Lodowiec Szelfowy Larsena
Lodowiec Szelfowy Larsena[1] – podłużny lodowiec szelfowy w północno-zachodniej części morza Weddella. Nazwany na cześć kapitana Carla Antona Larsena, który w grudniu 1893 popłynął wzdłuż lodowca aż do 68°10′ S. Przylega do Półwyspu Antarktycznego.
RozpadEdytuj
Lodowiec szelfowy Larsena składał się z trzech lodowców, oddzielonych fragmentami lądu (wyspami i półwyspami), nazywanych Larsen A (najmniejszy), Larsen B i Larsen C (największy). Lodowiec Larsen A rozpadł się w styczniu 1995, a Larsen B w lutym 2002. Larsen C zaczął pękać w pierwszych latach XXI wieku, od roku 2011 do stycznia 2017 długość obserwowanej przez satelity szczeliny w tym lodowcu wzrosła z 80 do 160 km[2]. 12 lipca 2017 roku satelita Sentinel-1 zaobserwował, że pęknięcie dotarło do krawędzi lodowca, oddzielając od niego wyspę lodową o powierzchni około 6000 km² (większą niż Bali)[3].
Lodowiec szelfowy i wybrzeże kontynentu
Rozpad lodowca Larsen B; dla skali kontur stanu Rhode Island
Fragmenty lodowca Larsen B utrzymywały się w zatoce do 2005 r.
Rosnąca szczelina w lodowcu Larsen C
Oderwanie się góry lodowej od lodowca Larsen C w lipcu 2017 r.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Polska nazwa według Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: wykaz polskich nazw Antarktyki
- ↑ zupi (za: Washington Post, NASA): Oderwanie się antarktycznego lodowca jest nieuniknione. tvn meteo, 2017-01-08. [dostęp 2017-01-08].
- ↑ Sentinel satellite captures birth of behemoth iceberg. Europejska Agencja Kosmiczna, 2017-07-12. [dostęp 2017-07-12].