Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej
Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej[1], zwane także loretankami – żeński zakon katolicki założony w Warszawie w 1920 roku przez bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego[2][3]. Główną patronką Zgromadzenia jest Matka Boża Loretańska[4], skąd zakon wziął swoją nazwę. W 1971 roku zakon aprobował Papież Paweł VI.
| Dewiza: Aby we wszystkim Bóg był wielbiony | |
| Pełna nazwa |
Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej |
|---|---|
| Nazwa łacińska |
Congregatio Sororum Beatae Mariae Lauretanae |
| Skrót zakonny |
CSL |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Założyciel | |
| Data założenia |
31 lipca 1920 |
| Data zatwierdzenia |
19 maja 1928 |
| Liczba członków |
227 (2010) |
| Strona internetowa | |
Formacja edytuj
Okres formacji trwa około ośmiu lat od wstąpienia do zakonu do złożenia ślubów wieczystych[5].
Działalność edytuj
Siostry loretanki zajmują się katechezą, edukacją i pomocą dzieciom zaniedbanym, prowadzeniem Domu Ojca Ignacego w Warszawie, odwiedzinami chorych, domami spokojnej starości w Loretto koło Wyszkowa, w Bergamo, drukiem w Warszawie, Pessano pod Mediolanem, Baia Mare w Rumunii, Bracławiu na Ukrainie oraz nagraniami[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Siostry Loretanki | Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej [online] [dostęp 2021-08-02] (pol.).
- ↑ Redakcja, Loretanki | Życie Zakonne [online] [dostęp 2021-06-25] (pol.).
- ↑ historia zgromadzenia [online], loretanki.pl [dostęp 2021-06-25].
- ↑ a b duchowość i charyzmat [online], loretanki.pl [dostęp 2021-06-25].
- ↑ formacja zakonna [online], loretanki.pl [dostęp 2021-06-25].
Zobacz też edytuj
- Sanktuarium Santa Casa w Loreto (oryginalne sanktuarium Świętego Domku z Nazaretu we włoskim Loreto)
- Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Loretto (polskie sanktuarium maryjne, siedziba Zgromadzenia)
- Instytut Błogosławionej Dziewicy Maryi (którego członkinie też są potocznie zwane „loretankami”)
- Siostry Loretto u stóp Krzyża (Suore di Loreto [!] ai piedi della Croce, lorettines, Wspólnota Loretto, którego członkinie też bywają zwane „loretankami”)