Rodzina Lobkowicz[1] (znana także jako Lobkowitz[2] lub Lobkovic, Lobkovicové[3]) – jeden z najstarszych, wciąż istniejących czeskich rodów szlacheckich, znany od XIV wieku.

Herb Lobkowiczów
Herby Lobkowiczów w herbarzu J. Siebmachera, 1605 - pierwszy i drugi z lewej, górny rząd
Herb Lobkowiczów (po prawej) na budynku muzeum w Opolu

Pierwsi Lobkowiczowie wzmiankowani byli jako szlachta w północnych Czechach. Mikuláš Chudý ("biedny") z Újezdu (obecnie część gminy Jestřebí), później z Lobkovic, był prominentnym XV-wiecznym politykiem. Bohuslav Hasištejnský z Lobkovic był eseistą i poetą. Jego brat Jan Hasištejnský z Lobkovic był dyplomatą i odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Zdeněk Popel z Lobkowic stał na czele czeskiej Partii Katolickiej na początku XVII wieku. Jiří Kristián z Lobkowicz był ważnym czeskim politykiem. Lobkowiczowie posiadali również swoje majątki na Śląsku (np. Vaclav Eusebius von Lobkowitz, książę żagański).

Dziś istnieją cztery główne gałęzie rodu: Lobkowicze rudniccy, krzimiccy, z Dolnych Berzkowic i mielniccy.

Znani współcześni Lobkowicze:

Przypisy

edytuj
  1. Średniowieczna pisownia czeska ([1]) oraz aktualna pisownia niemiecka i angielska.
  2. Pisownia używana w Austro-Węgrzech oraz w przeszłości w Niemczech.
  3. Pisownia czeska.

Linki zewnętrzne

edytuj