöng pomiędzy miasteczkami Neskaupstaður i Eskifjörður, ułatwiając ruch drogą 92, do tej pory prowadzącą przez tunel Oddsskarðsgöng.

W 2018 roku otwarto (przesunięcie z 2016 roku) tunel Vaðlaheiðargöng, skracający przebieg drogi 1 między Akureyri i Húsavík o 16 km[10].

Tunele edytuj

Lp. Nazwa Rozpoczęcie budowy Planowane otwarcie Data otwarcia Wycofany Długość Pasy Położenie Numer drogi
1 Arnardalshamar[11][12] 1948 30 m 2 Vestfirðir 61
2 Strákagöng[13] 1965 1967.11.10 800 m 1a Norðurland vestra (na zachód od Siglufjörður) 76
3 Oddskarðsgöng[6] 1972 1977 2017 640 m 1a Austurland (na zachód od Neskaupstaður) 92
4 Múlagöng (Ólafsfjardarmúli)[14][15] 1988.09 1990 (pod koniec roku) 1991.03.01 3400 m 1a Norðurland eystra (DalvíkÓlafsfjörður) 82
5 Vestfjarðagöng[16] 1991 (lato) 1995.12 1996.09.14 9160 ogółem
Breiðadalur – 4150 m
Botnsdalur – 2907 m
Tungudalur – 2103 m

Trzy tunele łączą się na trójstronnym skrzyżowaniu

1a (Breiðadalur i Botnsdalur)

2 (Tungudalur)
Vestfirðir (ÍsafjörðurSuðureyriBreiðadalur) 60 i 65
6 Hvalfjarðargöng[2] 1996 1997.12 1998.07.11 5770 m 2b HöfuðborgarsvæðiðVesturland 1
7 Almannaskarðsgöng[17][18][19] 2004.03 2005.06 2005.06.24 1300 m 2 Austurland (na wschód od of Höfn) 1
8 Fáskrúðsfjarðargöng[20][21] 2003.03.17 2005 (jesień) 2005.09.09 5900 m 2 Austurland (FáskrúðsfjörðurReyðarfjörður) 96
9 Bolungarvíkurgöng[22][23] 2008.05 2010.07.15 2010.09.25 5400 m 2 Vestfirðir (BolungarvíkHnífsdal) 61
10 Héðinsfjarðargöng nyrðri[24][25][26] 2006.09 2009.12 2010.10.02 7100 m 2 Norðurland eystra (ÓlafsfjörðurHéðinsfjörður) 76
11 Héðinsfjarðargöng syðri[24][25][26] 2006.09 2009.12 2010.10.02 3900 m 2 Northeastern Region (HéðinsfjörðurSiglufjörður) 76
12 Húsavíkurhöfðagöng[27][28] 2015 2017.08 2017.11.04 992 m 2 Austurland (Húsavík) 61
13 Norðfjarðargöng[29][30][31][32] 2013.11 2017.09.01 2017.11.11 7908 m 2 Austurland (EskifjörðurNorðfjörður) 92
14 Vaðlaheiðargöng[3][33] 2013.07 2016 (koniec roku); 2018.12.01 2018.12.21 7400 m 2 Norðurland eystra (EyjafjörðurFnjóskadalur) 1
15 Dýrafjarðargöng[34] 2017 2020.09.14 2020 (w budowie) 5600 m 2 Vestfirðir (ArnarfjörðurDýrafjörður) 60
16 Fjarðarheiðargöng[35] 2024+ (planowana) 13 500 m 2 Austurland (EgilsstaðirSeyðisfjörður) 93
17 Dynjandisheiði W planach 10 800 m 60
18 Öxnadalsheiði W planach 10 700 m 1
19 Tröllatunguheiði W planach 9400 m 60 i 61
20 Hellisheiði W planach 8400 m 1
21 Mjóifjörður – Slenjudalur W planach 6800 m 92 i 953
22 Vopnafjörður – Hérað W planach 6300 m 917
23 Seyðisfjörður – Mjóifjörður W planach 5300 m 93 i 953
24 Arnarfjörður – Dýrafjörður 2020.10.25[36] 5100 m 60
25 Fáskrúðfjörður – Stöðvarfjörður W planach 4800 m 96
26 Staðarsveit Kolgrafafjörður W planach 4500 m 54
27 Eyrarfjall í Djúpi W planach 4100 m 61
28 Mjóifjörður – Norðfjörður W planach 3900 m 92 i 953
29 Klettsháls W planach 3800 m 60
30 Stöðvarfjörður – Breiðdalsvík W planach 3800 m 96
31 Ísafjörður – Súðavík W planach 2700 m 61
32 Brattabrekka W planach 1800 m 60
33 Reynisfjall W planach 1700 m 1
Źródła[5][37][38]:

a Pojedynczy pas z mijankami.
b Po wznoszącej stronie, przy północnym krańcu tunelu, znajduje się trzeci pas do wyprzedzania.

Przypisy edytuj

  1. Eugenio A. Merzagora, Road Tunnels in Iceland [online], www.lotsberg.net [dostęp 2019-06-28].
  2. a b c Hvalfjarðargöng – Spölur – About the Tunnel [online], spolur.is [dostęp 2018-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-07].
  3. a b Mountain road between Akureyri and Mývatn soon a thing of the past [online], Iceland Monitor [dostęp 2018-12-06].
  4. Landsbókasafn Íslands- Háskólabókasafn, Timarit.is [online], timarit.is [dostęp 2019-06-28] (isl.).
  5. a b c d e f g h i Jarðgöng á vegakerfinu [online], Vegagerðin [dostęp 2018-12-02] (isl.).
  6. a b Norðfjarðargöng [online], www.vegagerdin.is [dostęp 2018-12-06].
  7. Independent Review of a Tunnel Connection to Vestmannaeyjar [online], www.vegagerdin.is [dostęp 2018-12-06].
  8. Publications Office of the European Union, Dyrektywa 2004/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych wymagań bezpieczeństwa dla tuneli w transeuropejskiej sieci drogowej, CELEX1 [online], publications.europa.eu, 29 kwietnia 2004 [dostęp 2018-12-06] (ang.).
  9. Mariash, Stóraukin umferð um göngin [online], RÚV, 6 czerwca 2016 [dostęp 2018-12-06] (ang.).
  10. Toll Introduced in Vaðlaheiðargöng Tunnel – Iceland Review [online], www.icelandreview.com [dostęp 2019-01-09] (ang.).
  11. Hannibal Valdimarsson, Vegargero, sem gengur seinl [online], timarit.is [dostęp 2018-12-06] (isl.).
  12. Hannibal Valdimarsson, Heyrði ég í hamrinum, hátt var þar látið [online], timarit.is [dostęp 2018-12-06] (isl.).
  13. Landsbókasafn Íslands- Háskólabókasafn, Timarit.is [online], timarit.is [dostęp 2019-06-28] (isl.).
  14. Siglfirðingur / Múlagöng fá andlitslyftingu [online], www.siglfirdingur.is [dostęp 2018-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-07].
  15. National and University Library of Iceland, Timarit.is [online], timarit.is [dostęp 2018-12-06] (ang.).
  16. National and University Library of Iceland, Timarit.is [online], timarit.is [dostęp 2018-12-06] (ang.).
  17. News from Iceland – Review Journal [online], www.news-from-iceland.com [dostęp 2018-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-14].
  18. Almannaskarð, vígsla jarðganga [online], www.vegagerdin.is [dostęp 2018-12-06].
  19. National and University Library of Iceland, Timarit.is [online], timarit.is [dostęp 2018-12-06] (ang.).
  20. National and University Library of Iceland, Timarit.is [online], timarit.is [dostęp 2018-12-06] (ang.).
  21. National and University Library of Iceland, Timarit.is [online], timarit.is [dostęp 2018-12-06] (ang.).
  22. Bolungarvíkurgöng opnuð | Fréttir | Upplýsingar og útgáfa | Vegagerðin [online], 7 czerwca 2011 [dostęp 2018-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-07].
  23. Wayback Machine [online], web.archive.org, 14 października 2011 [dostęp 2018-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-14].
  24. a b Héðinsfjarðargöng nyrðri [online], www.vegagerdin.is [dostęp 2018-12-06].
  25. a b Þóroddur Bjarnason, Samgöngur og byggðaþróun: Samfélagsleg áhrif Héðinsfjarðarganga [online], www.thjodfelagid.is [dostęp 2018-12-06].
  26. a b Búið að opna Héðinsfjarðargöng [online], www.mbl.is [dostęp 2018-12-06].
  27. Húsavíkurhöfðagöng opnuð í morgun [online] [dostęp 2018-12-01].
  28. Fyrsta sprenging á Bakka [online], Vegagerðin [dostęp 2018-12-06] (isl.).
  29. Norðfjarðargöng [online], www.vegagerdin.is [dostęp 2019-06-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-10].
  30. Gunnar Gunnarsson, Norðfjarðargöng: Læti frá sprengingum fyrstu mánuðina [online], Austurfrétt.is, 22 sierpnia 2013 [dostęp 2018-12-06] (isl.).
  31. Um göngin [online], Austurfrétt.is, 19 sierpnia 2013 [dostęp 2018-12-06] (isl.).
  32. Norðfjarðargöngin opnuð – Vísir, „visir.is” [dostęp 2018-12-01].
  33. Skýrsla: Vaðlaheiðargöng geta ekki talist einkaframkvæmd [online], Kjarninn, 18 sierpnia 2017 [dostęp 2018-12-06] (isl.).
  34. Hátíðarsprenging Dýrafjarðarganga [online], Vegagerðin [dostęp 2018-12-06] (isl.).
  35. o, Rannsaka jarðgangaleið undir Fjarðarheiði [online], RÚV, 17 sierpnia 2016 [dostęp 2018-12-06] (ang.).
  36. Tunel Dýrafjarður otwarty dla ruchu. 2020-10-27. [dostęp 2020-10-27].
  37. The Road System 2012, Icelandic Road Administration, maj 2012.
  38. http://www.lotsberg.net/data/iceland/list.html.